خداوند رحیم
بدان که پروردگار به اعمال شما از دریچۀ نیّات شما می‌نگرد و شما را به واسطۀ نیّتهای پاکتان مؤاخذه نخواهد کرد.
بدانید: خداوند هرگز شما را با سختگیری و انتظارات خارج از توان شما نیازرده است. بلکه خداوند مهربان و رحیم است و شما را در حد توان می‌آزماید. پس بر آزمایش پروردگار صبور و شاکر باشید و دلهایتان را با نیّتهای پاک، انبوه سازید.
بخشندگی خداوند
پروردگار تو بخشنده و مهربان است. میزان بخشندگی خداوند را هیچ بنده‌ای نمی‌تواند درک کند مگر اینکه به مقام خلیفة‌الهی برسد. آنگاه، در جایگاه خداوند، می‌تواند درکی از میزان رحمانیت خداوند داشته باشد.
پروردگار کریم می‌داند که در لحظاتی از زندگی انسانها دچار لغزش می‌شوند و این لغزشها برای آنان می‌تواند گاهی آموزنده و حاوی درسهایی برای ادامۀ زندگی باشد.
اگر آنان بخاطر خطاهایشان بخشوده شوند، می‌توانند از این درسها استفاده کرده و برای ادامۀ راه زندگی از لغزشهای مکرّرشان جلوگیری کنند.
پس بر خداوند است که با رحمانیّت خاصّ خود از خطاهای آنان چشم‌پوشی کند و به آنان فرصت از نو ساختن و شروع دوباره بدهد.
عدالت و زن و مرد
آیا در خلقت زن و مرد عدالت وجود دارد؟
خداوند عادل و مهربان است. زن و مرد هر دو تجلّی خلقت خداوند هستند. به هر کدام تواناییهای ویژه‌ای داده شده، تا بتوانند نقشی را در هستی ایفا کنند.
اگر از دیدگاه یکسان بودن به این پدیده بنگریم، آنگاه تساوی در مورد زن و مرد نادرست خواهد بود. زیرا مساوی بودن به معنی این است که از هر جهت، چه از نظر نیازها و چه از نظر احساسات و تواناییها ، کاملا تطابق وجود داشته باشد.
ولی زن و مرد یکسان آفریده نشده‌اند، بلکه بین خواسته ها و ادراکات آن تعادل وجود دارد. آنان کامل کنندۀ یکدیگرند. به گونه ا‌ی آفریده شده‌اند که کمبود های یکدیگر را بپوشانند و در جهت تعالی یکدیگر ، کامل کنندۀ هم باشند.
اختلاف بین زن و مرد از آنجا ناشی می‌شود که زنها با ظرافت و احساسات رقیق خود جبران تحکّم و خشونت مرد را بنمایند و برای فرزندان خود کامل کنندۀ یکدیگر باشند.
قوانین اجتماعی باید به گونه‌ای تنظیم شود که خصوصیّات فردی هر گونه را در نظر بگیرد و با توجّه به نوع افکار، احساسات و تعالیمی که هر فرد داشته است بتواند حقوق وی را تأدیه کند.
جادّۀ عشق
پروردگار یگانۀ بی‌همتا، مهربان و رحیم است. پس هر که امید رحمت پروردگار دارد، باید دست از کینه‌ها بشوید و درهای رحمت را باز کند. هر چه در توان دارید، در جهت خیر و نیکی به کار بندید. اصلاح امور کنید و جز از خدا نترسید.
هر چه از دوستیها بکاهید، از جادّۀ عشق، دور می‌شوید. زیرا انسانها با مدارا سازگارترند. پس به سوی نیکی رو کنید. چون به او پناه برید، از هر چه بدی است دوری جوئید و در جوار رحمت حق آرام گیرید. خداوند نگهبان شماست و از پلیدیها دور نگه می‌دارد.
وسوسه
پروردگار تو بخشنده و مهربان است. تنها پناه‌دهندۀ انسانهاست. چون بنده‌ای را پناه دهد، او را هیچ گزندی نخواهد بود.
چون به پروردگارتان پناه برید، از وسوسه‌های جنّ و انس در امان خواهید بود. پس به او پناه برید، از او مدد طلبید و تنها وتنها به او تقرّب جوئید. که او بهترین پناه‌دهنده است.
انکار خداوند
بندگان خداوند، در لحظاتی از یاد او غافل شده و نادانسته او را انکار می‌کنند. آنها سرانجام به اصل الهی‌شان بازخواهند گشت و خدا را در قلبهایشان خواهند یافت. آفریدگار جهان، هرگز به هیچ انسانی، نه برای تأیید وی و نه برای عبادت وی نیازی ندارد.
خداوند غنی و بی‌نیاز است و از هر پیرایه‌ای که به او بسته شود، مبرّا و پاک است. پروردگار از دلهای بندگانش آگاه است و می‌داند که انسانها در لحظاتی که او را انکار می‌کنند، در واقع به گوهر و ذات الهی خود پشت کرده و خود الهی‌شان را انکار می‌کنند. خداوند هرگز هیچ بنده‌ای را تنها نگذاشته، حتی آنها که انکار خداوندی وی را می‌کنند و آنها را در تمام لحظات پشتیبان و نگاهبان است.
سرانجام روزی خواهد رسید که پی به ذات و اصل الهی خود برده و ناچار به اعتراف به وجود ذات مقدّس خداوندی خواهند شد.
خداوند انسانها را هدایت کرده و به خود فرامی‌خواند تا راه هدایت را بپیمایند و به معبود یکتای خویش بپیوندند.
اگر انسانها در بیراهه‌ها سرگردان بمانند، مسیر پویایی خویش را دیرتر پیدا کرده و راه دشوار وطولانی‌ای را برای پیوستن به پروردگار خواهند داشت.
خداوند بخشنده و مهربان است، حتی نسبت به خطاکارترین شما. پس بیاموزید که خداوند را با صفات رحمانیّت و رحیمیّت او شناخته و با تکیه بر این صفات خداوند در مسیر تکامل به پیش بروید. خداوند شما را هدایت خواهد کرد.