تلاش جدّی
انسانها از طرق مختلف راهی به سوی پروردگارشان می‌یابند.
هرگز بی آنکه مطالعه کنی، تصمیمی اتّخاذ نکن. زیرا انسانها همواره بر سر دوراهیها راهی را برمی‌گزینند که برای آنها، رسیدن به مقصود را آسانتر و سهل تر میکند.
پس اگر مقصد تو سیر الی الله است، برای رسیدن به مقصد باید تلاش کنی و این تلاش را در هر راهی که می‌توانی انجام بده.
بدان و آگاه باش: اگر راه خود را به سوی پروردگارت هموار کنی، آنگاه وصل پروردگار برایت میسّر خواهد شد و این نخواهد شد مگر با تلاش و پشتکار خودت.
پس بیاموز که با مطالعه و تحقیق و تفحّص، خود را به پروردگارت نزدیک ساخته و رو به سوی خداوند آوری.
فطرت الهی
بدان و آگاه باش: خداوند، آنچه را مقدّر شماست، تعیین نموده و برای شما جایگاهی از پیش تعیین کرده است. هر‌آنچه انجام دهید و برای تعالی و کمال خود بکوشید، البتّه از دید خداوند پنهان نمی‌ماند و خداوند به همان اندازه شما را پاداش خواهد داد. پاداش شما مستقر شدن در جوار رحمت خداست. بکوشید، تا جایگاه الهی خویش را به دست آورید.
انسانها برای تعالی و کمال آفریده شده‌اند. پس هر کس رو به سوی تعالی و کمال آورد، از فطرت الهی خویش پیروی کرده و زندگی را به درستی شناخته است.
بیاموزید که تنها هدف زندگیتان را حرکت به سمت خدا قرار داده و تنها به وصل پروردگارتان بیندیشید.آنچه شما را از پروردگارتان دور میکند، غرق شدن در زندگی دنیاییتان می‌باشد. پس آنچه مانع حرکت به سوی خدا و مانع وصل پروردگار است، از خود دور کرده و از موانع عبور کنید.
باشد که پروردگارتان را دریابید.
سوز و گداز
بدان و آگاه باش: اشتیاق برای یکی شدن با پروردگار، خود محتاج آن است که سراسیمه و بی پروا خود را به آتش زنی.
آتشی که از جان برخیزد، با سوز و گداز فراق، تو را شستشو دهد و بدون هیچ واهمه‌ای، تو را از موانع جدایی عبور دهد.
مسیر شیرین
همچنانکه مسیر دشوار و شیرین تکامل را می‌پیمایی، به یاد داشته باش که هر اندازه تلاش و مشقّت تو بیشتر باشد، دستاوردهایت نیز بیشتر و البتّه بسیار گواراتر خواهد بود.
بیاموز که همواره در جستجو و تلاش بوده و لحظه‌ای را بدون یاد پروردگار سپری ننمائی که این مسئله به پیشرفت تو کمک شایانی کرده و تو را بسیار یاری خواهد داد.
جمال الهی
آنگاه که خدا را یاد می‌کنید و به درگاه او رو می‌آورید بیاد داشته باشید، تنها و تنها او را مدّ نظر قرار دهید و تنها نیّت پیوستن به پروردگار را داشته باشید. بیاد داشته باشید، چنانچه خود را به دنیا مشغول بدارید، جمال الهی را درک نکرده و از او فاصله خواهید گرفت.
بدانید چون در پیشگاه مقدّس خداوند قرار می‌گیرید، از هر چه غیر دوست بریده و تنها به وصل دوست بیندیشید. آنچه شما را دربند و اسیر خود میکند را رها کرده و به خداوند اعتماد کنید.
وقتی که به خداوند رو می‌آوری، تنها به او بیندیش و ذهنت را پالایش کن. در این صورت حضور مقدّس خداوند را درک خواهی کرد و از نعمت نزدیک شدن و وصل دوست بهره‌مند خواهی شد.
همدلی خدا
خداوند یگانۀ بی‌همتا، برای یاری رساندن به بندگانش گاهی لازم است تا آنها را از ناهمواری عبور دهد تا بیاموزند که برای اعتلای خویش، بکوشند.
خداوند می‌داند که در مواقعی آنان نیاز به همدلی دارند ولی از آن محروم مانده‌اند زیرا بدان حد از تعالی نرسیده‌اند که بدانند هر آنچه که برای خدا انجام می‌دهند، تنها برای رشد و تعالی خودشان است.
خداوند غنی و بی‌نیاز است.
اگر تاکنون در وادی سرگردانی به سر برده‌اید، نه از آن جهت است که خداوند، شما را دوست نداشته است، بلکه همیشه به شما نظر داشته، شما مورد لطف و رحمت خدا بوده‌اید و او همیشه با شما بوده است.
هرگز از لطف حق ناامید نباشید. بدانید و آگاه باشید که خداوند هرگز شما را فراموش نکرده است. در تمام لحظات تاریک زندگیتان، او، حضور داشته و شما را نگاهبان بوده است.
به آینده بنگرید. آینده از آن شماست. نباید خود را در غم غوطه‌ور سازید. شادی را جستجو کنید. در هر لحظه از زمان و هر کجا که هستید به اعماق قلبتان رجوع کنید. خدا آنجاست و شما را یاری خواهد رساند.
همواره به یاد داشته باشید، در لحظاتی از زندگی که خدا را احساس نکرده‌اید، او با شما بوده است. شما در پناه او بوده‌اید و او، شما را نگاهبان بوده است. در جستجوی شادیها برخیزید و خود را اسیر غم نسازید که خداوند در دلهای شاد خانه دارد.
خداوند شما را بدان جهت می‌آزماید، که بدانید، هیچگاه از لطف حق ناامید نباشید و در تنگناهای زندگی به پروردگار رو کنید و از او مدد جویید.
خداوند دعای بندگانش را می‌شنود و اجابت میکند. اگر دعاهای شما به اجابت نمی‌رسد، از آنروست که خالصانه خدا را نمی‌جوئید و هر گاه به شما مددی رسد آن را از ناحیه‌ای به جز خداوند می‌پندارید.
خداوند بر دلها آگاه است.
طالب حقیقت
هر آنچه برای رضای دوست انجام می دهی، تو را به کمال نزدیکتر میکند ولی به یاد داشته باش، تنها خداوند در مورد اعمال شما قضاوت میکند. خیرخواهی و طلب خیر برای دیگران در جهت رضای خداوند است، که تو را به او نزدیکتر میکند.
هر چه انجام دهی با معیار سنجش خداوند قابل محک زدن است . اینکه چه کاری انجام دهی و چه کسانی را از کارهای خود خشنود کنی میتواند برای تو امتیازی محسوب شود ولی به این معنی نیست که هیچ گاه با مشکلی برخورد نخواهی کرد.
در مسیر کمال، گاهی خطاهایی پیش می آید و در بعضی موارد از او دور می شوی ولی نباید ناامید شوی و باید بدانی که در مسیر کمال رهروی بدون شکست امکان پذیر نیست. باید از شکستها پند گیری و از آنها در جهت کمال بهره بری و بدانی که هر انسانی به درجاتی در معرض امتحان قرار می گیرد.
از حضیض نهراس، که حضیض خود آتش اشتیاقت را شعله ورتر می کند و به تو در راه رسیدن به دوست یاری می دهد. نگران از دست دادن لحظه ها نباش که خداوند بخشنده و مهربان است. تو را می بیند و صدای تو را می شنود و تو را یاری می دهد.
به او پناه جوی، از او یاری طلب و پیوسته به سوی او حرکت کن که جایگاه انسانهای طالب حقیقت بسی والاست.
خود را بشکن
تو را چه می‌شود؟ کدام سدّی بین تو و خداوند قرار گرفته است؟ خود را بشکن، از خود رها شو، کدام انسانی میتواند تضمین خوشبختی تو را بنماید؟ اگر خود را با خداوند و بندگانش یگانه احساس کنی و از حصار خودخواهیها رها شوی، هرگزاندیشه و رفتار نادرست نخواهی داشت.
امتحانات را درک کن. خود را به خدا بسپار. از اندیشه‌های گوناگون رها شو. به انسانها عشق بورز و آنگاه پروردگارت را درک خواهی کرد. اگر همچنان در حصار تنگ خودخواهیها باقی بمانی، مسیر خود را طولانی و دشوار خواهی کرد.
از خودت رها شو. خودت را به خدا بسپار و سعی کن انسانهای دیگر را درک کرده و خود را در جایگاه آنها قرار دهی که این بهترین راه برای وصل پروردگارت است.
تنها هدف زندگی
خداوند، تو را هدایت میکند به سوی راهی که در آن از تنگ‌نظریها به دور مانده و خود را مقیّد به آداب دست و پاگیر ننمائی و بدانی که هرگز هیچ انسانی بدون وارستگی و رهایی به لقاء پروردگارش نرسیده است.
پس طریق هدایت بجوئید و به سوی خداوند رو آورید که این برای شما بهتر است. بدانید، که پایان کار همه، زندگانی در سرای جاویدان است. بنابر این بی‌جهت خود را به دنیا مشغول ندارید.
بدانید که پروردگار، انسانها را به جهت کمال آفریده است. پس باید محور اصلی زندگی شما، گام گذاشتن در راه پروردگار و رسیدن به لقاء ذات مقدّس خداوندی باشد. همانا انسانی که بداند برای چه آفریده شده و هدف از زندگی وی چه بوده است، میتواند بهترین زندگی را برای خود رقم زند.
پس تا فرصت باقی است، رو به سوی پروردگار کنید و از آنچه بین شما و خداوند جدایی می‌اندازد، دوری گزینید که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.
نیایش آزاد
چگونه عبادت پروردگار را انجام دهیم؟
خداوند انسانها را آزاد آفریده و برای آنها حق انتخاب قرار داده است. پس می‌توانید در نوع نیایش پروردگار آزاد بوده و هر چیزی که شما را به پروردگارتان نزدیکتر میکند، انجام دهید.
آنچه تو را به پروردگارت هدایت میکند، انجام بده و خداوند را به پاکی و بزرگی یاد کن. خداوند تو را پاداش خواهد داد.
یکتای آفریننده
بر تو باد عشق ورزیدن، چون تو با عشق خداوند سخن می‌گویی و قدم برمی‌داری، بدان که خداوند حامی توست.
اوست یکتای آفریننده، خداوند بزرگ بی‌همتا، پروردگار جهانیان، که چون چیزی را اراده کند، همان خواهد شد.
هر گاه تسلیم امر خداوند باشی، بدان خداوند حامی توست و اگر مشکلی برایت پیش آید، حلّ آن مشکل نیز در ید قدرت اوست. پس سپاسگزار حق باش که رضای خداوند در آن است.
خدایی شو
خداوند بندگان خویش را هدایت میکند و راه درست زندگی را به آنان می‌آموزد. برای هدایت آنان هادیانی می‌گمارد تا پیام پروردگارشان را ابلاغ نموده و برای هدایت انسانها، به سوی پروردگار بکوشند.
پس برای تعالی و خدایی شدن بکوش و هر لحظه را به یاد پروردگار سپری کن و از لحظه‌هایت کمال استفاده را برده، تا هر چه زودتر و بهتربه سرمنزل مقصود برسی.
اگر خداوند تو را می‌آزماید تنها به این جهت است که پالایش شده و رو به سوی پروردگارت آوری. باشد که در مسیر تعالی و ترقّی به سمت خدا، هر روز از روز قبل بهتر و متعالی‌تر بوده و هرگز تسلیم خواهشهای نفس نباشی.
سرلوحۀ عمل
بخشش را سرلوحۀ عملت قرار بده. هر گاه با انسانی روبرو می‌شوی، همۀ کدورتهای پیشین را فراموش کرده و طوری رفتار کن، مانند اینکه همواره تو را مورد لطف و محبّت قرار داده است.
جنبۀ عشق
از فرصتها برای عشق‌ورزیدن و به کمال رسیدن، استفاده کن. فرصتها را غنیمت شمار و در انسانها جنبۀ خوبی و عشقشان را ببین و خود نیز تنها با محبّت کردن، جنبۀ انسانی‌ات را رشد بده.
با توکّل به خدا و پناه جستن از خداوند، تنها مسیر عشق را انتخاب کن که این بهترین مسیر رسیدن به خداست.
نشانۀ خدامحوری
بدان: خداوند یگانۀ بی‌همتا، چون انسانی را هدایت کند، او را در پناه خویش قرار داده و از شرّ شیاطین محفوظ خواهد داشت.
بدان: هر گاه انسانی را مورد ارزیابی قرار می‌دهی، به ظواهر توجّه نکن. انسانها را با قلبشان و با نیّتهایشان و با اعمالشان بسنج.
شرایط اجتماعی و زندگی افراد مختلف با یکدیگر فرق میکند. هر انسانی در هر شرایط خاصّی موضع خاصّ خودش را دارد.
بدان: راه هدایت، از راه خودخواهی و خودمحوری جداست. آنگاه که خودمحور باشید، همه چیز را برای خود خواسته و به منافع دیگران بی‌توجّه خواهید بود. ولی توجّه به منافع سایر انسانها و برای آن تلاش و فداکاری کردن، نشانه‌ای از بیرون آمدن از خود و رهایی از منیّت است.
پس اگر با این دید به انسانها بنگری، ارزیابی بهتری خواهی داشت.