عادت بخشش
چرا در خود فرو رفته‌ای؟ مگر نمی‌دانی برای پیوستن به خداوند باید از خودت رها شوی؟ تا کی می‌خواهی، خود را محور قرار داده و خدا را فراموش کنی؟ یک سالک هرگز نمی‌رنجد. عذاب دنیوی ندارد. کدورت نمی‌داند و رنجش نمی‌شناسد.
برای سیر و سلوک راه حق از خودت رها شو. برای اینکه بتوانی زود ببخشی، همواره به یاد داشته باش: خداوند رحمان است و بزرگترین خطاهای شما را تنها با یک توبۀ قلبی و حتّی قبل از آن می‌بخشد. پس برای خلیفةالله شدن، باید که شما نیز بخشنده بوده و قلبتان را به بخشش عادت دهید تا بتوانید خدا را درک کرده و به او نزدیک شوید.
رنجشها شما را از خداوند بازمی‌دارد و بر قلبتان زنگار می‌نشاند. زنگارها را زدوده و به سوی دوست رو آورید که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.
بخشندگی خداوند
پروردگار تو بخشنده و مهربان است. میزان بخشندگی خداوند را هیچ بنده‌ای نمی‌تواند درک کند مگر اینکه به مقام خلیفة‌الهی برسد. آنگاه، در جایگاه خداوند، می‌تواند درکی از میزان رحمانیت خداوند داشته باشد.
پروردگار کریم می‌داند که در لحظاتی از زندگی انسانها دچار لغزش می‌شوند و این لغزشها برای آنان می‌تواند گاهی آموزنده و حاوی درسهایی برای ادامۀ زندگی باشد.
اگر آنان بخاطر خطاهایشان بخشوده شوند، می‌توانند از این درسها استفاده کرده و برای ادامۀ راه زندگی از لغزشهای مکرّرشان جلوگیری کنند.
پس بر خداوند است که با رحمانیّت خاصّ خود از خطاهای آنان چشم‌پوشی کند و به آنان فرصت از نو ساختن و شروع دوباره بدهد.
خلیفة الله
زندگانی دنیا شما را نفریبد. به یاد داشته باشید که شما به جهت خلیفة‌الّلهی آفریده شده‌اید و وظیفۀ سنگین سیر در طریق الی‌الله را دارید.
پس خود را به دنیا مشغول ندارید و برای خود بازیچه‌های دنیایی را اصل قرار نداده و راهی به سوی پروردگار خویش بیابید، که این برای شما بهتر است.
چرا بخشش؟
چرا در خود فرو رفته‌ایم؟ مگر نمی‌دانیم برای پیوستن به پروردگار باید از خودمان رها شویم؟ تا کی می‌خواهیم، خود را محور قرار داده و خدا را فراموش کنیم؟
یک سالک هرگز نمی‌رنجد. عذاب دنیوی ندارد. کدورت نمی‌داند و رنجش نمی‌شناسد. برای سیر و سلوک راه حق از خودت رها شو.
برای اینکه بتوانی زود ببخشی، همواره به یاد داشته باش: خداوند رحمان است و بزرگترین خطاهای شما را تنها با یک توبۀ قلبی و حتّی قبل از آن می‌بخشد.
پس برای خلیفةالله شدن، باید که شما نیز بخشنده بوده و قلبتان را به بخشش عادت دهید تا بتوانید خدا را درک کرده و به او نزدیک شوید.
رنجشها شما را از خداوند بازمی‌دارد و بر قلبتان زنگار می‌نشاند. زنگارها را زدوده و به سوی دوست رو آورید که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.
مقام زن و مرد
آیا پروردگار بین زن و مرد تفاوت قائل شده است؟
خداوند یکتای بی‌همتا همۀ انسانها را یکسان آفریده و به آنها جایگاه یکسانی عطا کرده است. از دیدگاه خداوند، انسانها همه یکسان هستند و تنها تفاوت انسانها، در میزان تقوا و ایمان آنهاست
در جوامع به بعضی از انسانها ستم روا می‌شود و انسانها نسبت به یکدیگر ستم روا می‌دارند و آن را به خداوند نسبت می‌دهند. زنها در بسیاری از جوامع مورد ستم واقع می‌شوند و حق آنان ادا نمی‌شود. خداوند هر انسانی را جایگاه خاصّی بخشیده و ستم به هیچ انسانی را روا نمی‌دارد.
آیا جز این است که بشر را خداوند خلق فرمود تا به مقام خلیفةالّهی برسد؟ آیا در این جایگاه بین زن و مرد تفاوتی قائل شد؟ همۀ انسانها در پیشگاه خداوند یکسان هستند.
به همه توان بالقوّۀ خلیفةالّهی عطا شده و همۀ انسانها با محک تقوایشان سنجیده می‌شوند. برشماست که قوانین اجتماعی خود را به گونه‌ای تنظیم کنید که با توجه به شرایط هر زمان، حقوق انسانها تأدیه شود.
خداوند بندگانش را دوست دارد و ستم به هیچیک از آنان را روا نمی‌دارد. در خلقت هر موجودی حکمتی است که تنها خدا از آن آگاه است.
مأمن والا
از آنچه خداوند برایتان مهیّا کرده است، غافل نباشید.
بدانید: آنگاه که خداوند را می‌خوانید، بهترین طریق زیستن را برگزیده‌اید.
بدانید: خداوند شما را می‌آزماید، چنانچه از آزمایشات الهی سربلند بیرون آیید، گامی به سوی دوست برداشته‌اید.
بدانید: خداوند بندگان خویش را دوست دارد و از آنچه برایشان باعث رنج و سختی است، آنان را برحذر می‌دارد.
بدانید: خداوند آن هنگام که انسان را آفرید و او را خلیفةالله قرار داد، کمال رحمانیّت خویش را در هنگام آفرینش انسان به اثبات رسانید. پس بر شماست، رحمانیّت او را پاس بدارید و از آنچه شما را از دوست جدا می‌کند، دوری گزینید.
بدانید: خداوند، هنگام آزمایش بندگانش با آنان است و آنان را در پناه خویش قرار می‌دهد. پس با تکیه بر مأمن والای خویش، امتحانات را پاس بدارید و سختیها را به جان خرید و بدانید، خداوند همواره با شماست.
آنچه از این راه به دست می‌آورید، توشۀ راه خود سازید که مقصد نزدیک و خداوند مشتاق شماست.