سکوت ذهن
برای به سر بردن در سکوت ذهن، بهتر آن است که تمام لحظات، به یاد پروردگارت باشی و از درگیریها اجتناب کنی تا بتوانی وقت بیشتری را به خدایت مشغول باشی و از هوای نفس دوری گزینی به هر شکل آن و درهر لباسی که به سوی تو میآید.
نتیجۀ مطلوب
راه رهروی، راه عشق و بخشش است. چون عشق میورزید، خود را ازخود رها کرده و تنها برای رضای دوست زندگی میکنید. از هر چه مربوط به شماست، چشمپوشی کرده و تنها رضای او را میجوئید.
بدانید: قضاوت زودهنگام، شما را به رنج و حرمان میافکند. پس به رضای دوست بیندیشید و از قضاوتها پرهیز کنید. سکوت و عشق را با هم بیامیزید، تا نتیجۀ مطلوبی عایدتان شود.
سکوت مطلق
راه رهروی، راه فرارفتن از ذهن و بالا رفتن از زمان و مکان است. هنگامی که خود را اسیر ذهن میبینی و نمیتوانی برای آن چارهای بیابی، بدان: خداوند شما را در سکوت مطلق ملاقات خواهد کرد.
برای دستیابی به این سکوت تلاش کنید. تنها تلاش بیوقفه است که میتواند شما را از ذهن فراتر برده و به ملاقات دوست نائل شوید.
سکوت
بیآنکه نامی از خداوند برده باشی و یا چیزی بر زبان برانی، میتوانی قلبت را در هر لحظه مالامال از عشق خداوند نموده و هر نشستن و برخاستن و نیز هر نفس کشیدن را به امید و یاد خداوند انجام دهی.
اگر خداوند را هر لحظه با خود احساس کنی و یاد او را گرامی بداری، میتوانی سکوت کرده و با سکوت ذهن، راهی به سوی پروردگارت بیابی.