خانواده
برای حفظ کانون خانواده راههای متعدّدی وجود دارد ولی پایبندی به اصول و قوانین و رعایت عهد و پیمان، برای استحکام این بنا، بهترین راه است.
پس بیاموزید، همواره پیمانهایتان را محکم نگاه دارید و عهدشکنی را پیشۀ خود نسازید تا خداوند نیز شما را به واسطۀ عهدی که مقدّس شمرده‌اید، یاری نماید. 596
شبهه
بهترین طریق زیستن، زندگی خالی از شبهه‌ها و شائبه‌هاست. هر گاه شبهه‌ای برای شما ایجاد شد، برای کسب یقین تلاش کنید وگرنه شبهه‌ها، شما را از راه بازمی‌دارد و دودلی و تردید، برایتان مانع ایجاد می‌کند. 596
یگانۀ بی همتا
برتوست که چون خود را تنها و جدا از پروردگارت می‌پنداری، به او پناه برده و از او مدد طلبی. بر توست خود را به خدا بسپاری و چون خود را به او سپاری، چگونه تنها خواهی بود؟
اگر می‌دانستید در اتّحاد با یگانۀ بی‌همتا به چه سرور و شادمانی‌ای دست خواهید یافت، هرگز در توهّم جدایی به سر نمی‌بردید.
آنچه شما را رهنمون می‌سازد، این است، چون خود را به خدا می‌سپارید، از هر چه غیر خدا بریده، تنها او را طلبیده و تنها لحظاتتان را بااو سپری کنید.
بدانید: خداوند چون شما را به خود می‌خواند، شما را دعوت به بریدن از غیر دوست کرده و از شما کمال مطلق می‌طلبد.
بدانید: کمال مطلق، در وحدت و یگانگی با قادر مطلق به دست می‌آید و شما را جز او پناه و ملجأی نیست.
بدانید: هر چه شما را به غیر دوست پیوند دهد، مانع کمال محسوب شده، از آنها در جهت رسیدن به پروردگارتان سود برید. 356
پلهای رابطه
راه خدا، راه پیوسته و مداوم رفتن است. از رفتن بازنایستید. هر گاه توقّفی دارید، بدانید که توقّفها، شما را از پروردگارتان بازمی‌دارد. در روزمرّگیها، غرق نشوید.
بلکه همواره او را جستجو کنید و به یاد داشته باشید، آنگاه که از راه رفتن بازمی‌ایستید، پلی را که از روی آن عبور کرده‌اید، دوباره پیش رو خواهید داشت. حتّی گاهی صعب‌تر و صعب‌العبورتر.
پس بیاموزید، از رابطه‌ها، پلی به سوی دوست بسازید و آنها را با موفّقیّت پشت سر گذارید تا به والایی و کمال دست یازید. 572
شور عشق
از عشق هراسان مباش. از عشق گریزان نباش. در عشق شوری است، زیبایی‌ای است، نشاطی است که تو را به وجد می‌آورد. عشق را همواره به خاطر داشته باش.
چگونه می‌توانی، همواره عشق را به خاطر داشته باشی؟ هر گاه هر انسانی را حمایت می‌کنی، با خلوص نیّت و با قلب پاک، ببین بهترین کار ممکن چیست و برای او بهترین کار ممکن را انجام بده. از صمیم قلب و با دلی شاد. آنگاه ببین که چه خواهد شد! 626
رکوع
رکوع، فرصتی است برای دوباره نگریستن. به خاک برگشتن. از خاک برخاستن. خدا را به عظمت و بزرگی یاد کردن. او را ستودن. به پیراستگی یاد کردن.
حمد و سپاس خدایی را که مرا آفرید. به من زندگی بخشید. از روح والای خویش در من دمید. مرا پرورد. به من عشق عطا فرمود. راه هدایت را بر من روشن ساخت و سپس مرا به آغوش خویش بازخواهد گرداند.
سپاس خدایی را که در زندگی بخشیدن به من رحمانیّت آموخت. در عطای عشق به من آزادگی آموخت و در تبیین هدایت به من راه روشن زیستن را نشان داد.
حمد و سپاس خدایی را که به من فرصت عشق‌ورزیدن، عبودیّت و ستایشش را به جلالیّت و احدیّت ذاتش عطا فرمود.
سپاس پروردگاری که به من مرگ را عطا نمود که در مرگ، رهایی و آزادی از قید و بندها، پرواز به فراسوی زمان و مکان و زیستن در لایتناهی عشق را تجربه خواهم کرد.
سپاس خداوندی که چون به خاک برمی‌گرداند، رحمتش را و چون از خاک برمی‌انگیزد، هدایتش را برایم به ارمغان خواهد آورد.
سپاس پروردگاری که ورای همۀ تردیدهایم خود را به من می‌نمایاند، از من حمایت می‌کند و مرا در سایۀ رحمتش می‌پرورد.
چون او را می‌ستایم، از خویش چه دارم؟ که تنها اوست که هست و من نیستم از هست او. 445
عرش خداوندی
از خود گذشتن می‌تواند، لذّت خاصّ خودش را داشته باشد. تصوّر نکن، از خودگذشتن برای رضای دوست، همواره با رنج و حرمان همراه است. بلکه آنگاه که خود را رها از خود می‌یابی، می‌توانی تا عرش خداوندی بالا رفته و طیران روح، تو را از لذّتی وافر لبریز خواهد ساخت.
بدان: هنگامی که به خاطر رضای دوست، از خود بگذری، آنگاه پالایش شده و با صفای قلبی خواهی توانست، شادی بسیاری را تجربه کنی. 487
عبودیت
یاد و ذکر پروردگارتنها به زبان آوردن کلامی نیست. بیاموز، همواره پروردگار را ستایش کرده و عبودیتش را به جای آوری.
برای این کار کافی است، تمام لحظه‌ها، خود را در حضور او بینگاری و همواره رضای او را جستجو کنی. 586
586
رهایی از منیّتها
با اتّکاء به پروردگار موانع کمال را راحت‌تر طی کرده و در طیّ طریق موفّق‌ترید.
از آنجا که موانع کمال متعدّدند و یکی از آنها، نفس خود انسان است، چنانچه بیاموزید، از نفس رها شده و به آن پایبند و در بند آن نباشید، آنگاه گام مهمّی برداشته‌اید. ولی این، همۀ موانع را شامل نمی‌شود. سایر موانع از منیّتها منشأ می‌گیرد.
منیّتها شما را به عقب رانده و از راه باز می‌دارد. رهایی از منیّتها در گرو رهایی از خودپرستی است.
چنانچه بیاموزید، منافع دیگران را بر منافع خودتان ترجیح دهید، به تدریج از دام منیّت رها شده و مهمترین گام را به سوی کمال برداشته‌اید. 588
پیروزی بر ناممکن ها
خداوند شما را می‌آزماید. بر آزمایشات او صبور و شکیبا باشید و همواره به یاد داشته باشید، راه عاشقانه زیستن، بهترین طریق زندگی است. پس قبل از هر چیز، عشق رابیاموزید و با عشق، بر ناممکن‌ها پیروز شوید.
رهروی، راه عاشقانه زیستن است یک رهرو هرگز از راه نمی‌ایستد بلکه همواره رو به جلو در حرکت است. توقّفها شما را از پروردگارتان بازمی‌دارد و برای شما رکود و سکون به ارمغان می‌آورد.
خدا را همواره به یاد داشته باشید و هرگز از راه نایستید.564
هجران دوست
انسانها دو دسته‌اند. دسته‌ای از انسانها در هر رابطه و هر کار و هر کلامی، تنها رضایت حق را جستجو می‌کنند و از هیچ چیز به جز دوری از پروردگار ابایی ندارند.
دستۀ دوّم کسانی هستند که اهداف دنیاییشان را دنبال می‌کنند و رضایت حق برای آنها مفهومی ندارد.
هرگز دنیایتان را بر رضایت دوست ترجیح ندهید که این کار دوری از ذات یگانۀ هستی را برایتان به ارمغان خواهد آورد.
بدانید: در پس اهداف دنیاییتان، وابستگی به آن و هجران وخسران ابدی خواهد بود. از آن اجتناب کنید و به پروردگار رو آورید که این برای شما بهتر است. 587
عاشق باش
عاشق باش. فقط همین. به هر که و هر چه که می‌بینی. به تدریج یاد می‌گیری، عاشق انسانها هم باشی. از طبیعت شروع کن. از گیاهان، جانوران، حیوانات، آدمهای خوب. و سپس به تدریج، عشق مرام تو می‌شود.
بی‌توجّه از کنار چیزی عبور نکن. به هر چه مظهر اوست، با دیدۀ دل بنگر. آنگاه به تدریج، چیزی در قلب تو جوانه خواهد زد که تو را خشنود خواهد ساخت. 583
هدیۀ خداوند
بدانید: آنچه در نظر پروردگار محرّمات شمرده شده و از آنها بایستی اجتناب کنید، آزار رساندن به همنوع و تخطّی از قوانین حاکم بر کائنات است.
بدانید: آنگاه که خداوند انسانها را آفرید و بر روی زمین برای آنها قرارگاهی تعیین نمود، حیوانات را برای آسایش و آرامش بشر و برای تنوّع زیستی و هم‌زیستی مسالمت‌آمیز به بشر هدیه نمود.
پس بر هدیۀ پروردگار شاکر باشید و آنها را چون خود بینگارید و از آزار آنها چشم بپوشید و بدانید: آنگاه که پلّه‌های کمال و ترقّی را بپیمایید، به این مسئله، آگاهی خواهید یافت که آنها نیز چون شمایند. تنها تفاوت آنها با شما در درک آنها از هستی و مسائل پیرامون آن است و نیز قادر نیستند، چون شما انسانها به مراحل متعالی کمال دست یابند ولی آنان از احساسات و تواناییهایی برخوردار هستند که شما را بر آنها آگاهی نیست و از آن غافل مانده‌اید.
بیاموزید: حیوانات را چون خود بینگارید و از آنها غفلت نورزید. به آنها عشق ومحبّت بورزید و از آزار آنها چشم‌پوشی کنید که این برای شما بهتر است. 585
محرّم
آنگاه که انسانی به آن درجه از عشق و آگاهی می‌رسد که خالصانه و عاشقانه، همۀ وابستگیها، دلبستگیها و حتّی جان شیرین را در راه آرمانی مقدّس فدا می‌کند، ملکوت خشنود می‌شود. کائنات آذین‌بندی می‌کند. خداوند لبخند می‌زند و عاشقانه آغوش می‌گشاید.
چنین پروازی را سوگی نیست. ماتمی نیست. اشک و آهی نیست. بلکه تنها عشق است و شادی وصل. 757
خدا را می خوانم
خدا را بخوان، آنگاه که خدا را می‌خوانی، همۀ رنجها و دردها، در نظر تو کودکانه و بی‌دلیل خواهند بود.
خدا را بخوان، آنگاه که خدا را می‌خوانی، به همه چیز با عشق نگریسته و چون با عشق بنگری، دیگر هیچ چیزبرایت مهم ومعضل نخواهد بود.
خدا را بخوان، آنگاه که خدا را می‌خوانی، ترسها، حسادتها، رنجها و مشقّات، همه تبدیل به عشق شده و نگاه تو به زندگی دگرگون خواهد شد. در این دگرگونی، همۀ مسائل حل شده و دیگر هیچ چیز نگرانت نخواهد کرد و خواهی دانست هر‌آنچه که هم‌اکنون برایت مشکل و مسئله است، همگی سرابی بیش نبوده و هیچکدام قابلیت رنجاندن تو را نخواهند داشت. 567