بعد خدایی
همچنانکه خود را به خدا میسپارید، به یاد داشته باشید، خداوند امتحانات را به جهت ارتقاء و پیشرفت شما برایتان تدارک میبیند. چگونه انتظار نزدیک شدن به پروردگارتان را دارید، حال آنکه در روزمرّگیها، خودخواهیها و هوای نفس غرقهاید؟ چرا به خدا توسّل نمیجوئید؟
خود را به خدا سپارید. هر چه برایتان پیش میآید، نفس را رها کرده و خود را به خدا سپارید و بدانید که خداوند آنان را که به او پناه میجویند، حامی و پشتیبان است. در هنگام توسّل به خداوند به یاد داشته باشید که چون کار خود را به خدا وامیگذارید، از هر چه منیّت و خودخواهی دوری میگزینید و به جای هوای نفس، خدا را بر مسند قضاوت مینشانید.
آنگاه درهای رحمت الهی به روی شما باز شده و البتّه پیشرفت معنوی شما تسریع خواهد شد. اگر از نفس خود به ستوه آمدهاید، بیاد داشته باشید، تنها خود شما میتوانید، با تمرین و ممارست بر آن غلبه کرده و بعد معنوی و خداییتان را پرورش دهید. که خداوند هر که را به او رو کند، هدایت خواهد کرد.
عطیّه
بدان و آگاه باش: که خداوند یگانۀ بیهمتا هر گاه بر بندهای فرود آید و وی را مورد لطف و رحمت قرار دهد، او را عطیّهای بخشیده و برای او هدیهای مهیّا نموده است.
پس آنکه خدای خود را درمییابد و در جوار رحمت حق به سر میبرد، چگونه میتواند واهمهای از جدایی داشته باشد؟
خداوند، انسانها را به خویش فرامیخواند و آنان را به پیوستن به خود دعوت میکند، پس بدانید: هر گاه، هر یک از شما ، دعوت پروردگارش را بشنود و اجابت کند، او را از جانب پروردگار، عطیّهای خواهد بود و خداوند هرگز به خاطر امتحانات و خطاهای شما، شما را از رحمت خویش محروم نخواهد کرد.
بیاموزید که هر لحظه را با نام و یاد مقدّس خداوند سپری کنید و به پروردگار نزدیکتر شوید، که این برای شما بهتر است.