بهترین طریق سپردن
چون به خداوند پناه می‌بری و از او مدد می‌طلبی ، کارها را به او واگذار کن و خود را حذف کن که این برای تو بهتر است.
چون خود را کامل و تمام به خدا بسپاری و همۀ امور را به او واگذاری، خداوند خود بهترین کارگزار است. او خیر همۀ بندگانش را می‌داند و آنها را به بهترین طریق هدایت می‌کند.
تنها کافی است که با تمام وجود و تمام قلب او را بخوانی و تنها و تنها از او مدد طلبی که این بهترین طریق سپردن خود به خداوند است.
تنها، عشق
درسها را فراگیرید. هنگامی که انسانی بر سر راه شما قرار می‌گیرد، برای آموختن درسی و از سر گذراندن تجربه‌هایی است. بیاموزید از هر ماجرایی درسی گرفته و از آن برای رشد و تکامل و نزدیکتر شدن به خدا استفاده کنید.
درس اوّل، درس عشق است. عشق، نسبت به هر چه و هر که بر سر راه تو قرار می‌گیرد. حتّی اگر با باارزشترین ارزشهای تو مخالفت کنند. تو را انکار کنند. قلبت را جریحه‌دار کنند. بر آزار تو اصرار بورزند، ولی آنچه که باقی می‌ماند، عشق است.
اگر بتوانی حتّی به چنین کسانی عشق بورزی، آنها را ببخشی، از صمیم قلب دوستشان داشته باشی و برای رضای خدا، تنها و تنها به عشق بیندیشی، آنگاه پالایش شده و به صفای باطن دست خواهی یافت.
وقت معیّّّّّن
هر چه از دوست طلب کنی، البتّه تو را نصیبی از رحمت پروردگار خواهد بود.
بدان و آگاه باش: آنگاه که خدا را می‌خوانی و خود را به او می‌سپاری، بهترین طریق را برای زیستن برگزیده‌ای.
بدان: خداوند هر چیز را به وقت معیّن به بندگانش عطا می‌کند. تنها او از دلها آگاه است و تنها اوست که همواره با شماست. پس بیاموزید که همواره خدا را جستجو کرده و به قلبهایتان رجوع کنید.
وعده های خداوند
هر گاه خود را تنها و بی‌کس می‌یابی، بدان خداوند تنها پناه توست. تو را می‌نگرد و حمایت می‌کند.
بدان: هیچ انسانی بدون اذن پروردگار، توانایی انجام هیچ کاری را ندارد.
بدان: آنچه خداوند به تو وعده داده است، حق است و پیروزی تنها از آن خداست.
بدان: رهروان حقیقی، تنها به عشق خداوند می‌زیند و همۀ لحظاتشان را با او سپری می‌کنند.
بدان: هر گاه نومیدی بر تو غلبه کرده و تورا از راه باز‌می‌دارد، به خداوند پناه برده و از او مدد بطلب که او ذات یگانۀ هستی است.
وعده‌های پروردگار، هرگز خلاف نبوده و پیروزی حق حتمی است. پس صبور و شکیبا بوده و همه را به خدا بسپارید که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.
تنهاترین لحظه
آن زمان که خود را تنها احساس می‌کنید، درها را به روی خود بسته و تلاشها را بی‌ثمر می‌انگارید، از لطف حق ناامید گشته و خود را بی‌سرپناه می‌یابید، بدانید: خداوند حامی شماست، همواره با شما بوده و در تنهاترین لحظاتتان شما را تنها نمی‌گذارد، شما را می‌نگرد و مشتاق شنیدن صدای شماست.
بدانید: خداوند هنگامی که انسان را آفرید و او را بر روی زمین قرار داد، رحمانیت خود را بر او جاری نموده و از عشق خود او را بهره‌مند ساخت.
بدانید: راههای رحمت و برکت را خود شما می‌توانید به روی خود باز نموده و از آنها بهره برید. چنانچه بیاموزید، هر پدیده‌ای را به دیدۀ رحمتی از جانب پروردگار بنگرید و در هر اتّفاقی خیر آن را جستجو کنید و همواره به تمامی اتّفاقات و پدیده‌ها، به دیدۀ رحمت و برکت بنگرید و جنبۀ مثبت آن را دریابید، از پدیده‌ها درس گرفته و آن درس را توشۀ فردای خود سازید، آنگاه رحمت و برکت بیشتری را به سوی خود فراخوانده و همواره سپاسگزار خواهید بود.
مطیع امر خدا
آنچه را که مقدّر شماست، برای شما از پیش فرستاده شده است. بدانید و آگاه باشید که هر گاه پروردگارتان شما را فراخواند، بی چون و چرا مطیع امر خداوند بوده و تنها تسلیم پروردگار باشید که این برای شما بهتر است.
آنچه را که مانع بین شما و خداوند است، تنها به همّت شما و ارادۀ خداوند قابل برطرف کردن است. پس بکوشید، موانع را از میان برداشته و پروردگارتان را دریابید که خداوند همواره مشتاق بندگان خویش است، اگر می‌دانستید.
خانۀ خدا
خداوند در دلهای شما خانه دارد و در قلبهای شما جاریست. هرگز از خداوند جدا نبوده‌اید و خداوند هرگز شما را تنها رها نکرده است. اگر نیک بنگرید، خواهید دید که خداوند همواره با شماست.
در هر طپش قلب، در هر بیان احساس، در هر نگاه و هر ریزش اشک، خداوند را احساس خواهید کرد.
پس بدانید و آگاه باشید که هرگز بین شما و خداوند، جدایی نبوده است و هرگز تنها نبوده‌اید.
بیاموزید که حضور خداوند را در هر لحظه از زمان احساس کرده و با یاد و نام خداوند لحظه‌ها را گرامی دارید.
راه بازگشت
بدان که انسانها همواره نیازمند هدایت و حمایتند. آنها که راه خویش را شناخته‌اند و به پروردگارشان ایمان دارند، بهترین طریق زیستن را برگزیده‌اند ولی آنها که در بیراهه‌ها سرگردانند و هنوز نتوانسته‌اند خود و خدایشان را بشناسند، بیش از هر کسی نیازمند هدایت و حمایت هستند.
به آنها پشت نکنید. آنها را مهجور و تنها نگذارید. آنها را با لجاجتهایشان تنها نگذارید. بلکه به آنها راه درست زیستن را آموخته و با صبر و شکیبائی، راه بازگشت را برایشان باز گذاشته، مسائل را به طریق درست حل نمائید.