خواب خوش
آنچه ما انسانها بدان نیازمندیم، بیدار شدن از خواب دنیازدگی و گشودن چشم بصیرت است. پس آنچه ما را می‌تواند بیدار کرده و خواب خوش ناپایدار را از چشمان ما برباید، تکانهای شدید و عتاب توأم با دعوت است.
خداوند هر که را بخواهد به خویش فرامیخواند و برای او دعوت انسانها همیشگی بوده است.
عشق در قرآن
آیا در قرآن اشاره‌ای به عشق و مهر نشده است؟
قرآن کلام الهی است. آیا کلام پروردگار می‌تواند عاری از عشق و مهر باشد؟ آنگاه که خداوند بندگان خویش را مورد خطاب قرار می‌دهد و راه هدایت را به آنان می‌نماید، آنان را از عشق لایزال خویش بهره‌مند نموده و به سوی خویش فرامیخواند.
بدانید: کلام الهی هر چه که باشد و واسطۀ کلام هر که باشد، به جهت هدایت و دعوت بوده و برای شما پیام‌آور صلح و دوستی است. چگونه می‌تواند چنین دعوتی مملوّ ازعشق نباشد؟
خداوند عاشقانه شما را فرامیخواند و با آغوش باز می‌پذیرد. باشد که رستگار شوید و به او بپیوندید که او ذات یگانۀ هستی است.
تضاد
تو را دعوت می‌کنم به سوی راهی که در آن رضایت پروردگارت باشد. اگر خود را با انسانی در تضاد دیدی، بدان که خداوند شما را تن واحده آفریده و همۀ شما امّت واحده و جدامانده از وجود مقدّس پروردگارتان هستید.
اگر با این دید با یکدیگر برخورد کنید، هرگز هیچ تضادی درمیان نخواهد بود و با وحدت با یکدیگر، به پروردگارتان می‌رسید.
تنها راه رستگاری
ارادۀ خداوند بر این قرار گرفته که بشر را به خویش فراخواند و انسانها را به سوی خویش دعوت کند. هر که با ارادۀ خداوند هم‌سو باشد، پروردگار او را هدایت کرده و به رستگاری فرامیخواند.
بیاموزید که تنها حقیقت موجود در کلّ هستی، پروردگار جهانیان است. اوست یکتای آفریننده، خداوند بی‌نیاز از نیازمندیها.
اگر خود را به خدا سپارید و رو به سوی پروردگار آورید، پروردگار شما را به رهایی فرامیخواند و به سوی خویش دعوت می‌کند. تنها راه رستگاری پیوستن به اوست، که ذات یگانۀ هستی است.
آغوش باز
بنگر که خداوند تو را به سوی خویش دعوت می‌نماید. پس آنچه تو را مانع میشود، از میان بردار و آنچه تو را رهنمون میشود، با آغوش باز بپذیر.
بدان: هرآنچه بدان مایلی، می‌تواند برایت مانع محسوب شده، پس تمایلاتت را تعدیل کن. با آنها نجنگ. ولی بیاموز بر هوای نفست غلبه پیدا کرده و خود را به نفس نسپاری. از آنچه تو را به سوی پروردگار رهنمون میشود، استقبال کن.
راه کمال، راه عاشقانه زیستن است. پس لحظه‌هایت را با عشق و با یاد پروردگار سپری کن تا بتوانی از مواهب آن بهره‌مند شده و همواره رو به سوی دوست و تعالی و کمال داشته باشی که این برای تو بهتر است، اگر می‌دانستی.
دعوت
اگر تو را به راهی دعوت کنم، همانا راه پیوستن به پروردگار است. زیرا انسانها هنگامی که در روزمرّگیها غرق می‌شوند، از یاد خدا غافل می‌شوند.
بدانید: چنانچه می‌خواهید، خدا را دریابید، باید هر لحظه را با یاد و نام خداوند سپری کرده و تنها با امید به خداوند زندگی کنید. بدانید که چنانچه از یاد خدا غافل شوید، وجود مقدّسش را احساس نکرده و بین شما و خداوند احساس جدایی حاصل میشود.
خود را به دنیا مشغول ندارید، از موانع بپرهیزید و رو به سوی پروردگار آورید و بدانید که خداوند شما را تنها نگذاشته است. پس یاد او را گرامی دارید و هر کاری را به یاد او انجام دهید که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.