صفای عشق
عشق، همواره میبخشد. جلا میدهد. صفا میدهد. عشق همواره از دوستی و محبت و گذشت میگوید و عشق همواره به تو میآموزد، راه رهروی، از خودخواهی و خودمحوری جداست.
خدا را همواره به خاطر داشته باش. خدا در دل عاشقان جاریست. با عشق، یاد او را همواره در قلبت زنده نگاه دار. 537
راه خدا
راه خدا، راه صبر و انتظار است. صبوری بر آنچه ضدّ اوست. ضدّ راه اوست و ضدّ خواست اوست.
خواست خدا، خدمت بدون قید و شرط، بدون منّت و بدون منیِّت است. 672
خدمتمان را با منّت گذاشتن، ملوّث نکنیم تا روحمان به تیرگی نگراید.
پروردگار رحیم
پروردگار یگانۀ بیهمتا، مهربان و رحیم است. پس هر که امید رحمت پروردگار دارد، باید دست از کینهها بشوید و درهای رحمت را باز کند. هر چه در توان دارید، در جهت خیر و نیکی به کار بندید. اصلاح امور کنید و جز از خدا نترسید.
هر چه از دوستیها بکاهید، از جادّۀ عشق، دور میشوید. زیرا انسانها با مدارا سازگارترند. پس به سوی نیکی رو کنید.
چون به او پناه برید، از هر چه بدی است دوری جوئید و در جوار رحمت حق آرام گیرید. خداوند نگهبان شماست و از پلیدیها دور نگه میدارد.73
جسم و روح
خاستگاه جسم و روح چیست؟ آیا روح از جسم جداست؟
خدا کلمه بود و کلمه خدا بود. هو یا Hu اولین صوت و اولین ارتعاش هستی بود. انسان یا Human، از بطن این ارتعاش شکل گرفت، زاده شد، موجود شد، هستی یافت و آنگاه که به زمین سقوط کرد، با عناصر مادّی شکل فیزیکی به خود گرفت تا بتواند در دنیای مادّه تجربه بیندوزد.
جسم انسانی، شکل فیزیکی و نماد جسمانی آن ارتعاش روحانی است. آنچه اصالت دارد، ماندگار است، نامیراست و همیشه جاودان، آن ارتعاش اولیه است و آن قسمتی که برای کسب تجربه های مادّی طراحی شده، ناپایدار، میرنده و آسیب پذیر است، جسم فانی است.
مهم نیست که این جسم فانی را چگونه ببینیم. از چه زاویه ای به آن بنگریم یا بر آن چه نامی بنهیم، مهم این است که همواره به یاد داشته باشیم، جسم مرکب است، معبد است، خانه ناپایدار روح والاست و آنچه نامیرا، جاودان و پاینده است، بخش هستی بخش و تعالی بخش انسان یا همان ارتعاش مقدّس است. (789)
رهایی از دلبستگی
مالی را که از راه حلال بدست میآورید، بهتر آن است که با مستمندان تقسیم نموده و به این ترتیب برای خود خیر و برکت دنیا و صلاح آخرت فراهم نمائید. اگر نیازمندی به شما رو آورد، او را حمایت نموده و با نام و یاد خداوند او را بینیاز سازید و بدانید که خداوند شنوا و بیناست. 217
پس بدانید که آنچه شما را به دنیا وابسته میکند، برای شما مانع کمال محسوب شده و باید سعی در وارستگی و رهایی از دلبستگیها نمائید، که این برای شما بهتر ست.
مقدار مالی را که به نیازمندان میپردازید، بسته به انتخاب شماست. پس هر چه در توان دارید، در جهت خیر و نیکی بکوشید و برای پرداخت آن بین بندگان خداوند تفاوت قائل نباشید.
خداوند شنوا و بیناست.
توحید
توحید، یعنی وحدت. یعنی یکی شدن. یعنی نیست شدن، فنا شدن، حل شدن در ذات یگانۀ بیهمتا. یعنی جز او نیست و او تنها حقیقت واحد در کلّ هستی است و هر چه هست، از اوست و جز او آنچه هست، تنها پندار است.
هر چه میپندارید، هر چه میبینید و هر چه برایتان قابل رؤیت نیست، در بعد زمان و مکان تفسیر پیدا میکنند. در فراسوی ابعادی و خارج از حیطۀ زمان ومکان به یکی بودن و یکتا بودن ذات احدیّت پی خواهید برد.
پندارها را درجهبندی نکنید. آنچه پندار است، تنها پندار است. خارج از چهارچوب ابعاد، پندارها یکسانند ولی هنگامی که درچهاچوب ابعاد و حیطۀ زمان و مکان هستید، پندارها یکسان نیستند بلکه تقدّس آنها، شأن آنها و کرامت آنها با هم تفاوت دارد.
پس تلاش کنید، در حیطۀ ابعاد به خدایتان نزدیک شوید تا بتوانید زودتر و بهتر بیزمانی و بیمکانی را دریافته و از رنج پندار بودن و پندار دیدن رهایی یابید. 714