راههای نعمت
آنچه شما را به شک و دودلی وامی‌دارد و نمی‌توانید در مواقع مقتضی، تصمیم‌های درست اتّخاذ کنید، بر مبنای برداشتهای شما از اتّفاقات و حوادث است. حوادث و اتّفاقات پیش می‌آیند، زیرا یا انتخاب شماست یا نتیجۀ انتخابهای قبلی شماست. پس از آنها گریزی نیست. تنها راه گریز از اتّفاقات ناگوار و پیش آمدن حوادث بهتر، تغییر مسیر زندگی است.
چنانچه بیاموزید، افکار، گفتار و کردار خود را هم‌سوی با پروردگار نموده و در همۀ حوادث و اتّفاقات، خیر آن را جستجو کنید و از دادۀ خداوند شاکر باشید، راههای نعمت به روی شما باز شده و به رستگاری خواهید رسید.
فرصت باقی
انسانها، گاهی بر سر دوراهی قرار می‌گیرند و نمی‌دانند، چه راهی را برای زندگی برگزینند. آنان همواره در ترس و دودلی بسر می‌برند و از ناهمواریها و مشکلات واهمه دارند.
توجّه به این نکته ضروری است که خداوند یگانۀ بی‌همتا، شما را به جهت کمال آفریده است.
پس رو به درگاه خداوند آورید و از تنگ‌نظریها و دودلیها نهراسید. بدانید که خداوند همواره انسانها را یاری می‌دهد و آنها را به سوی رستگاری فرامی‌خواند.
پس تا فرصت باقی است، رو به سوی پروردگار آورید و راه هدایت بجوئید، که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.
چرا اشتیاق؟
اگر می‌خواهی با پروردگارت یکی شوی، باید از «خود» بگذری. برای گذشتن از «خود»، گاهی لازم است، تا پای جان پیش روی .
رهروی بدون اشتیاق و اشتیاق بدون گذشتن از هرآنچه برای تو دلبستگی می‌آورد، امکان‌پذیر نیست. پس بیاموز که از دلبستگیها رها شوی و خود را به دوست سپاری.
تلاش جدّی
انسانها از طرق مختلف راهی به سوی پروردگارشان می‌یابند.
هرگز بی آنکه مطالعه کنی، تصمیمی اتّخاذ نکن. زیرا انسانها همواره بر سر دوراهیها راهی را برمی‌گزینند که برای آنها، رسیدن به مقصود را آسانتر و سهل تر می‌کند.
پس اگر مقصد تو سیر الی الله است، برای رسیدن به مقصد باید تلاش کنی و این تلاش را در هر راهی که می‌توانی انجام بده.
بدان و آگاه باش: اگر راه خود را به سوی پروردگارت هموار کنی، آنگاه وصل پروردگار برایت میسّر خواهد شد و این نخواهد شد مگر با تلاش و پشتکار خودت.
پس بیاموز که با مطالعه و تحقیق و تفحّص، خود را به پروردگارت نزدیک ساخته و رو به سوی خداوند آوری.
فطرت الهی
بدان و آگاه باش: خداوند، آنچه را مقدّر شماست، تعیین نموده و برای شما جایگاهی از پیش تعیین کرده است. هرآنچه انجام دهید و برای تعالی و کمال خود بکوشید، البتّه از دید خداوند پنهان نمی‌ماند و خداوند به همان اندازه شما را پاداش خواهد داد. پاداش شما مستقر شدن در جوار رحمت خداست. بکوشید، تا جایگاه الهی خویش را به دست آورید.
انسانها برای تعالی و کمال آفریده شده‌اند. پس هر کس رو به سوی تعالی و کمال آورد، از فطرت الهی خویش پیروی کرده و زندگی را به درستی شناخته است.
بیاموزید که تنها هدف زندگیتان را حرکت به سمت خدا قرار داده و تنها به وصل پروردگارتان بیندیشید.آنچه شما را از پروردگارتان دور می‌کند، غرق شدن در زندگی دنیاییتان می‌باشد. پس آنچه مانع حرکت به سوی خدا و مانع وصل پروردگار است، از خود دور کرده و از موانع عبور کنید.
باشد که پروردگارتان را دریابید.
سوز و گداز
بدان و آگاه باش: اشتیاق برای یکی شدن با پروردگار، خود محتاج آن است که سراسیمه و بی پروا خود را به آتش زنی.
آتشی که از جان برخیزد، با سوز و گداز فراق، تو را شستشو دهد و بدون هیچ واهمه‌ای، تو را از موانع جدایی عبور دهد.
جمال الهی
آنگاه که خدا را یاد می‌کنید و به درگاه او رو می‌آورید بیاد داشته باشید، تنها و تنها او را مدّ نظر قرار دهید و تنها نیّت پیوستن به پروردگار را داشته باشید. بیاد داشته باشید، چنانچه خود را به دنیا مشغول بدارید، جمال الهی را درک نکرده و از او فاصله خواهید گرفت.
بدانید چون در پیشگاه مقدّس خداوند قرار می‌گیرید، از هر چه غیر دوست بریده و تنها به وصل دوست بیندیشید. آنچه شما را دربند و اسیر خود می‌کند را رها کرده و به خداوند اعتماد کنید.
وقتی که به خداوند رو می‌آوری، تنها به او بیندیش و ذهنت را پالایش کن. در این صورت حضور مقدّس خداوند را درک خواهی کرد و از نعمت نزدیک شدن و وصل دوست بهره‌مند خواهی شد.
تنها هدف زندگی
خداوند، تو را هدایت می‌کند به سوی راهی که در آن از تنگ‌نظریها به دور مانده و خود را مقیّد به آداب دست و پاگیر ننمائی و بدانی که هرگز هیچ انسانی بدون وارستگی و رهایی به لقاء پروردگارش نرسیده است.
پس طریق هدایت بجوئید و به سوی خداوند رو آورید که این برای شما بهتر است. بدانید، که پایان کار همه، زندگانی در سرای جاویدان است. بنابر این بی‌جهت خود را به دنیا مشغول ندارید.
بدانید که پروردگار، انسانها را به جهت کمال آفریده است. پس باید محور اصلی زندگی شما، گام گذاشتن در راه پروردگار و رسیدن به لقاء ذات مقدّس خداوندی باشد. همانا انسانی که بداند برای چه آفریده شده و هدف از زندگی وی چه بوده است، می‌تواند بهترین زندگی را برای خود رقم زند.
پس تا فرصت باقی است، رو به سوی پروردگار کنید و از آنچه بین شما و خداوند جدایی می‌اندازد، دوری گزینید که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.
نیایش آزاد
چگونه عبادت پروردگار را انجام دهیم؟
خداوند انسانها را آزاد آفریده و برای آنها حق انتخاب قرار داده است. پس می‌توانید در نوع نیایش پروردگار آزاد بوده و هر چیزی که شما را به پروردگارتان نزدیکتر می‌کند، انجام دهید.
آنچه تو را به پروردگارت هدایت می‌کند، انجام بده و خداوند را به پاکی و بزرگی یاد کن. خداوند تو را پاداش خواهد داد.
یکتای آفریننده
بر تو باد عشق ورزیدن، چون تو با عشق خداوند سخن می‌گویی و قدم برمی‌داری، بدان که خداوند حامی توست.
اوست یکتای آفریننده، خداوند بزرگ بی‌همتا، پروردگار جهانیان، که چون چیزی را اراده کند، همان خواهد شد.
هر گاه تسلیم امر خداوند باشی، بدان خداوند حامی توست و اگر مشکلی برایت پیش آید، حلّ آن مشکل نیز در ید قدرت اوست. پس سپاسگزار حق باش که رضای خداوند در آن است.
خدایی شو
خداوند بندگان خویش را هدایت می‌کند و راه درست زندگی را به آنان می‌آموزد. برای هدایت آنان هادیانی می‌گمارد تا پیام پروردگارشان را ابلاغ نموده و برای هدایت انسانها، به سوی پروردگار بکوشند.
پس برای تعالی و خدایی شدن بکوش و هر لحظه را به یاد پروردگار سپری کن و از لحظه‌هایت کمال استفاده را برده، تا هر چه زودتر و بهتربه سرمنزل مقصود برسی.
اگر خداوند تو را می‌آزماید تنها به این جهت است که پالایش شده و رو به سوی پروردگارت آوری. باشد که در مسیر تعالی و ترقّی به سمت خدا، هر روز از روز قبل بهتر و متعالی‌تر بوده و هرگز تسلیم خواهشهای نفس نباشی.
تلاش بدون قید و شرط
هر آنچه از پروردگارت درخواست می‌کنی و هرآنچه که به انجام آن مایلی در سکوت انجام بده.
درخواست‌های تو آنگاه می‌تواند برای تو مفید و سازنده باشد که در کنار آن عمل و تلاش بی‌وقفه نیز وجود داشته باشد. درخواست بدون تلاش تو چه ثمری می‌تواند برایت داشته باشد؟
برای اینکه بتوانی درخواست‌هایت را به عمل بیاوری، به یاد داشته باش بدون هیچ چشمداشتی و توقّعی تنها به رضای دوست بیندیش وتنها برای آن کار کن و نیز به یاد داشته باش توقّعات و قید و شرط‌ها شما را از آنچه برای آن تلاش می‌کنید بی‌بهره کرده و شما را بدون پاداش می‌گذارد.
عشق را بیاب
راه تو، راه عاشقانه زیستن است. پس آن را بیاب.
عشق را جستجو کن. در هر چه می‌توانی. در ابر، در خورشید، در درخت، در انسانها، در بخشش، در گذشت، در هر چه می‌توانی عشق را جستجو کن. منتظر منشین تا عشق به سراغت بیاید. خودت به استقبال آن بشتاب.
بیاموز، همواره به همه چیز به دیدۀ عشق و محبّت بنگری تا بتوانی پروردگارت را دریابی.
تقوی چیست؟
تقوی: پرهیز از آنچه مانع بین شما و خداست.
اگر در مسیر کمال موانع را از میان بردارید، باتقوی زندگی کرده‌اید. هرآنچه که میان شما و پروردگارتان قرار می‌گیرد و برای شما مانع در صعود به مراحل والای کمال ایجاد می‌کند، هر پیوندی و وابستگی‌ای که شما را به دنیای خاکی وصل می‌کند و هرچه که «خود» شما را تقویت می‌کند، به وسیلۀ آنچه تقوایش می‌نامیم از میان برداشته می‌شود.
هنگامی که تقوی می‌ورزید، در واقع موانعی را که سدّ راه مسیر کمال شما می‌باشند، از میان برداشته و صعود خود را تسهیل و تسریع می‌کنید.
تقوی روش خاصّی نیست. بلکه از میان برداشتن منیّت‌ها و خودخواهی‌ها و ترجیح دیگرخواهی بر خودخواهی روش متّقیان است. پس بیاموزید همواره رو به جلو و مسیر صعودی حرکت کنید تا زودتر و بهتر منازل را طی کنید.
انسان متعالی
اگر انسانهای متعالی گوشت نمی خورند، پس چرا پیامبران اکثراً چوپان بوده اند؟
انسانهای متعالی و راستین در همۀ اعمال و رفتارشان خدا را حاضر و ناظر دیده و در همه حال رضایت او را می‌جویند. رضایت پروردگار در بندگی و اطاعت است. هنگامی که خود را به وامی‌گذارید، و همۀ اعمال و نیّاتتان را با محک رضایت او می‌سنجید، بسیار به خدا نزدیک شده‌اید.
پیامبران اکثراً چوپان بوده‌اند، ولی این به این معنی نیست که آنها همواره در حال کشتن حیوانات و خوردن گوشت آنها بوده باشند. بلکه به این طریق امرار معاش کرده و به طریقی سدّ جوع می‌نموده‌اند.
هر انسان متعالی می‌داند که برای رسیدن به پروردگار و کسب رضایت او، خود را وقف آسایش سایرین کرده و تنها در پی رضایت دوست باشد.