ندای احساس

ندای احساس

 محدودیتهایی که انسان را وادار به بعضی تصمیم گیریها می‌کند، به دلیل عدم شناخت زمان و مکان  و عدم احاطه به شرایط زمانی و مکانی خاص است.

هنگامی که تصمیمی اتّخاذ می‌کنید، برای اخذ بهترین تصمیم خود را در شرایط مکانی و زمانی خاص قرار داده و با پیش‌بینی آنچه در آن شرایط اتّفاق خواهد افتاد، بهترین تصمیم را اتّخاذ کنید.

هرگز نخواهید توانست، کلیّۀ شرایط را پیش‌بینی کرده و احاطۀ کامل به زمان و شرایط زمانی داشته باشید. پس بهتر این است که در هنگام تصمیم‌گیری، آنچه را برایتان مقدّر شده، بپذیرید، که این بهترین راه برای زیستن عاقلانه است.

ولی اگر خود را به دلتان می‌سپارید و به ندای احساستان گوش فرا‌می‌دهید، بدانید: احساستان شما را به درونی‌ترین لایه‌های درون راهنمایی می‌کند، مشروط بر این که احساس شما، ندای قلبی شما باشد، نه احساسات گذرا و بی‌پایه.

مطیع امر خدا

مطیع امر خدا

آنچه را که مقدّر شماست، برای شما از پیش فرستاده شده است. بدانید و آگاه باشید که هر گاه پروردگارتان شما را فراخواند، بی چون و چرا مطیع امر خداوند بوده و تنها تسلیم پروردگار باشید که این برای شما بهتر است.

آنچه را که مانع بین شما و خداوند است، تنها به همّت شما و ارادۀ خداوند قابل برطرف کردن است. پس بکوشید، موانع را از میان برداشته و پروردگارتان را دریابید که خداوند همواره مشتاق بندگان خویش است، اگر می‌دانستید.

درک لطف

درک لطف

بدان خداوند همۀ بندگان خویش را دوست دارد، آنها را می‌نوازد و از لطف خویش بهره‌مند می‌سازد.

هنگامی که مورد لطف قرار می‌گیرید، موانع جدایی را از میان بردارید. حجابهای شما مانع از درک لطف پروردگار می‌گردد. برای برداشتن حجابها بایستی به طور کامل تسلیم امر پروردگار بوده و آنچه مقدّر شما می‌نماید، با آغوش باز بپذیرید.

نقش دعا در سرنوشت

نقش دعا در سرنوشت

هنگامی که در پیشگاه خداوند دعا می‌کنید و چیزی از خداوند درخواست می‌کنید، خداوند شنوا و بیناست. آنچه مقدّر شماست و با خواست شما انجام پذیرفته است، البتّه قابل تغییر نبوده و سرنوشت شما به دست خود شما رقم خورده است. 

آنچه را که می‌توانید تغییر دهید، تنها مسیرهای مختلف زندگی است. این که چه راهی را برگزینید و از کدام مسیر به اهدافتان برسید، با دعا کردن قابل تغییر می‌باشد.

پس بیاموزید که برای تقدیر و سرنوشت کلّی خود، تسلیم امر خداوند بوده و بر آنچه خود انتخاب کرده و پذیرفته‌اید، چون و چرا نیاورید و بدانید که خداوند یگانۀ بی‌همتا بندگان خویش را دوست می‌دارد و بر آنان رنج و تعب روا نمی‌دارد.