شکرگزاری
شکر گزاری واقعی چگونه است؟
شکر گزاری واقعی در بخشش واقعی است. دستهایت را باز کن و بگذار دیگران از نعمتهایی که به تو ارزانی شده استفاده کنند.
سرلوحۀ عمل
بخشش را سرلوحۀ عملت قرار بده. هر گاه با انسانی روبرو می‌شوی، همۀ کدورتهای پیشین را فراموش کرده و طوری رفتار کن، مانند اینکه همواره تو را مورد لطف و محبّت قرار داده است.
عشق را بیاب
راه تو، راه عاشقانه زیستن است. پس آن را بیاب.
عشق را جستجو کن. در هر چه می‌توانی. در ابر، در خورشید، در درخت، در انسانها، در بخشش، در گذشت، در هر چه می‌توانی عشق را جستجو کن. منتظر منشین تا عشق به سراغت بیاید. خودت به استقبال آن بشتاب.
بیاموز، همواره به همه چیز به دیدۀ عشق و محبّت بنگری تا بتوانی پروردگارت را دریابی.
بخشش قلبی
بدان و آگاه باش: برای عشق‌ورزیدن، بایستی از صمیم قلب انسانها را دوست داشته باشی.
البتّه این که در عمل سعی کنی مثبت بوده و خدمت کنی، خوب است ولی کافی نیست.
عشق را از قلب بیان کن، نه تنها از دستها. در راه عشق، هر مصیبتی را به جان بخر تا زلال شوی.
با تنبیه کردن، می‌رنجانی و با رنجاندن، زلال شدن تو به تأخیر می‌افتد.
نتیجۀ مطلوب
راه رهروی، راه عشق و بخشش است. چون عشق می‌ورزید، خود را ازخود رها کرده و تنها برای رضای دوست زندگی می‌کنید. از هر چه مربوط به شماست، چشم‌پوشی کرده و تنها رضای او را می‌جوئید.
بدانید: قضاوت زودهنگام، شما را به رنج و حرمان می‌افکند. پس به رضای دوست بیندیشید و از قضاوتها پرهیز کنید. سکوت و عشق را با هم بیامیزید، تا نتیجۀ مطلوبی عایدتان شود.
مواهب
موهبتهای پروردگار محدود نیست، بلکه مواهب و بخشش پروردگار بی‌انتها بوده و در تمام لحظات و همۀ مکانها، بندگانش را در بر می‌گیرد.
هر چه عشق و شوق و اشتیاق تو بیشتر باشد، مواهب بیشتری نصیب تو خواهد شد. برای افزودن اشتیاقت، بایدهمواره به یاد پروردگار بوده و هرگز لحظه‌ای از او جدا و منفک نباشی.
به نام او، به یاد او و به شوق او، هر کاری را انجام دهی تا آتش اشتیاقت افزون شده و مواهب پروردگارت به سوی تو سرازیر شود.
بخشش و عشق
اگر می‌دانستی در بخشش و عشق چه مزایایی برای تو و برای روح تو وجود دارد و چگونه تو را به ربّ جلیلت نزدیک می‌کند، همواره دل را به خدا سپرده و هرگز از کدورت، سخنی به زبان نمی‌آوردی.
بیاموز، همواره ببخشی. از صمیم قلب و با تمام وجود که این بهترین طریق زیستن است.
انفاق
بدان انفاق و بخشش برای شما امتیاز محسوب شده و شما را به پروردگارتان نزدیک می‌سازد. پس هرچه در توان دارید در راه خیر صرف کنید که خداوند شنوا و بیناست.
عادت بخشش
چرا در خود فرو رفته‌ای؟ مگر نمی‌دانی برای پیوستن به خداوند باید از خودت رها شوی؟ تا کی می‌خواهی، خود را محور قرار داده و خدا را فراموش کنی؟ یک سالک هرگز نمی‌رنجد. عذاب دنیوی ندارد. کدورت نمی‌داند و رنجش نمی‌شناسد.
برای سیر و سلوک راه حق از خودت رها شو. برای اینکه بتوانی زود ببخشی، همواره به یاد داشته باش: خداوند رحمان است و بزرگترین خطاهای شما را تنها با یک توبۀ قلبی و حتّی قبل از آن می‌بخشد. پس برای خلیفةالله شدن، باید که شما نیز بخشنده بوده و قلبتان را به بخشش عادت دهید تا بتوانید خدا را درک کرده و به او نزدیک شوید.
رنجشها شما را از خداوند بازمی‌دارد و بر قلبتان زنگار می‌نشاند. زنگارها را زدوده و به سوی دوست رو آورید که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.
طریق عشق
بدان و آگاه باش: آنگاه که خود را به خدا می‌سپاری، یعنی کلیّۀ امور خود را به خدا واگذارده و خود تسلیم امر پروردگار خواهی بود. بدان در طریق عشق، تنها گذشت و بخشش، تو را به خداوند نزدیک می‌کند.
هر‌آنچه در توان داری، ببخش. این بخشش، تنها شامل دارائی و انفاق نیست بلکه خشمها، رنجشها، کدورتها و احساس مورد ستم واقع شدنها، باید برایت حل شده باشد. باید وقتی موردی برای دلخوری پیش می‌آید، خوشحال باشی. زیرا بهانه‌ای برای بخشش و برای نزدیک شدن به پروردگارت، پیش آمده است.
پس بدان به طور یقین، با بخشش هر روزه به او نزدیکتر می‌شوی. بهتر است که همواره به دنبال دلیلی برای بخشش و بهانه‌ای برای گذشت باشی.
شادی، مهمان خانۀ دلها
خداوند تو را می‌آزماید. پس بیاموز، همواره، در آزمایشات الهی، عشق را سرلوحۀ عمل خود قرار دهی. با عشق زیستن، یعنی هر کاری را عاشقانه، تنها به هدف رضای دوست انجام دادن.
برای جلب رضایت پروردگار، به یاد داشته باش: خداوند بندگان خویش را دوست دارد و ستم بر آنان را روا نمی‌دارد.
ولی بدان: رضایت پروردگار در شاد کردن بندگانش است. پس بیاموز: همواره شادی را مهمان خانۀ دلها کرده و با بخشش و گذشت و بذل محبّت و عشق، ایثارگرانه، رضایت دوست را طلب کنی.
عبادت شایسته
آنچنان که شایسته است، عبادت پروردگار را به جا آورید. بدانید که خداوند نیازی به عبادات شما ندارد ولی شما با رو آوردن به درگاه خداوند و طلب بخشش از او، خود را به دروازه‌های کمال نزدیک می‌کنید.
هنگامی که در پیشگاه مقدّس خداوند قرار می‌گیرید، در نظر داشته باشید که مخاطب شما چه کسی است و آنچنان که لایق و شایستۀ مخاطبتان است، او را مورد خطاب قرار دهید.
به یاد داشته باشید، دوستی با پروردگار ، مستلزم یاد همیشگی اوست. آنان که یاد خداوند را همیشه در دلهایشان زنده نگاه می‌دارند و همواره با او راز و نیاز می‌کنند، البتّه در طریق دوستی اولی‌ترند.
بدانید سرمایۀ معنوی شما، می‌تواند برای شما، چون مرکبی به سوی دوست باشد. پس بیاموزید تا سرمایه‌های معنویتان را افزایش داده و بدانید هر قدر در این راه تلاش کنید، به همان اندازه پاداش خواهید گرفت. پاداش شما نزدیک شدن به پروردگار و قرار گرفتن در جوار رحمت اوست که پاداشی، بس عظیم است.
شایستگی بخشش
خداوند انسانها را می‌آزماید و آنها را به جهت پایداری بر صراط مستقیم می‌سنجد تا بداند کدامیک از بندگان وی شایستگی بخشش او را دارند.
اگر می‌خواهی شایستگی بخشش خداوند را داشته باشی، باید تلاش کنی که بدون تلاش، هرگز، هیچ پیشرفتی میسّر نمی‌شود و هرگز نخواهی توانست به هدف نهایی خود دست یابی.
اگر در وجودت احساس خلأ می‌کنی، تنها با نشستن و منتظر ماندن به اینکه تو را کمکی از طرف خداوند برسد و خلأ وجودی‌ات را پر کند، به نتیجه‌ای دست نخواهی یافت، بلکه باید خود تو راه پر کردن آن را بیابی و چاره‌ای برای حل مشکل خود پیدا کنی.
بدان که خداوند شایستگی بندگانش را می‌سنجد و سپس به تناسب آنچه لایق آن هستند، به آنان عطا می‌کند.
مراتب عشق نزد پروردگار تو متفاوت است. اگر می‌خواهی به مراتب بالای عشق دست یابی، ظرف وجودی‌ات را بهبود ببخش و با گسترش قلب خود شایستۀ عشق خداوند باش.
خداوند انسانها را در مواقع نیاز حمایت می‌کند و به آنان راه درست را نشان می‌دهد ولی خود شما باید برای رسیدن به مراتب بالای عشق تلاش کرده و شایستگیهای خود را به اثبات برسانید.
قرین رحمت
از لحظه‌هایت برای نزدیک شدن به پروردگار استفاده کن. بدان که دنیا محل گذر است، پس بی‌جهت خود را با آن درگیر نساز.
غفلت از خداوند تو را به دنیا فریب می‌دهد، پس بیاموز که از زمان در جهت کمال بهره بری و راه درست زیستن را بیاموزی و همچنین بیاموزی که با مسائل پیرامونت با دید باز و بزرگ‌منشانه برخورد کنی.
انسانها خطاکارند، خطاها را ببخشی و قبل از اینکه ذهنت را درگیر خطاهای دیگران کنی، با بخشش، زمانت را بیهوده هدر ندهی. خداوند تو را قرین رحمت خود خواهد ساخت و تو را رهنمون خواهد شد.
پس به یاد داشته باش، هر گاه تو را اندوهی فرا رسد و به خاطر نا‌آگاهی انسانی در رنج افکنده شدی، به خدا پناه ببر، از خداوند مدد بطلب و برای حل مشکلاتت تنها او را مأمن خود قرار بده و بدان که خداوند آگاه و قادر است و بر هر کاری تواناست.
مهر ورزی
بخشش، می‌تواند برای شما بزرگترین مزیّت در مسیر الی‌الله محسوب شده و با قلبهای پر از مهر و صفا می‌توانید، برای یکدیگر تکیه‌گاه و همراه مطمئنّی باشید.
بدانید: آنچه شما را به پروردگارتان نزدیک می‌کند، مهر‌ورزیدن و صفای باطن بوده و البتّه خلاف آن شما را از مقصد نهایی دور می‌کند.
آنگاه که قلبها را پالایش نموده و زنگار از آن می‌زدایید، برای خود جایگاهی والا در نزد خداوند مهیّا نموده و راهی به سوی دوست خواهید یافت.