رفع ابهام
بعضی از بندگان خداوند، آنچنان که باید وی را نشناخته‌اند و نمی‌توانند بین آنچه که آموخته‌اند و آنچه که قلبشان پذیرفته است، تعادل برقرار کنند. هنوز در پاره‌ای از موارد ابهاماتی دارند. بنابر این بهتر است به دنبال رفع ابهام و رسیدن به یقین باشند تا بتوانند آنچنان که شایسته است با خداوند یکتای خود ارتباط برقرار کنند.
باید قبل از هر چیز، قدم اوّل را بردارند و به سوی خداوند متعال حرکت کنند. خداوند به آنان یاری خواهد رساند و آنها را از وادی سرگردانی نجات خواهد داد.
شایسته
بدان خداوند شما را می‌آزماید. آنها که بر آزمایشات او صبور و شکیبا باشند، رستگارانند.
بهترین راه عبور از آزمایشات تسلیم حق بودن و به دست آوردن رضایت پروردگار است.
پس شایسته است که در تمام لحظات خدا را به یاد داشته باشی و با تمام وجود به او رو آوری و از غیرخدا بپرهیزی.
شک و بددلی
آنچه شما را به شک و بددلی نسبت به یکدیگر می اندازد، تجربیات تلخ شما از روابطی است که منجر به شکست و ناکامی شده است.
بیاموزید، به یکدیگر اعتماد کنید. احترام بگذارید و از خطاهای هم چشم بپوشید. آنگاه که در مسئله‌ای نمی‌توانید، آنطور که شایسته است، به هم اعتماد کنید، خدا را یاد کنید و از او مدد طلبید که او یار بی‌پناهان است.
واسطه
بدان: آنگاه که انسانی را دعا می‌کنید و یا مورد تحسین و ستایش قرار می‌دهید، به نیّتهایتان توجّه کنید.
اگر با ستایش انسانی، راهی به سوی دوست می‌یابید، البتّه می‌تواند شما را هدایتگر بوده و برای شما باعث کمال و نزدیکی به پروردگارتان باشد.
ولی اگر به آن درجه از درک و تعالی رسیده‌اید که برای راه‌یافتن به سوی پروردگار نیازی به واسطۀ هیچ انسانی ندارید، برای شما امتیاز بزرگی محسوب شده و می‌توانید مستقیما و بدون واسطه به درگاه دوست راه یابید و خداوند شما را پاسخگو خواهد بود.که تنها او شایستۀ پرستش و بندگی است.
سلام
مفهوم سلام در نماز چیست؟
سلام بر محمّد، سپاس از خداوندی است که او را واسطۀ هدایت تو قرار داد.
سلام بر بندگان شایسته، تو را به آنها نزدیک می‌کند.
و السّلام علیکم، سلام بر کلّ کائنات است. سلام بر تمام مخلوقات خداوند و آنچه در هستی موجود است. سلام، سلامی است به کلّ آفرینش، برای یکی شدن با هستی.
عبادت شایسته
آنچنان که شایسته است، عبادت پروردگار را به جا آورید. بدانید که خداوند نیازی به عبادات شما ندارد ولی شما با رو آوردن به درگاه خداوند و طلب بخشش از او، خود را به دروازه‌های کمال نزدیک می‌کنید.
هنگامی که در پیشگاه مقدّس خداوند قرار می‌گیرید، در نظر داشته باشید که مخاطب شما چه کسی است و آنچنان که لایق و شایستۀ مخاطبتان است، او را مورد خطاب قرار دهید.
به یاد داشته باشید، دوستی با پروردگار ، مستلزم یاد همیشگی اوست. آنان که یاد خداوند را همیشه در دلهایشان زنده نگاه می‌دارند و همواره با او راز و نیاز می‌کنند، البتّه در طریق دوستی اولی‌ترند.
بدانید سرمایۀ معنوی شما، می‌تواند برای شما، چون مرکبی به سوی دوست باشد. پس بیاموزید تا سرمایه‌های معنویتان را افزایش داده و بدانید هر قدر در این راه تلاش کنید، به همان اندازه پاداش خواهید گرفت. پاداش شما نزدیک شدن به پروردگار و قرار گرفتن در جوار رحمت اوست که پاداشی، بس عظیم است.
نعمات بیکران
انسانها هنگامی که در تنگناها قرار می‌گیرند، به خدا رو آورده و از او مدد می‌طلبند.
بدانید: بهتر آن است، همواره به یاد خدا باشید و در تمام حالات تنها او را مدّ نظر داشته باشید.
بدانید: روزمرّگیها، شما را از یاد خدا غافل کرده و شما را در خود غرق نموده است.
بدانید: آنسان که شایسته است، ارتباط مناسبی با خداوند برقرار نکرده و او را ستایش نمی‌کنید.
بدانید: خداوند هرگز شما را تنها نگذاشته است ولی شما آنطور که شایسته است، حقّ پروردگار را به جا نیاورده و از او برای نعمات بیکرانش سپاسگزاری نمی‌نمائید.
بدانید: خداوند شما را حمایت نموده و در پناه خویش قرار داده است، پس بر لطف و مرحمت او سپاسگزار باشید و از رحمت حق غافل نباشید، که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.
سبحان الله عما یصفون
خداوند از چه صفاتی مبرّاست؟
نظر به اینکه خداوند، همواره انسانها را به سوی خویش و به راه کمال دعوت نموده است، انسانها در افکار و در رؤیاهای خویش، پروردگار را به گونه‌ای تصوّر می‌کنند که از ذات مقدّس خداوندی به دور است. برای خداوند صفاتی را جستجو می‌کنند که شایستۀ آفریده‌های پروردگار است. ولی خداوند بری از صفات و مبرّا از هر‌آنچه او را به آن نسبت می‌دهید، می‌باشد.
اسماء مقدّس خداوند نیز، برای خدا صفاتی قائل شده و خداوند را به آن صفات متّصف می‌سازد، در حالیکه خداوند دارای کلیۀ صفات حسنه است ولی در یگانگی و بی‌همتائی خویش مبرّا از هر توصیفی است که به آن خدا را می‌ستائید.
بیاموزید که خدا را بی‌نیاز از هر نام و هر صفت بجوئید و او را چنان ستایش کنید که شایستۀ اوست.
نیایش
آنچنان که شایسته است، پروردگارت را ستایش کن. در نیایش پروردگارت به یاد داشته باش، هر گاه خود را به دنیا مشغول می‌داری، از خداوند دور و دورتر می‌شوی.
چگونه انتظار داری خدا را دریابی، در حالی که در هنگام نیایش ذات مقدّسش، فکرت به همه جا پرسه می‌زند و از یاد خدا غافلی.
فراموش نکنیم
در لحظاتی از یاد خدا غافل مانده‌ایم و یاد خداوند را در دلمان زنده نگاه نداشته‌ایم. در این لحظات آنچنان که شایسته و خداپسندانه است، رفتار نکرده‌ایم.
همچنین گاهی خدا را به فراموشی سپرده و حضور او را در قلبمان احساس نمی‌کنیم. در این لحظات رفتار و اعمالمان را محک نزده و رضای خداوند را در نظر نگرفته‌ایم.
بیاموزیم که در هر لحظه از زمان به یاد خدا باشیم و با دیگران چنان رفتار کنیم که مایلیم با خودمان در آن شرایط رفتار شود. بنابراین بیاموزیم که آنچه بر خود می‌پسندیم بر دیگران نیز همان را بپسندیم.
لحظه ها را گرامی دار
آموخته‌‌هایت را توشۀ راه خود ساز و در جهت کمال به کار گیر. آنچه به تو آموخته می‌شود، می‌تواند برایت تکیه‌گاهی مطمئن در جهت نیل به هدف و رسیدن به پروردگارت باشد، از لحظه‌هایت استفاده کن و بدان که دستیابی به زندگی جاودان، همانا در جوار رحمت حق به سر بردن است.
هر چه تو را به دوست نزدیک می‌کند و به وصل و پیوند با او کمک می‌کند، به کار گیر و بدان که در راه عشق، باید از خود بگذری. که گذشتن از خود، همانا قدم گذاشتن در سیر الی الله است. پس هرگز از لطف حق نومید مباش و به پروردگارت تکیه کن و از او مدد طلب که او پیوسته با توست و همواره نگاهبان تو خواهد بود.
بی‌شک انسانهایی که به تعالی و کمال رسیده‌اند، برای نیل به این هدف مسیر دشواری را پشت سر گذاشته‌اند، آنان راحت‌طلبی را کنار گذاشته و با عشق به پروردگارشان این مسیر دشوار را پیموده‌اند.
خداوند می‌داند انسانهایی که رو به او دارند و به خاطر او از همه چیز می‌گذرند، قطعأ شایستگی رسیدن به کمال و به سربردن در جوار رحمت حق را دارند.
اینک بدان و آگاه باش که زندگی جاودان در انتظار توست، لحظه‌ها را گرامی دار و برای پیوستن به پروردگارت، از لحظه‌هایت نهایت استفاده را ببر.
بهترین زمان
بدان: که خداوند بندگان خویش را آزاد آفریده و به آنان حقّ انتخاب راه و روش زندگی عطا فرموده است.
بدان: که چون راهی را برای زیستن برمی‌گزینی، آن را از هر جهت مورد بررسی قرار داده و در آن اندیشه کنی.
بدان: هر چه خداوند اراده کند، همان خواهد شد و هرگز هیچ موجودی، یارای مقابله با ارادۀ خداوند را ندارد.
بدان: راههایی که به خدا ختم می‌شوند، متعدّد بوده ولی در زمان مناسب راهی که مناسب و شایستۀ توست، در مسیر تو قرار خواهد گرفت و تو برای آن سپاسگزار و شاکر خواهی بود.
بدان: بهترین زمان ، زمانی است که خداوند تعیین می‌کند ولی خود شما باید برای رسیدن به زمان مناسب تلاش کنید، از خود بگذرید، مسیر را برای خدا هموار کنید تا خدا در بهترین زمان بر شما فرود آید.
پندار
چون فردی را مورد ارزیابی قرار می‌دهید و او را به لحاظ مشکلاتش محکوم می‌کنید، بدانید که شما را بر آنچه بر او گذشته است، اطّلاعی نیست و بر پایۀ پندار خودتان تصمیم می‌گیرید. انسانها را محکوم نکنید. آنها را مورد قضاوت قرار ندهید. به آنها فرصت دهید، تا خود را آنطور که شایسته است، بسازند.
بدانید که خداوند بر همۀ دلها آگاه است و شما را به سبب آنچه که انجام می‌دهید، پاداش خیر خواهد داد.