جمال الهی
آنگاه که خدا را یاد می‌کنید و به درگاه او رو می‌آورید بیاد داشته باشید، تنها و تنها او را مدّ نظر قرار دهید و تنها نیّت پیوستن به پروردگار را داشته باشید. بیاد داشته باشید، چنانچه خود را به دنیا مشغول بدارید، جمال الهی را درک نکرده و از او فاصله خواهید گرفت.
بدانید چون در پیشگاه مقدّس خداوند قرار می‌گیرید، از هر چه غیر دوست بریده و تنها به وصل دوست بیندیشید. آنچه شما را دربند و اسیر خود می‌کند را رها کرده و به خداوند اعتماد کنید.
وقتی که به خداوند رو می‌آوری، تنها به او بیندیش و ذهنت را پالایش کن. در این صورت حضور مقدّس خداوند را درک خواهی کرد و از نعمت نزدیک شدن و وصل دوست بهره‌مند خواهی شد.
چرا دوری؟
بدانید: خداوند یکتای بی‌همتا، همواره در کنار شماست. این شمائید که گاه زنگار بر دلهایتان می‌نشیند، قلبتان کدر می‌شود و حضور مقدّسش را درک نمی‌کنید.
چه چیز زنگار بر قلبتان می نشاند؟ آنگاه که زبان به ناراستی می‌گشایید و عدّه‌ای را از خودتان ناامید می‌کنید. هنگامی که دلی را می‌شکنید، وقتی که انسانی را در غم فرو می‌برید، بین خود و خداوند جدایی انداخته و برای برگشتن به جای قبل باید تلاش بسیار کنید.
واژه
کدام واژه می‌تواند بیانگر بزرگی پروردگارت باشد؟ در واژه‌ها جستجو نکن. پروردگار را در قلبت بیاب!
بی‌آنکه نامی از پروردگارت برده باشی، می‌توانی تمام لحظاتت را با یاد خداوند سپری کنی. برای جاری شدن خداوند در لحظاتت نیازی به ذکر نامش نداری. نام خداوند برای تو می‌تواند یادآور باشد ولی به تنهایی کافی نیست . مهم این است که در قلبت یاد مقدّس او را گرامی داشته و لحظاتت را با یاد او پر کنی.
بیاموز که از واژه‌ها بیرون رفته و خدا را در قلبت جستجو کنی. استفاده از واژه‌ها، البتّه می‌تواند برای تو سودمند باشد، به شرط اینکه با یاد او توأم و بلکه یاد او بر نام او تقدّم داشته باشد.
تنها در این صورت است که می‌توانی او را درک کرده و حضور او را گرامی بداری وگرنه تکرار نام، بدون حضور برایت بی‌فایده بوده ومثمر ثمر نخواهد بود.
بیاموزید، خدا را با حضور قلب در لحظاتتان جاری سازید که این برای شما سودمند بوده و نتایج شگفتی به بار خواهد آورد.
بیگانه نیستید
خداوند شما را هدایت می‌کند و راه درست زندگی کردن را به شما نشان می‌دهد. بر شماست که با آگاهی و هوشیاری، به آنچه در اطرافتان می‌گذرد، نگریسته و به همه چیز به دیدۀ درسی از زندگی و پیامی از طرف خداوند بنگرید.
اگر به زندگی اینگونه نگاه کنید، آنگاه بسیاری از پدیده‌ها و اتّفاقات برای شما پندآموز بوده و علت بسیاری از مسائل را درک کرده و همچنین به خدای خود نزدیکتر شده و حضور خداوند را در تمام لحظات احساس می‌کنید.
اگر خود را از خداوند بیگانه بپندارید، در این صورت آنطور که شایسته است، زندگی نکرده و راه رسیدن به پروردگارتان را طولانی می‌کنید.