مسیر شیرین
همچنانکه مسیر دشوار و شیرین تکامل را می‌پیمایی، به یاد داشته باش که هر اندازه تلاش و مشقّت تو بیشتر باشد، دستاوردهایت نیز بیشتر و البتّه بسیار گواراتر خواهد بود.
بیاموز که همواره در جستجو و تلاش بوده و لحظه‌ای را بدون یاد پروردگار سپری ننمائی که این مسئله به پیشرفت تو کمک شایانی کرده و تو را بسیار یاری خواهد داد.
جلای دل
هنگامی که ذکری را بر زبان می‌رانی یا در دل تکرار می‌کنی، آن ذکر هر چه که باشد، تو را به هدفت نزدیک می‌کند. ذکر اسماء مقدّس خداوند، دل را جلا می‌بخشد و تو را به دوست پیوند می‌دهد.
اگر هنگام ذکر، دل را به خدا سپاری، و آن را با تمام وجود ادا کنی، تو را به هدفت نزدیک کرده و برای تو پیشرفت محسوب می‌شود. بسته به این که به کجا می‌خواهی بروی، فرصت را غنیمت شمرده و از آن برای پیشرفت استفاده کن. هر چه وقت داری، به خدا نزدیک شو که این بهترین طریق زیستن است.
بعد خدایی
همچنانکه خود را به خدا می‌سپارید، به یاد داشته باشید، خداوند امتحانات را به جهت ارتقاء و پیشرفت شما برایتان تدارک می‌بیند. چگونه انتظار نزدیک شدن به پروردگارتان را دارید، حال آنکه در روزمرّگیها، خودخواهیها و هوای نفس غرقه‌اید؟ چرا به خدا توسّل نمی‌جوئید؟
خود را به خدا سپارید. هر چه برایتان پیش می‌آید، نفس را رها کرده و خود را به خدا سپارید و بدانید که خداوند آنان را که به او پناه می‌جویند، حامی و پشتیبان است. در هنگام توسّل به خداوند به یاد داشته باشید که چون کار خود را به خدا وامی‌گذارید، از هر چه منیّت و خودخواهی دوری می‌گزینید و به جای هوای نفس، خدا را بر مسند قضاوت می‌نشانید.
آنگاه درهای رحمت الهی به روی شما باز شده و البتّه پیشرفت معنوی شما تسریع خواهد شد. اگر از نفس خود به ستوه آمده‌اید، بیاد داشته باشید، تنها خود شما می‌توانید، با تمرین و ممارست بر آن غلبه کرده و بعد معنوی و خدایی‌تان را پرورش دهید. که خداوند هر که را به او رو کند، هدایت خواهد کرد.
خواهشهای نفس
بدان که پیوستن به پروردگارت میسّر نمی‌شود، مگر با گذشتن از خواسته‌ها و علائقت.
آنچه تو را دربند و اسیر خود کرده، خواهشهای نفس توست. آنگاه که امتحان الهی پیش می‌آید و به قضاوت می‌نشینی، خود را کنار بگذار.
آنگاه که آموختی که منافع دیگران را بر خواسته‌های خود مقدّم بداری، در آن صورت پیشرفت تو به سوی تعالی و ترقّی، تسریع شده و خدا را درخواهی یافت.
سپاسگزار زندگی
اگر مرگ آغاز زندگی جاوید است، چرا به خاطر
زنده بودن خوشحال و سپاسگزاریم؟
آنچه شما را در این زمان رهنمون می‌سازد، این است که انسانها در زندگی دنیایی‌‌شان می‌توانند پایه‌های کمال را بنا نهاده و در حیات پس از مرگ، بر اساس آن پایه‌ها رو به بالا صعود کنند.
اگر در زندگی دنیایتان، فرصت کافی داشته باشید و اگر از لحظه‌های زندگیتان کمال استفاده را ببرید، این می‌تواند برای شما نعمت محسوب شده و فرصتها برایتان عامل ترقّی و پیشرفت و رسیدن به کمال باشند.
عامل دیگر این است که چون زندگیتان طولانی می‌شود، دلبستگی شما به دنیا بیشتر شده و این می‌تواند برای شما امتحانی بزرگ باشد که قطع دلبستگیها، شما را به پروردگارتان نزدیک کرده و عامل بزرگی برای کمال محسوب می‌شود.
پس بیاموزید که از لحظات عمرتان نهایت استفاده را برده و از هر لحظۀ آن برای نزدیک شدن به پروردگارتان سود برید.