وسوسۀ نفس
همانا انسان در هنگام وسوسۀ نفس دچار مشکل شده و آنطور که شایسته است، نمیتواند بر نفس خود غلبه کند. چنانچه بیاموزید، نفس را به خدمت کمال آورده و از نفس مرکبی برای وصل دوست بسازید، بهترین طریق زیستن را برگزیدهاید.
اگر توانستهای، تا حدودی به نفست غلبه کنی، پس باید در این طریق مسیر رو به کمال را بپیمایی و از آنچه بین تو و پروردگارت جدایی میاندازد، دوری کنی. در مسیر کمال همواره رو به جلو برو. چشم به آینده داشته باش و هر لحظه را گرامی بدار.
بدان: آنچه بین تو و خدایت فاصله میاندازد، برای تو باعث عقب رفتن و از دست دادن زمان میشود. پس از زمان بیشترین بهره را برده و هر لحظه به خدایت نزدیکتر شو و همواره به یاد داشته باش، نفس خود را به طرق مختلف به تو مینمایاند. از آن پرهیز کن و تنها خدا را در نظر داشته باش که این بهترین طریق وصل دوست است.
طریق معنوی
هرگز مپندارید که طریق معنوی، میتواند با آزار دیگران همراه باشد. اگر خدا را جستجو میکنید، بدانید، خداوند در شاد کردن انسانها خود را به شما مینمایاند.
طریق عشق
بدان و آگاه باش: آنگاه که خود را به خدا میسپاری، یعنی کلیّۀ امور خود را به خدا واگذارده و خود تسلیم امر پروردگار خواهی بود. بدان در طریق عشق، تنها گذشت و بخشش، تو را به خداوند نزدیک میکند.
هرآنچه در توان داری، ببخش. این بخشش، تنها شامل دارائی و انفاق نیست بلکه خشمها، رنجشها، کدورتها و احساس مورد ستم واقع شدنها، باید برایت حل شده باشد. باید وقتی موردی برای دلخوری پیش میآید، خوشحال باشی. زیرا بهانهای برای بخشش و برای نزدیک شدن به پروردگارت، پیش آمده است.
پس بدان به طور یقین، با بخشش هر روزه به او نزدیکتر میشوی. بهتر است که همواره به دنبال دلیلی برای بخشش و بهانهای برای گذشت باشی.
موهومات
انسانها درناملایمات و سختیها خدا را به فراموشی و دل به موهومات و افسانهها بسته و مسائل را به طریق صحیح حل نمیکنند.
بیاموزید: هنگامی که در مسئلهای مورد آزمون قرار میگیرید، تنها با توسّل به ذات احدیّت و مدد طلبیدن از او مسائل را حل نموده و دل به خدا ببندید.
خلیفة الله
زندگانی دنیا شما را نفریبد. به یاد داشته باشید که شما به جهت خلیفةالّلهی آفریده شدهاید و وظیفۀ سنگین سیر در طریق الیالله را دارید.
پس خود را به دنیا مشغول ندارید و برای خود بازیچههای دنیایی را اصل قرار نداده و راهی به سوی پروردگار خویش بیابید، که این برای شما بهتر است.