دعا

دعا

پروردگار ما یگانه و بی همتاست. بخشندگی وی را حد و مرزی نیست. هر آنچه اراده کند، همان خواهد شد. درخواست بندگان از پروردگار، نشانه‌ای از توجّه آنان، به ذات احدیّت است. خداوند درخواست کنندگان از درگاهش را دوست دارد و می‌داند که چنانچه بنده‌ای رو به سوی او آورد و از غیر دوست چیزی طلب نکند، منشأ حیات را جستجو کرده است.

 زیرا پروردگار یکتا در نهاد شما جاریست. او شما را تنها نمی‌گذارد، در هر نشستن و برخاستن، در هر نفس کشیدن و در هر دم حیات شما جاریست. اگر رو به سوی پروردگار کنید و از غیر خدا چیزی طلب نکنید، همانا پروردگارتان، شما را پاداش خواهد داد. پاداش شما، جواب دعاهای شماست. پروردگار شما شنوا و بیناست، درخواست شما را می‌شنود و اجابت می‌کند.

تنها خداست که از دلها آگاه است. راه می‌نماید و هدایت می‌کند و شما را به بهشت جاودانی رهنمون می‌شود.

لحظه ها را گرامی دار

لحظه ها را گرامی دار

 آموخته‌‌هایت را  توشۀ راه خود ساز و در جهت کمال به کار گیر. آنچه به تو آموخته‌ می‌شود،  می‌تواند برایت تکیه‌گاهی مطمئن در جهت نیل به هدف و رسیدن به پروردگارت باشد، از لحظه‌هایت استفاده کن و بدان که دستیابی به زندگی جاودان، همانا در جوار رحمت حق به سر بردن است. 

هر چه تو را به دوست نزدیک می‌کند و به وصل و پیوند با او کمک می‌کند، به کار گیر و بدان که در راه عشق، باید از خود بگذری. که گذشتن از خود، همانا قدم گذاشتن در سیر الی الله است. پس هرگز از لطف حق نومید مباش و به پروردگارت تکیه کن و از او مدد طلب که او پیوسته با توست و همواره نگاهبان تو خواهد بود.  

بی‌شک انسانهایی که به تعالی و کمال رسیده‌اند، برای نیل به این هدف مسیر دشواری را پشت سر گذاشته‌اند، آنان راحت‌طلبی را کنار گذاشته و با عشق به پروردگارشان این مسیر دشوار را پیموده‌اند. 

خداوند می‌داند انسانهایی که رو به او دارند و به خاطر او از همه چیز می‌گذرند، قطعأ شایستگی رسیدن به کمال  و به سربردن در جوار رحمت حق را دارند. 

اینک بدان و آگاه باش که زندگی جاودان در انتظار توست، لحظه‌ها را گرامی دار و برای پیوستن به پروردگارت، از لحظه‌هایت نهایت استفاده را ببر. 

نگاه آسمانی

نگاه آسمانی

خداوند بندگانش را دوست دارد و به آنها عشق می‌ورزد و رضای بندگان و حیات لذّت‌بخش و جاودان برای آنها طالب است.

هر کس از دیدگاه خداوند، به بندگان خداوند بنگرد، بدون شک نگاه او عاشقانه و عاری از هر گونه بدخواهی و کینه است. پس بیاموز که با دیدۀ خداوند، به بندگانش بنگری و هر‌آنچه را که برای خود طالبی، برای آنها نیز طالب باشی و هرگز جز با دیدۀ عشق و محبّت به آنان ننگری تا رضای خداوند را به دست آوری.