ارمغان
هنگامی که خود را به خدا می‌سپارید، به یاد داشته باشید، دوستی با پروردگار مستلزم طیّ طریق هدایت است.
بدانید و آگاه باشید: چون آهنگ دوستی با پروردگار را می‌کنید، در واقع از غیر دوست بریده و تنها به او متوسّل می‌شوید.
بدانید: چون پروردگار شما را به خود فرامی‌خواند، در واقع شما را به خانۀ اصلی‌تان دعوت کرده و بهترین حیات را برای شما خواهان است.
بدانید: خداوند هرگز شما را تنها نمی‌گذارد، اگر چه گاهی شما از او غافل می‌مانید.
بدانید: خداوند بندگان خویش را دوست دارد و برای آنها بهترین حیات را خواستار است.
بدانید: منزلگاه ابدی شما، زندگی جاوید شماست که در انتظار شما به سر می‌برد.
بدانید: شما را به جز پروردگار پناهی نیست و بهترین توسّل شما، توسّل به ذات اقدس احدیّت است.
بدانید: خداوند، هنگامی که شما را حیات جاودانه بخشید، در واقع قسمتی از وجود مبارک خویش را به شما هدیه نموده و برای شما برکت و جاودانگی به ارمغان آورد.
بدانید: قدر و منزلت شما را کسی جز ذات خداوندی نمی‌داند و تنها اوست که به کنه واقعی شما آگاه است. پس قدر خویش را دانسته و از منزلت خود غافل نمانید که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.
کدام سد؟
هنگامی که خود را در معرض امتحانات خداوند قرار می‌دهید، بدانید، که آزمونهای الهی چون سدّی بین شما و خداوند قرار می‌گیرند. چنانچه این سد را به نیروی عشق و ایمان خود در هم بشکنید، شما را مرتبه‌ای والاتر عطا خواهد کرد و اگر نیرو و توانایی کافی برای غلبه بر سدهایی که برخاسته از هوای نفس شماست، نداشته باشید، آنگاه شما را امتحانی دیگر خواهد بود.
بدانید خداوند شما را می‌آزماید و آنچه از این راه بدست آورید، بهترین سرمایه برای طیّ طریق و رهروی شماست.
می‌پندارید که به حال خود رها شده‌اید و شما را آزمونی نخواهد بود؟ هرگز چنین نیست، خداوند بندگان خویش را همواره به داشته‌ها و نداشته‌هایشان می‌آزماید و آنها را اینچنین به صراط مستقیم فرامی‌خواند.
ستایش پروردگار
در ستایش پروردگارت لازم است به یاد بیاوری، هر گاه نیایشهایت را از صمیم قلب انجام دهی، آنگاه درهای رحمت پروردگار به روی تو باز خواهد شد و بیدرنگ به اوج شکوفایی خواهی رسید.
بیاد داشته باش که دوستی با پروردگار همان طیّ طریق هدایت است. پس طریق هدایت بجوئید و دستی را که برای دوستی شما دراز شده، بفشارید که این برای شما بهتر است.
دین و کمال
« آیا دینها یرای طیّ طریق کافی هستند؟»
دینها همواره طریق بهتر زیستن و خدایی زیستن و راه به کمال رسیدن را به انسان نشان داده‌اند ولی اینکه آیا دین به تنهایی برای طیّ طریق و پیمودن منازل کافی است یا نه، بستگی دارد که به آن چگونه بنگری. اگر به دین از این دیدگاه بنگری که تنها یک سری دستورات و آئینها برای بخشهای مختلف زندگی باشد، نه، نمی‌تواند تو را برای طیّ منازل همراهی کند بلکه می‌تواند زندگی سالمتر و هموارتری را به تو هدیه کند.
ولی اگر دین، عشق، گذشت و فداکاری و زندگی توأم با عشق را به تو بیاموزد و تو بتوانی در تمام مراحل زندگی عشق را سرلوحۀ کلیۀ اعمالت قرار دهی، کاری اساسی و عمده انجام داده‌ای و بیشتر مسیر را پیموده‌ای. و آنگاه اوست که هدایت‌کننده است و تو را راهنما خواهد بود.