بلا و هجران
راه عشق، راه بلا و هجران است. چون به امتحانی مبتلا می‌شوید، از بیراهه‌ها نهراسید. خود را به خدا بسپارید که او بهترین نگاهبان و تنها پناه‌دهنده است.
خدا را به یاد بسپار. در تمام لحظات و همۀ زمانها. و آنگاه برکات، از هر سو به سوی تو سرازیر خواهد شد. هرگز از چیزی جز دوری از ذات یگانۀ هستی، هراس به دل راه مده که خدا با توست و همواره تو را پشتیبان خواهد بود.
جمال الهی
آنگاه که خدا را یاد می‌کنید و به درگاه او رو می‌آورید بیاد داشته باشید، تنها و تنها او را مدّ نظر قرار دهید و تنها نیّت پیوستن به پروردگار را داشته باشید. بیاد داشته باشید، چنانچه خود را به دنیا مشغول بدارید، جمال الهی را درک نکرده و از او فاصله خواهید گرفت.
بدانید چون در پیشگاه مقدّس خداوند قرار می‌گیرید، از هر چه غیر دوست بریده و تنها به وصل دوست بیندیشید. آنچه شما را دربند و اسیر خود می‌کند را رها کرده و به خداوند اعتماد کنید.
وقتی که به خداوند رو می‌آوری، تنها به او بیندیش و ذهنت را پالایش کن. در این صورت حضور مقدّس خداوند را درک خواهی کرد و از نعمت نزدیک شدن و وصل دوست بهره‌مند خواهی شد.
عاشقانه زیستن
راه عاشقانه زیستن را بیاموز. برای عاشقانه زیستن زندگی کن. از خودخواهی بپرهیز و همواره به یاد خدا باش. بدان انسانها با عشق و محبّت سازگارترند.
از عشق غافل نباش و همواره به یاد داشته باش، هر کاری را به نیّت رضای دوست انجام دهی.
سکوت ذهن
برای به سر بردن در سکوت ذهن، بهتر آن است که تمام لحظات، به یاد پروردگارت باشی و از درگیریها اجتناب کنی تا بتوانی وقت بیشتری را به خدایت مشغول باشی و از هوای نفس دوری گزینی به هر شکل آن و درهر لباسی که به سوی تو می‌آید.
قید و بند
همواره در نظر داشته باشید که صراط مستقیم، بدون تلاش و پشتکار بی‌وقفه حاصل نخواهد شد. پس بیاموزید،زمان، زمان شدن است. از خود بیرون آمدن. به خدا پیوستن. با او یکی شدن. خالص شدن تنها، برای ذات مقدّس یگانۀ او. رها شدن از هر چه شما را به بند می‌کشد.
بندها را بگسلید. خود را آزاد کنید. برای خود قید و بند نسازید. بلکه همواره با آزادی کامل رو به سوی پروردگار کنید. بدانید: آنچه شما را به بند کشد، مانع کمال محسوب شده و برای شما سدّ راه خواهد بود.
پس بدون وابستگی، در نهایت آزادی رو به سوی پروردگار کنید که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.
زیردستان
با زیردستانتان چه کنید؟
آنچه مسلّم است با آنها با مهر، خوشرویی و گذشت برخورد کنید. از آنها پرهیز نکنید بلکه آنها را چون خود بینگارید. اگر رمز و رازی دارید، آن را به جا و به موقع عنوان کنید.
همواره بیاموزید، اعتماد کردن به دیگران، به آنها شخصیت و اعتبار می‌بخشد. پس در اعتماد کردن خیری است. سایۀ مهر خود را بر آنها بگسترید و همواره خدا را مدّنظر داشته باشید.
عبادت و خدمت
بین عبادت و خدمت کدامیک ارجح است؟
هر دو اهمیّت دارند. هیچکدام بر دیگری ارجح نیست. فقط تنظیم زمان آن و نوع کاربرد آن، کاری است که تو باید انجام دهی.
هنگامی که خدمت می‌کنید، تمام لحظات به یاد خدا بوده و از فرصتهایتان به نحو احسن استفاده نمائید.
منازل عشق
منازل عشق، متعدّدند. چون به سوی کمال حرکت می‌کنید، از منازل بسیاری عبور خواهید کرد. نفسانیات، شما را به من‌دون‌الله و خداوند، شما را دعوت به وحدت و کمال می‌کند. در هر مرحله از زندگی که تعارض میان خود و خدا پیش می‌آید، شما در آن مرحلۀ خاص، صعود یا سقوط خواهید کرد.
هر حرکتی، هر تصمیمی، هر لحظۀ زندگی می‌تواند صعود یا سقوط باشد. بسته به اینکه به چه دیدی به آن بنگرید و چگونه با آن برخورد کنید، عشق زمینی نیز چون همۀ مراحل زندگی می‌تواند پلّه‌ای برای صعود یا مردابی برای سقوط باشد.
اگر بتوانید در وحدت با غیر خود، خدا را بیابید، البتّه گامی به جلو برداشته‌اید. ولی اگر از عشق زمینی، برای خود معبودی بسازید و خدا را به فراموشی بسپارید، بسیار متضرّر شده‌اید.
بیراهه
راه خدا، راه عشق است. در مسیر عشق، همواره بیراهه‌هایی وجود دارد. از بیراهه‌ها پرهیز کنید و تنها او را بجوئید.
برای عاشقانه زیستن و طیّ مسیر کمال همواره به یاد داشته باشید: آنچه انجام دهید، بی هیچ دغدغه‌ای شما را به سوی حق رهنمون خواهد شد، تنها به این شرط که آن را با اخلاص کامل و تنها به نیّت رضایت دوست انجام دهید.
شایسته
بدان خداوند شما را می‌آزماید. آنها که بر آزمایشات او صبور و شکیبا باشند، رستگارانند.
بهترین راه عبور از آزمایشات تسلیم حق بودن و به دست آوردن رضایت پروردگار است.
پس شایسته است که در تمام لحظات خدا را به یاد داشته باشی و با تمام وجود به او رو آوری و از غیرخدا بپرهیزی.
عشق به هستی
عشق ورزیدن را با باز کردن دریچه‌های قلبت به روی کلّ هستی تمرین کن. هرچه بتوانی به کلّ هستی عشق بورزی به خدای خودت عشق ورزیده‌ای.
تمرین را در هر لحظه از زمان انجام بده، با تمام وجود و با تمام عشق.
انسان متعالی
انسان‌های متعالی و راستین در همۀ اعمال و رفتارشان خدا را حاضر و ناظر دیده و در همه حال رضایت او را می‌جویند. رضایت پروردگار در بندگی و اطاعت است.
هنگامی که خود را به خدا وامی‌گذارید، و همۀ اعمال و نیّاتتان را با محک رضایت او می‌سنجید، بسیار به خدا نزدیک شده‌اید.
صید دلها
یک رهرو هرگز از چیزی دلخور و رنجیده‌خاطر نمی‌شود. رهروی از خود گذشتن تنها برای رضای دوست است. هر چه امتحان تو سنگین‌تر باشد، هر چه گذشت برایت مشکل‌تر باشد و هر چه از کسی آزرده‌خاطر و رنجیده‌تر باشی، گذشت برایت امتیاز بزرگتری محسوب شده و البتّه تو را به معبودت نزدیکتر خواهد کرد.
بیاموز، همواره به رضای دوست بیندیشی. بیاموز، تنها به فکر صید دلها باشی و رضایت خاطر بندگان خدا را فراهم کنی تا بتوانی از امتحانات سربلند بیرون آیی.
شک و بددلی
آنچه شما را به شک و بددلی نسبت به یکدیگر می اندازد، تجربیات تلخ شما از روابطی است که منجر به شکست و ناکامی شده است.
بیاموزید، به یکدیگر اعتماد کنید. احترام بگذارید و از خطاهای هم چشم بپوشید. آنگاه که در مسئله‌ای نمی‌توانید، آنطور که شایسته است، به هم اعتماد کنید، خدا را یاد کنید و از او مدد طلبید که او یار بی‌پناهان است.
عشق چیست؟
عشق، مجموعۀ آنچه تو را از خود جدا می‌کند، از خودپرستی رها می‌کند، تو را با همۀ هستی، یکی می‌کند و سپس خدا را با تمام وجود درمی‌یابی.