مطیع امر خدا
آنچه را که مقدّر شماست، برای شما از پیش فرستاده شده است. بدانید و آگاه باشید که هر گاه پروردگارتان شما را فراخواند، بی چون و چرا مطیع امر خداوند بوده و تنها تسلیم پروردگار باشید که این برای شما بهتر است.
آنچه را که مانع بین شما و خداوند است، تنها به همّت شما و ارادۀ خداوند قابل برطرف کردن است. پس بکوشید، موانع را از میان برداشته و پروردگارتان را دریابید که خداوند همواره مشتاق بندگان خویش است، اگر می‌دانستید.
عبادت شایسته
آنچنان که شایسته است، عبادت پروردگار را به جا آورید. بدانید که خداوند نیازی به عبادات شما ندارد ولی شما با رو آوردن به درگاه خداوند و طلب بخشش از او، خود را به دروازه‌های کمال نزدیک می‌کنید.
هنگامی که در پیشگاه مقدّس خداوند قرار می‌گیرید، در نظر داشته باشید که مخاطب شما چه کسی است و آنچنان که لایق و شایستۀ مخاطبتان است، او را مورد خطاب قرار دهید.
به یاد داشته باشید، دوستی با پروردگار ، مستلزم یاد همیشگی اوست. آنان که یاد خداوند را همیشه در دلهایشان زنده نگاه می‌دارند و همواره با او راز و نیاز می‌کنند، البتّه در طریق دوستی اولی‌ترند.
بدانید سرمایۀ معنوی شما، می‌تواند برای شما، چون مرکبی به سوی دوست باشد. پس بیاموزید تا سرمایه‌های معنویتان را افزایش داده و بدانید هر قدر در این راه تلاش کنید، به همان اندازه پاداش خواهید گرفت. پاداش شما نزدیک شدن به پروردگار و قرار گرفتن در جوار رحمت اوست که پاداشی، بس عظیم است.
بخشندگی خداوند
پروردگار تو بخشنده و مهربان است. میزان بخشندگی خداوند را هیچ بنده‌ای نمی‌تواند درک کند مگر اینکه به مقام خلیفة‌الهی برسد. آنگاه، در جایگاه خداوند، می‌تواند درکی از میزان رحمانیت خداوند داشته باشد.
پروردگار کریم می‌داند که در لحظاتی از زندگی انسانها دچار لغزش می‌شوند و این لغزشها برای آنان می‌تواند گاهی آموزنده و حاوی درسهایی برای ادامۀ زندگی باشد.
اگر آنان بخاطر خطاهایشان بخشوده شوند، می‌توانند از این درسها استفاده کرده و برای ادامۀ راه زندگی از لغزشهای مکرّرشان جلوگیری کنند.
پس بر خداوند است که با رحمانیّت خاصّ خود از خطاهای آنان چشم‌پوشی کند و به آنان فرصت از نو ساختن و شروع دوباره بدهد.
دعا
پروردگار ما یگانه و بی همتاست. بخشندگی وی را حد و مرزی نیست. هر آنچه اراده کند، همان خواهد شد. درخواست بندگان از پروردگار، نشانه‌ای از توجّه آنان، به ذات احدیّت است. خداوند درخواست کنندگان از درگاهش را دوست دارد و می‌داند که چنانچه بنده‌ای رو به سوی او آورد و از غیر دوست چیزی طلب نکند، منشأ حیات را جستجو کرده است.
زیرا پروردگار یکتا در نهاد شما جاریست. او شما را تنها نمی‌گذارد، در هر نشستن و برخاستن، در هر نفس کشیدن و در هر دم حیات شما جاریست. اگر رو به سوی پروردگار کنید و از غیر خدا چیزی طلب نکنید، همانا پروردگارتان، شما را پاداش خواهد داد. پاداش شما، جواب دعاهای شماست. پروردگار شما شنوا و بیناست، درخواست شما را می‌شنود و اجابت می‌کند.
تنها خداست که از دلها آگاه است. راه می‌نماید و هدایت می‌کند و شما را به بهشت جاودانی رهنمون می‌شود.
مسیر حق
بدان: آنچه انسانها را با یکدیگر پیوند می‌دهد و باعث وحدت آنها می‌شود، همسویی در مسیر زندگی و در نهایت یکی شدن با پروردگار یگانۀ بی‌همتاست.
اگر خدا را از صمیم قلب بخوانی و نیازهایت را تنها از خداوند جویا شوی، البتّه او بهترین پاسخگوست. بیاموزید همواره خدا را بجوئید تا آنچه به دست می‌آورید، شما را به مسیر حق رهنمون گردد.
فاصله از پروردگار
چگونه می‌خواهی وصل و یکی شدن با پروردگار را تجربه کنی در حالیکه در منیّتهایت غوطه‌ور گشته‌ای؟
از هوای نفس دوری کن، خود را به خدا بسپار، از هر چه غیر دوست جدا شو و انسانها را به خاطر خواهشهای درونت محکوم نکن.
بدان و آگاه باش: چنانچه انسانی را رنجیده‌خاطر سازی، به همان اندازه از پروردگارت فاصله گرفته و او را درک نخواهی کرد.
هر گاه قدم در راه پروردگارت می‌گذاری، بیاموز که از خواهشهای درون دوری گزینی و تنها به رضای خداوند بیندیشی که این برای تو بهتر است، اگر می‌دانستی.
وصل معبود
همچنانکه خود را به دنیا مشغول می‌دارید، از وظیفۀ اصلی خود که همانا سیر در مسیر الی‌الله و طیّ طریق است، باز‌مانده و روزمرّگیها شما را از پروردگارتان بازمی‌دارد. بیاموزید که همواره رو به سوی حق‌تعالی داشته باشید و تنها وصل او را بجوئید.
آنچنان زندگی کنید که چون هنگام ترک دنیا فرارسد، مشتاقانه وصل معبود را بجوئید و تأسّفی برای فرصتهای از دست رفته نداشته باشید.
بیاموزید، عشق را جستجو کنید که عشق‌ورزیدن شما را به معبودتان می‌رساند و برای شما برکت و جاودانگی به ارمغان خواهد آورد.
خود را با دنیا یکی ندانید که دنیا سرابی بیش نیست و هر که خود را به آن آلوده سازد، البتّه تأسّف فرصتهای از دست رفته را خواهد خورد.
بیاموزید، همواره عشق را جستجو کنید که خداوند در دلهای عاشق خانه دارد.
رهاشو
بدان: آنچه تو نیاز داری، همانا پی بردن به راز آفرینش انسان و غلبه بر هوای نفسی است که تو را هر لحظه به خود می‌خواند.
بیاموز، از هوای نفس رها شده و خود را به خدا سپاری.
بیاموز، لحظه‌ها را با افکار بیهوده هدر ندهی.
بیاموز، خداوند را همواره به یاد آوری و چون هوای نفس تو را به خود می‌خواند، با به یاد آوردن پروردگار و به دست آوردن رضای او و با حرکت در جهت رضای پروردگار، به او پناه جسته و خود را از هوای نفس وارهانی.
سکوت
بی‌آنکه نامی از خداوند برده باشی و یا چیزی بر زبان برانی، می‌توانی قلبت را در هر لحظه مالامال از عشق خداوند نموده و هر نشستن و برخاستن و نیز هر نفس کشیدن را به امید و یاد خداوند انجام دهی.
اگر خداوند را هر لحظه با خود احساس کنی و یاد او را گرامی بداری، می‌توانی سکوت کرده و با سکوت ذهن، راهی به سوی پروردگارت بیابی.
عشق در قرآن
آیا در قرآن اشاره‌ای به عشق و مهر نشده است؟
قرآن کلام الهی است. آیا کلام پروردگار می‌تواند عاری از عشق و مهر باشد؟ آنگاه که خداوند بندگان خویش را مورد خطاب قرار می‌دهد و راه هدایت را به آنان می‌نماید، آنان را از عشق لایزال خویش بهره‌مند نموده و به سوی خویش فرامی‌خواند.
بدانید: کلام الهی هر چه که باشد و واسطۀ کلام هر که باشد، به جهت هدایت و دعوت بوده و برای شما پیام‌آور صلح و دوستی است. چگونه می‌تواند چنین دعوتی مملوّ ازعشق نباشد؟
خداوند عاشقانه شما را فرامی‌خواند و با آغوش باز می‌پذیرد. باشد که رستگار شوید و به او بپیوندید که او ذات یگانۀ هستی است.
ارمغان
هنگامی که خود را به خدا می‌سپارید، به یاد داشته باشید، دوستی با پروردگار مستلزم طیّ طریق هدایت است.
بدانید و آگاه باشید: چون آهنگ دوستی با پروردگار را می‌کنید، در واقع از غیر دوست بریده و تنها به او متوسّل می‌شوید.
بدانید: چون پروردگار شما را به خود فرامی‌خواند، در واقع شما را به خانۀ اصلی‌تان دعوت کرده و بهترین حیات را برای شما خواهان است.
بدانید: خداوند هرگز شما را تنها نمی‌گذارد، اگر چه گاهی شما از او غافل می‌مانید.
بدانید: خداوند بندگان خویش را دوست دارد و برای آنها بهترین حیات را خواستار است.
بدانید: منزلگاه ابدی شما، زندگی جاوید شماست که در انتظار شما به سر می‌برد.
بدانید: شما را به جز پروردگار پناهی نیست و بهترین توسّل شما، توسّل به ذات اقدس احدیّت است.
بدانید: خداوند، هنگامی که شما را حیات جاودانه بخشید، در واقع قسمتی از وجود مبارک خویش را به شما هدیه نموده و برای شما برکت و جاودانگی به ارمغان آورد.
بدانید: قدر و منزلت شما را کسی جز ذات خداوندی نمی‌داند و تنها اوست که به کنه واقعی شما آگاه است. پس قدر خویش را دانسته و از منزلت خود غافل نمانید که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.
واژه
کدام واژه می‌تواند بیانگر بزرگی پروردگارت باشد؟ در واژه‌ها جستجو نکن. پروردگار را در قلبت بیاب!
بی‌آنکه نامی از پروردگارت برده باشی، می‌توانی تمام لحظاتت را با یاد خداوند سپری کنی. برای جاری شدن خداوند در لحظاتت نیازی به ذکر نامش نداری. نام خداوند برای تو می‌تواند یادآور باشد ولی به تنهایی کافی نیست . مهم این است که در قلبت یاد مقدّس او را گرامی داشته و لحظاتت را با یاد او پر کنی.
بیاموز که از واژه‌ها بیرون رفته و خدا را در قلبت جستجو کنی. استفاده از واژه‌ها، البتّه می‌تواند برای تو سودمند باشد، به شرط اینکه با یاد او توأم و بلکه یاد او بر نام او تقدّم داشته باشد.
تنها در این صورت است که می‌توانی او را درک کرده و حضور او را گرامی بداری وگرنه تکرار نام، بدون حضور برایت بی‌فایده بوده ومثمر ثمر نخواهد بود.
بیاموزید، خدا را با حضور قلب در لحظاتتان جاری سازید که این برای شما سودمند بوده و نتایج شگفتی به بار خواهد آورد.
بعد خدایی
همچنانکه خود را به خدا می‌سپارید، به یاد داشته باشید، خداوند امتحانات را به جهت ارتقاء و پیشرفت شما برایتان تدارک می‌بیند. چگونه انتظار نزدیک شدن به پروردگارتان را دارید، حال آنکه در روزمرّگیها، خودخواهیها و هوای نفس غرقه‌اید؟ چرا به خدا توسّل نمی‌جوئید؟
خود را به خدا سپارید. هر چه برایتان پیش می‌آید، نفس را رها کرده و خود را به خدا سپارید و بدانید که خداوند آنان را که به او پناه می‌جویند، حامی و پشتیبان است. در هنگام توسّل به خداوند به یاد داشته باشید که چون کار خود را به خدا وامی‌گذارید، از هر چه منیّت و خودخواهی دوری می‌گزینید و به جای هوای نفس، خدا را بر مسند قضاوت می‌نشانید.
آنگاه درهای رحمت الهی به روی شما باز شده و البتّه پیشرفت معنوی شما تسریع خواهد شد. اگر از نفس خود به ستوه آمده‌اید، بیاد داشته باشید، تنها خود شما می‌توانید، با تمرین و ممارست بر آن غلبه کرده و بعد معنوی و خدایی‌تان را پرورش دهید. که خداوند هر که را به او رو کند، هدایت خواهد کرد.
خلیفة الله
زندگانی دنیا شما را نفریبد. به یاد داشته باشید که شما به جهت خلیفة‌الّلهی آفریده شده‌اید و وظیفۀ سنگین سیر در طریق الی‌الله را دارید.
پس خود را به دنیا مشغول ندارید و برای خود بازیچه‌های دنیایی را اصل قرار نداده و راهی به سوی پروردگار خویش بیابید، که این برای شما بهتر است.
بهبودی
هر چه بر سر شما آید را از ناحیۀ دیگران ندانید، بدانید که گاهی ممکن است در فراز و نشیب زندگی حال شما هم تغییر کند. دقّت کنید چه چیزهایی شما را از درون تخلیه می‌کند. بنابراین با کمک عواملی که باعث بهبودی شما می‌شود، هر چه زودتر خود را از نو بسازید. یاد بگیرید که مسائل را در درون خودتان جستجو کنید و ریشه‌یابی را از درون آغاز کنید.
سپاسگزار نعمت حق باشید و برای آنچه که به شما ارزانی شده، شاد باشید و بگذارید نعمات پروردگار به سوی شما سرازیر شده و هر چه بیشتر از نعمات استفاده کنید و افکار خود را بر داشته‌هایتان متمرکز کنید.