جلای قلب
بدان و آگاه باش: خداوند یگانۀ بی‌همتا بندگانش را دوست دارد و هر که بندگان خداوند را دوست بدارد، بی‌شک او را درک کرده است.
خطاهای تو، باعث کدورت قلب و عدم احساس وجود مقدّس خداوند می‌شود. خودت، خطاهایت را ارزیابی کن.
چون بندگان خداوند را بی‌جواب می‌گذاری، در حالیکه توانایی پاسخ به خواسته‌های آنان را داری و آنان را با خواسته هایشان رها می‌کنی، در واقع به جنبه‌ای از وجودت که جایگاه عشق است، پشت کرده و عشق را بی‌جواب می‌گذاری.
بیاموز که همواره عشق را جستجو کنی و قبل از هر عملی کارهایت را با معیار عشق بسنجی تا بتوانی قلبت را جلا داده و عشق را پرورش دهی.
بلا و هجران
راه عشق، راه بلا و هجران است. چون به امتحانی مبتلا می‌شوید، از بیراهه‌ها نهراسید. خود را به خدا بسپارید که او بهترین نگاهبان و تنها پناه‌دهنده است.
خدا را به یاد بسپار. در تمام لحظات و همۀ زمانها. و آنگاه برکات، از هر سو به سوی تو سرازیر خواهد شد. هرگز از چیزی جز دوری از ذات یگانۀ هستی، هراس به دل راه مده که خدا با توست و همواره تو را پشتیبان خواهد بود.
خود را بشکن
تو را چه می‌شود؟ کدام سدّی بین تو و خداوند قرار گرفته است؟ خود را بشکن، از خود رها شو، کدام انسانی می‌تواند تضمین خوشبختی تو را بنماید؟ اگر خود را با خداوند و بندگانش یگانه احساس کنی و از حصار خودخواهیها رها شوی، هرگزاندیشه و رفتار نادرست نخواهی داشت.
امتحانات را درک کن. خود را به خدا بسپار. از اندیشه‌های گوناگون رها شو. به انسانها عشق بورز و آنگاه پروردگارت را درک خواهی کرد. اگر همچنان در حصار تنگ خودخواهیها باقی بمانی، مسیر خود را طولانی و دشوار خواهی کرد.
از خودت رها شو. خودت را به خدا بسپار و سعی کن انسانهای دیگر را درک کرده و خود را در جایگاه آنها قرار دهی که این بهترین راه برای وصل پروردگارت است.
یکتای آفریننده
بر تو باد عشق ورزیدن، چون تو با عشق خداوند سخن می‌گویی و قدم برمی‌داری، بدان که خداوند حامی توست.
اوست یکتای آفریننده، خداوند بزرگ بی‌همتا، پروردگار جهانیان، که چون چیزی را اراده کند، همان خواهد شد.
هر گاه تسلیم امر خداوند باشی، بدان خداوند حامی توست و اگر مشکلی برایت پیش آید، حلّ آن مشکل نیز در ید قدرت اوست. پس سپاسگزار حق باش که رضای خداوند در آن است.
جنبۀ عشق
از فرصتها برای عشق‌ورزیدن و به کمال رسیدن، استفاده کن. فرصتها را غنیمت شمار و در انسانها جنبۀ خوبی و عشقشان را ببین و خود نیز تنها با محبّت کردن، جنبۀ انسانی‌ات را رشد بده.
با توکّل به خدا و پناه جستن از خداوند، تنها مسیر عشق را انتخاب کن که این بهترین مسیر رسیدن به خداست.
یاری رساندن به بینوایان
دستگیری از بینوایان و کمک به سایر انسانها راهی است که مسیر تو را هموارتر و راه تو را آسان‌تر می‌نماید.
بیاموزید انسانها را به دیدۀ تن واحده نگریسته و از هیچ کمکی دریغ ننمائید. اگر عدم اعتماد به سایرین باعث شک و تردید شما می‌شود بدانید آنچه با اخلاص می‌بخشید و با عشق هدیه می‌کنید، برای شما امتیاز محسوب شده و شما را جلا میبخشد.
تن فروشی
تفاوت کسی که به خاطر مسائل مادّی یا به اجبار ازدواج می‌کند با کسی که دست به روسپیگری می‌زند به جز آنکه اوّلی تنها به یک شخص وفادار است، چیست؟
آنانکه عشق را در هر رابطه و هر کاری جستجو می‌کنند، بهترین طریق زیستن را برگزیده‌اند و آنانکه بدون عشق که نیرومندترین موتور محرّکۀ حیات است، رابطه‌ای برقرار می‌کنند، مردگان متحرّکی‌اند که زندگی را گم کرده‌اند.
آنکس که تن‌فروشی می‌کند با کسی که به خاطر مسائل مادّی ازدواج می‌کند، تنها تفاوتشان در وفاداری به یک شخص نیست بلکه تفاوتهای دیگری نیز دارند.
تن‌فروشی زیر پا گذاشتن شأن انسانی و انکار حقیقت والای درونی است. چون به این نیّت به شخصی نزدیک شوید، والاترین ارزشهای انسانی‌تان را فراموش کرده، به جای تکیه بر خدای درون و ارزشهای حقیقی‌تان به تنها دستاویزی که برای عرضه در اختیار داشته‌اید، متوسّل شده‌اید. رفتاری حقیر و به دور از شأن انسانی انجام داده‌اید.
ولی هنگامی که به خاطر اهداف دنیایی تن به ازدواج می‌دهید، خانواده‌ای تشکیل می‌دهید که خود بنیادی ارزشمند است و بستری است برای فرزندانی که پا به عرصۀ وجود خواهند گذاشت و به این ترتیب اگر چه از عشق، که نیرومندترین موتور محرّکۀ حیات است، فاصله گرفته‌اید ولی حدّاقل ارزشهای والای انسانی را به بازی نگرفته و خدای درون را کوچک نشمرده‌اید.
جلای عشق
عشق، همواره میبخشد. جلا می‌دهد. صفا می‌دهد. عشق همواره از دوستی و محبت و گذشت می‌گوید و عشق همواره به تو می‌آموزد، راه رهروی، از خودخواهی و خودمحوری جداست.
خدا را همواره به خاطر داشته باش. خدا در دل عاشقان جاریست. با عشق، یاد او را همواره در قلبت زنده نگاه دار.
عشق را بیاب
راه تو، راه عاشقانه زیستن است. پس آن را بیاب.
عشق را جستجو کن. در هر چه می‌توانی. در ابر، در خورشید، در درخت، در انسانها، در بخشش، در گذشت، در هر چه می‌توانی عشق را جستجو کن. منتظر منشین تا عشق به سراغت بیاید. خودت به استقبال آن بشتاب.
بیاموز، همواره به همه چیز به دیدۀ عشق و محبّت بنگری تا بتوانی پروردگارت را دریابی.
عاشقانه زیستن
راه عاشقانه زیستن را بیاموز. برای عاشقانه زیستن زندگی کن. از خودخواهی بپرهیز و همواره به یاد خدا باش. بدان انسانها با عشق و محبّت سازگارترند.
از عشق غافل نباش و همواره به یاد داشته باش، هر کاری را به نیّت رضای دوست انجام دهی.
هماهنگی فکر و عمل
چرا بسیاری از ما از انتظاراتی که خدا از ما دارد فاصله داریم؟
آنچه ما بدان می‌اندیشیم عاشقانه زیستن، عشق ورزیدن، و تمرین عشق ورزی است. ولی هنگام به عمل آوردن آن دچار نقص و کاستی می‌شویم. زیرا نمی‌توانیم میان فکر و عمل هماهنگی برقرار کرده و افکار و آموخته‌هایمان را در هنگام عمل اجرا کنیم.
پس راه حل این است: در تمام لحظات مراقب اعمالمان باشیم هر کاری را با دیدۀ باز و با مراقبت کامل انجام بدهیم و همواره رضایت پروردگار را مد نظر داشته باشیم.
در این صورت خواهیم توانست اعمال و افکارمان را هم‌سو کرده و هماهنگ با هستی پیش برویم.
بخشش قلبی
بدان و آگاه باش: برای عشق‌ورزیدن، بایستی از صمیم قلب انسانها را دوست داشته باشی.
البتّه این که در عمل سعی کنی مثبت بوده و خدمت کنی، خوب است ولی کافی نیست.
عشق را از قلب بیان کن، نه تنها از دستها. در راه عشق، هر مصیبتی را به جان بخر تا زلال شوی.
با تنبیه کردن، می‌رنجانی و با رنجاندن، زلال شدن تو به تأخیر می‌افتد.
تنها به قضاوت خدا بیندیشید
بر خود واجب بدانید هرگز از کدورت سخنی به زبان نیاورید، بلکه همواره عشق را سرلوحۀ عمل خود قرار دهید.
بیاموز همواره به خاطر رضای خدا دل دیگران را شاد کنی. در شادی دیگران برای تو رهایی است نه در غم و کدورت. دل بندگان خدا را شاد کن به هر طریق ممکن، تا خداوند تو را پاداش خیر دهد.
هرگز به قضاوت هیچکس تکیه نکن، بلکه تنها قضاوت خدا برایت مهم باشد. اگر خداوند تو را قضاوت کند چه خواهد گفت؟ آیا رضایت خداوند را به دست آورده‌ای یا دل بنده‌اش را رنجانده‌ای؟ این باید برای تو مهم باشد و بس.
اکنون بیاموز همواره عشق را جستجو کنی در هر لحظه از زمان و در هرکجا و با هر کس. تفاوت نمی‌کند . در هر صورت با عشق زندگی کن.
راه هموار
آنچه انجام دهید، آنچه بیندیشید و آنچه بر زبان آورید، راهی است به سوی رستگاری یا خلاف آن. در هر حرکتی که انجام می‌دهید، عشق را جستجو کنید و به این طریق، قدمی به پروردگار نزدیک شوید.
از امکاناتی که در اختیار دارید، بهره گیرید و از لحظه‌هایتان برای آن هدفی که به خاطر آن بدنیا آمده‌اید، استفاده کنید.
اگر بتوانید به این مهم دست یابید، در آن صورت می‌توانید تمام حرکات، گفتار و پندارتان را در هر لحظه با پروردگار هم‌سو کرده و راه هموارتان را ادامه دهید.
نتیجۀ مطلوب
راه رهروی، راه عشق و بخشش است. چون عشق می‌ورزید، خود را ازخود رها کرده و تنها برای رضای دوست زندگی می‌کنید. از هر چه مربوط به شماست، چشم‌پوشی کرده و تنها رضای او را می‌جوئید.
بدانید: قضاوت زودهنگام، شما را به رنج و حرمان می‌افکند. پس به رضای دوست بیندیشید و از قضاوتها پرهیز کنید. سکوت و عشق را با هم بیامیزید، تا نتیجۀ مطلوبی عایدتان شود.