پشتکار
راه رهروی ربطی به قضاوتهای دیگران ندارد. هنگامی که راهی را در پیش میگیرید، آنچه شما را به مقصد نزدیک میکند، میزان اعتماد، پشتکار و خلوص شماست.
تنها به قضاوت خدا بیندیشید
بر خود واجب بدانید هرگز از کدورت سخنی به زبان نیاورید، بلکه همواره عشق را سرلوحۀ عمل خود قرار دهید.
بیاموز همواره به خاطر رضای خدا دل دیگران را شاد کنی. در شادی دیگران برای تو رهایی است نه در غم و کدورت. دل بندگان خدا را شاد کن به هر طریق ممکن، تا خداوند تو را پاداش خیر دهد.
هرگز به قضاوت هیچکس تکیه نکن، بلکه تنها قضاوت خدا برایت مهم باشد. اگر خداوند تو را قضاوت کند چه خواهد گفت؟ آیا رضایت خداوند را به دست آوردهای یا دل بندهاش را رنجاندهای؟ این باید برای تو مهم باشد و بس.
اکنون بیاموز همواره عشق را جستجو کنی در هر لحظه از زمان و در هرکجا و با هر کس. تفاوت نمیکند . در هر صورت با عشق زندگی کن.
نتیجۀ مطلوب
راه رهروی، راه عشق و بخشش است. چون عشق میورزید، خود را ازخود رها کرده و تنها برای رضای دوست زندگی میکنید. از هر چه مربوط به شماست، چشمپوشی کرده و تنها رضای او را میجوئید.
بدانید: قضاوت زودهنگام، شما را به رنج و حرمان میافکند. پس به رضای دوست بیندیشید و از قضاوتها پرهیز کنید. سکوت و عشق را با هم بیامیزید، تا نتیجۀ مطلوبی عایدتان شود.
آگاهی محدود
بدان و آگاه باش آنکه تو را آفریده، به تو زندگی عطا نموده، تو را هدایت فرموده، همواره نیز با توست و از نیّات قلبی تو آگاه است. بدان انسانها دو دستهاند:
دستهای از انسانها بر اساس فهم و آگاهی عمل کرده و همواره کمالجو و کمالگرا هستند. آنها هر کاری را با نیّت تقرّب و با آگاهی انجام داده و همواره طالب رضای پروردگار میباشند.
دستۀ دوّم کسانی هستند که به شنیدههایشان اکتفا کرده و بر اساس آنچه آموختهاند، حال چه درست و چه نادرست، عمل میکنند. آنان نیز سعی میکنند تا حدّ امکان کاری را که به نظرشان درست میآید انجام دهند و از آنچه نادرست است اجتناب کنند.
بدان که نمیتوان از همۀ انسانها انتظار داشت بر اساس آگاهی عمل کرده و همواره رضای پروردگار را جستجو کنند؛ بلکه بسیاری از آنها هنگام عمل، هوای نفس را نیز مداخله داده و بر اساس میل و هوای نفس عمل میکنند.
در صورتی که رضای پروردگار را جستجو میکنی و رو به سوی کمال داری باید به یاد داشته باشی انسانها را با دیدۀ بصیرت بنگری، از قضاوت بپرهیزی، و آنها را در همان آگاهی محدودشان کمک نمائی.
اندیشه های یکسان
بدان: انسانها بر پایۀ آنچه میاندیشند، عمل میکنند. اندیشهها و باورهای شما انسانها یکسان نیست. پس عملکرد شما نیز یکسان نمیباشد. همه را با ترازوی خودت محک نزن. بلکه شرایط هر انسانی را درک کن و بر پایۀ آن قضاوت کن.
نگاهی از دریچۀ عشق
راه عاشقانه زیستن، راهی پرفراز و نشیب است. آنگاه که تصمیم میگیری قدم در راه عشق گذاشته و جز به خدا نیندیشی، انواع وابستگیها درمسیر تو سدّ راه خواهند شد و تو را از پروردگارت باز خواهند داشت.
بیاموز همواره رو به سوی محبوب خویش داشته و تنها انسانها را از دریچۀ چشم او بنگری. به همه چیز عاشقانه نگاه کن. در قضاوتهایت عشق ملاک تو باشد و انسانها را با عشقشان بسنج.
بدان خداوند شما را به عشق میپذیرد و با عشق محک میزند. پس هرگز در قضاوتهای خود نقطه ضعفها را نبین. بلکه سعی کن عشق انسانها را دیده و آن را چون معیاری برای سنجش آنها قرار دهی
عقیدۀ آزاد
اگر عقیدهات با کسی همسو نباشد، هر نوع عقیدهای، حتّی عقیدۀ خالص و حق، بهترین راه این است که با مدارا و محبّت او را جذب کرده و سپس بدون پیشداوری و قضاوت، عقیدهات را ابراز کنی.
اگر پذیرفت که راه جدیدی به سوی او باز شده است وگرنه او در انتخاب راه آزاد است و مختار است که هر گونه که بخواهد، عمل کند.
مدارا و محبّت، در همۀ زمینهها، بهترین راهحل برای حلّ مسائل عاطفی، روانی و خانوادگی است.
سرنوشت و خطا
آیا انسانهای خطاکار و جنایتکار قبل از تولّد تصمیم گرفتهاند که آنگونه باشند؟
برای انتخابهای ما خوب و بد وجود ندارد. هر کس تصمیمی برای زندگیش میگیرد و با ایدهآلی پا به دنیا میگذارد. ملاک خوبی و بدی و قضاوتهای ما در دنیای خاکی شما شکل میگیرد ولی قبل از تولّد از قضاوت برحذر داشته شده و به هر چیز از دریچۀ دیگری غیر از آنچه در زندگی دنیاییمان مینگریم، خواهیم نگریست.
اگر چه انسانها با تصمیم تکامل و نیّت پاک به دنیا میآیند ولی در زندگی دنیاییشان همه چیز را به فراموشی سپرده و مسیرهای دشوار و بیراهه را برمیگزینند و از هدف اصلی دور میمانند.
قبل از تولّد، تصمیمی برای جنایت و خطا کردن گرفته نشده است بلکه در مسیر زندگی بیراههها پدید آمده و هوای نفس، انسانها را از مسیر اصلی دور میکند.
هیچگونه تناقضی بین انتخاب اوّلیه و سرنوشت ما وجود ندارد. فقط تفاوت در مسیرهاست.
بیاموزیم که بهترین راه و کوتاهترین مسیر را برای وصل پروردگارمان بجوئیم، که این برای ما بهتر است. زیرا فرصت عمر کوتاه بوده و غفلتها، فرصتها را هدر داده و برای ما زمان باقیمانده میتواند بسیار ارزشمند باشد.
خواهشهای نفس
بدان که پیوستن به پروردگارت میسّر نمیشود، مگر با گذشتن از خواستهها و علائقت.
آنچه تو را دربند و اسیر خود کرده، خواهشهای نفس توست. آنگاه که امتحان الهی پیش میآید و به قضاوت مینشینی، خود را کنار بگذار.
آنگاه که آموختی که منافع دیگران را بر خواستههای خود مقدّم بداری، در آن صورت پیشرفت تو به سوی تعالی و ترقّی، تسریع شده و خدا را درخواهی یافت.
ارزیابی انسانها
هرگز نباید انسانها را ارزیابی کنی. آیا نمیدانی خداوند شما را از قضاوت در مورد انسانها برحذر داشته است؟ زیرا قضاوت تنها خاصّ خداوند بوده و انسانها همگی، از این مسئله منع شدهاند. تنها خداوند یگانۀ بیهمتا از درون انسانها آگاه است.
پس بدان و آگاه باش که هر گاه خواستی انسانی را مورد ارزیابی قرار دهی، تنها باید اعمال او را بنگری و قضاوت در مورد اعمال انسانها داشته باشی و هرگز پا را از این فراتر نگذاشته و در مورد انسانها کنکاش ننمایی.
عقاید و احساسات هر انسانی تنها خاصّ خود اوست و تنها خداوند از آن آگاه است.
عشق چیست؟
عشق، راه فناست. راه وصل. راه گذشتن از منازل و پیوستن به معبود است.
چون با عشق قدم برداری، منازل را یک بیک با سرعت طی کرده و آنگاه که با جان جانان یکی شوی، آنچه میماند، تنها عشق است. تنها عشق است که روشنگر است، کارساز است و تنها عشق است که یاریگر و روشناییبخش است.
چون با عشق قدم برداری، راه را بر خود هموار کرده و موانع را به راحتی پشت سر خواهی گذاشت. آنگاه که وسوسۀ شیاطین، عشق را در قلبت کمرنگ میکند، به خدا پناه ببر که او بهترین یاریدهنده و بهترین پناهدهنده است.
از تمرین عشقورزی غافل مباش که برای صعودت بهترین تمرینی است که میتوانی انجام دهی. برای پرورش عشق در قلبت، هر لحظه و هر کجا که هستی، همۀ انسانها و پدیدهها را تنها از دریچۀ چشم عشق ببین و با عشق قضاوت کن که این بهترین طریق زیستن است.
جلوۀ جمال دوست
هرگز انسانها را مورد قضاوت قرار ندهید، بدانید که تنها خداوند از دلها آگاه است. پس برای هر جایگاهی که هر انسانی در پیشگاه خداوند دارد حرمت قائل شده و به انسانها تنها به دیدۀ جلوهای از جمال دوست بنگرید.
بدانید و آگاه باشید که خداوند جهان را بر پایۀ عدالت آفریده و به هر آفریدهای که نظر کنید آن را در نهایت نظم و توازن خواهید دید.
اگر پردهها کنار رود و شما به آنچه که خداوند آگاه است، آگاهی پیدا کنید، آنگاه هیچ شک و شبههای در علم و آگاهی و توانایی خداوند نخواهید داشت.
شادی خدا
انسانهای نیکبین و نیکاندیش، همواره در طریق عشق، پیشتازند.
راه عشق، راه از خود گذشتن، خود را فنا کردن، تنها خدا را دیدن و خود را ندیدن است. چون به این طریق زندگی کنید، بیشتر مسیر را پیمودهاید و خداوند با آغوش باز، مشتاق و منتظر شماست.
انسانها همواره نمیتوانند، میان رضایت خداوند و رضایت خودشان، انتخابی صحیح داشته باشند. رضایت خداوند، در به دست آوردن رضایت بندگان اوست. چون دلی را شاد کنید، خدا را شاد کردهاید. هر چه در شاد کردن دلها، از خودتان بیشتر گذشت کنید، به خدا نزدیکترید.
خداوند بر دلها آگاه است. شما را مینگرد و حمایت میکند و شما را بر اساس نیّتهایتان قضاوت میکند.
نهانی ترین زوایای وجود
انسانهایی که نیّت خیر دارند و در پشت هر قصدی، تنها خدا را جستجو میکنند، بهترین طریق زیستن را برگزیدهاند.
چنانچه خود را به خدا بسپارید و از او مدد طلبید، او همواره بهترین همراه و بهترین تسلّیدهنده است.
آرامش را در قلبتان جستجو کنید. در نهانیترین زوایای وجودتان، تا بتوانید به آرامشی جاودان دست یابید.
راه عشق را دنبال کنید و بدانید که خداوند همواره یاور بندگان مخلص خویش است.
از کنه و ذات انسانها، پرسش نکنید که خداوند پوشانندۀ رازها و ستّارالعیوب است.
انسانها را تنها به دیدۀ جلوۀ روی دوست بنگرید و جز این قضاوتی نداشته باشید.
چگونگی حلّ مسائل
بهتر است هر گاه بامسئلهای روبرو میشوی، بدون خشم و غضب، بدون رنجش، بدون قضاوت و بدون هر گونه منفیگرایی در نهایت آرامش، عشق، عدالت و با توکّل به خدا به حلّ مسائلت اقدام ورزی.
اگر چنین باشد، راههای نیکو برای تو باز خواهد شد و خداوند خود تو را یاری خواهد داد.