طالب حقیقت
هر آنچه برای رضای دوست انجام می دهی، تو را به کمال نزدیکتر میکند ولی به یاد داشته باش، تنها خداوند در مورد اعمال شما قضاوت میکند. خیرخواهی و طلب خیر برای دیگران در جهت رضای خداوند است، که تو را به او نزدیکتر میکند.
هر چه انجام دهی با معیار سنجش خداوند قابل محک زدن است . اینکه چه کاری انجام دهی و چه کسانی را از کارهای خود خشنود کنی میتواند برای تو امتیازی محسوب شود ولی به این معنی نیست که هیچ گاه با مشکلی برخورد نخواهی کرد.
در مسیر کمال، گاهی خطاهایی پیش می آید و در بعضی موارد از او دور می شوی ولی نباید ناامید شوی و باید بدانی که در مسیر کمال رهروی بدون شکست امکان پذیر نیست. باید از شکستها پند گیری و از آنها در جهت کمال بهره بری و بدانی که هر انسانی به درجاتی در معرض امتحان قرار می گیرد.
از حضیض نهراس، که حضیض خود آتش اشتیاقت را شعله ورتر می کند و به تو در راه رسیدن به دوست یاری می دهد. نگران از دست دادن لحظه ها نباش که خداوند بخشنده و مهربان است. تو را می بیند و صدای تو را می شنود و تو را یاری می دهد.
به او پناه جوی، از او یاری طلب و پیوسته به سوی او حرکت کن که جایگاه انسانهای طالب حقیقت بسی والاست.
فاصله از پروردگار
چگونه می‌خواهی وصل و یکی شدن با پروردگار را تجربه کنی در حالیکه در منیّتهایت غوطه‌ور گشته‌ای؟
از هوای نفس دوری کن، خود را به خدا بسپار، از هر چه غیر دوست جدا شو و انسانها را به خاطر خواهشهای درونت محکوم نکن.
بدان و آگاه باش: چنانچه انسانی را رنجیده‌خاطر سازی، به همان اندازه از پروردگارت فاصله گرفته و او را درک نخواهی کرد.
هر گاه قدم در راه پروردگارت می‌گذاری، بیاموز که از خواهشهای درون دوری گزینی و تنها به رضای خداوند بیندیشی که این برای تو بهتر است، اگر می‌دانستی.
فراموش نکنیم
در لحظاتی از یاد خدا غافل مانده‌ایم و یاد خداوند را در دلمان زنده نگاه نداشته‌ایم. در این لحظات آنچنان که شایسته و خداپسندانه است، رفتار نکرده‌ایم.
همچنین گاهی خدا را به فراموشی سپرده و حضور او را در قلبمان احساس نمی‌کنیم. در این لحظات رفتار و اعمالمان را محک نزده و رضای خداوند را در نظر نگرفته‌ایم.
بیاموزیم که در هر لحظه از زمان به یاد خدا باشیم و با دیگران چنان رفتار کنیم که مایلیم با خودمان در آن شرایط رفتار شود. بنابراین بیاموزیم که آنچه بر خود می‌پسندیم بر دیگران نیز همان را بپسندیم.
داوری
هنگامی که خود را به خدا وامی‌گذارید، از آنچه شما را احاطه کرده است، خارج شده و در رابطۀ نزدیک با خداوند قرار می‌گیرید، در آن هنگام بهتر آن است که خود را مسئول مسائل پیرامونتان ندانسته و در تقابل با محیط قرار ندهید، بلکه بدانید که خداوند شما را راه می‌نماید، پس به او توکّل کنید و از او مدد جوئید.
در هنگامی که با مسائل روزمرّه مواجه می‌شوید، برای اخذ بهترین تصمیم، تفکّر کرده وجوانب مختلف یک مسئله را بسنجید و همواره، رضای خداوند را خواستار باشید.
اگر با تفکّر و تعقّل و به دور از داوریها با مسائل برخورد کنید، خداوند شما را مدد نموده و راه درست را به شما نشان خواهد داد.
بهترین راه رستگاری
آیا می‌دانی برای رسیدن به خداوند باید از موانع گذشت؟ و می‌دانی که هر چه بخواهی به خدا نزدیکتر شوی باید خودت را تسلیم پروردگار نمایی؟ برای تسلیم شدن، بهترین کار این است که همۀ اندیشه‌ها، گفتار و کردارت، در جهت رضای خداوند باشد.
پس بیاموز در تمام لحظات در هر کجا که هستی ، با هر که هم‌صحبت می‌باشی و در هر نقطه‌ای از دنیا از این اصل پیروی کرده و این اصل را سرلوحۀ زندگی خود در تمام لحظات قرار دهی. پس هر عملت، فکرت و گفتارت را با این محک بسنج.
برای همسویی با پروردگار، لازم است، همواره خودت را محک بزنی و همواره خطاهایت را جبران نموده و با طلب استغفار خود را از نو بسازی. اکنون نیز خودت را محک بزن، خطاهایت را ارزیابی کن و ساختن دوبارۀ خود را شروع کن که این بهترین راه برای رستگاری است.
نگاه آسمانی
خداوند بندگانش را دوست دارد و به آنها عشق می‌ورزد و رضای بندگان و حیات لذّتبخش و جاودان برای آنها طالب است.
هر کس از دیدگاه خداوند، به بندگان خداوند بنگرد، بدون شک نگاه او عاشقانه و عاری از هر گونه بدخواهی و کینه است. پس بیاموز که با دیدۀ خداوند، به بندگانش بنگری و هر‌آنچه را که برای خود طالبی، برای آنها نیز طالب باشی و هرگز جز با دیدۀ عشق و محبّت به آنان ننگری تا رضای خداوند را به دست آوری.
پیلۀ خودمحوری
آیا می‌دانی که انسانها نیازمند یکدیگرند؟ در هنگام نیاز به انسانها پشت نکن، حتی اگر برای چندمین بار دست نیاز به سوی تو آورند. به یاد داشته باش: هر کس را در هر زمان نیازمند کمک دیدی و احساس کردی، می‌توانی برایش مفید و مؤثّر باشی، رضای پروردگار را در نظر بگیر و برای کمک پیشقدم شو.
بدان و آگاه باش: انسانها می‌توانند در هنگام نیاز به یکدیگر یاری رسانند. پس تو نیز همگام با سایر انسانها در رساندن کمک و یاری به دیگران پیشقدم باش.
اگر تاکنون در پیلۀ خودمحوریهایت بوده‌ای، اکنون خود را از آن رها ساخته و تنها به رضای خداوند بیندیش و هر کارت را با این معیار بسنج که خداوند تو را هدایت کرده و در شمار صالحان قرار خواهد داد.
راهبری جریانات
آن زمان که خود را به دنیا مشغول می‌داری، دنیا به سوی تو می‌آید. پس آنچه می‌اندیشی و آنچه انجام می‌دهی، در جهت نیّات دنیایی‌ات می‌شود و تو را به خود مشغول میکند.
ولی اگر می‌خواهی حضور خداوند را در هر لحظه احساس کنی، بهتر است در تمام لحظات به یاد خداوند باشی، هر کاری را با نام و یاد خداوند آغاز کنی و افکار و گفتارت در جهت رضای خداوند باشد.
اگر خود را به محک رضای خدا بسنجی و در تمام لحظات در حال سنجش خودت باشی، قطعأ به خداوند بسیار نزدیک خواهی بود. فرصتها را غنیمت شمار و سعی کن هر روز از روز قبل و هر لحظه از لحظۀ قبل بهتر باشی.
خداوند تو را می‌آزماید. سعی کن از آزمونهای الهی سربلند بیرون آیی. همۀ پدیده‌های اطراف تو، میتواند آزمون تو باشد.
پس تلاش کن به جای اینکه خود را به جریانات بسپاری، خود راهبری جریانات را در دست گیری و اسیر شیطان نشوی که شیطان تو را به شر و خداوند تو را به نیکی فرمان می‌دهد