عشق بورز
هر انسانی را نیازمند کمک یافتی، او را بر خود مقدّم دار. این شعار تو باشد. اگر کسی نیازمند هدایت و راهنمایی است، از او دریغ مدار. اگر انسانی نیازمند توجّه مالی و بذل عنایت توست، در کمال عشق و اخلاص، آن را تقدیم کن.
بدان که انسانها همواره نیازمند یکدیگرند. نیازهای آنان گسترده و بی‌حد است. اگر رفع نیاز انسانی، به او کمک کرده و به رشد و تعالی تو کمک می‌کند، همواره پیشقدم شده و برای کمک به دیگران سبقت بجوی. در هنگام اجرای فرمان پروردگار، خدا را بر همه چیز مقدّم بدار و بدان که توجّه کردن به مسائل فرعی، تو را از خداوند دور کرده و برای تو مانع کمال محسوب می‌شود.
بیاموز، عشق‌ورزیدن، بایستی همه جانبه و برای همۀ انسانها باشد. اگر انسانی را مانع عشق‌ورزیدن به دیگری یافتی، برای آنان تقدّم و تأخّر قائل نشو، بلکه به نیازها توجّه کن. ببین، در هر مرحله هر کسی چه نیازی دارد و تا چه حد نیاز او برایش حیاتی بوده و برایش اهمّیت دارد. پس با توجه به نیازها و اهمّیت آنها و بدون توجّه به وابستگیها، عشق بورز. 448
هر آئینی
خدا را بخوان. آنگاه که خدا را می‌خوانی، او با توست، از تو محافظت می‌کند، قلبت را جلا می‌بخشد و تو را از شیطان محفوظ می‌دارد.
خدا را بخوان. آنگاه که خدا را می‌خوانی، هر‌آنچه تو را از او دور می‌کند، از تو دور خواهد شد و آنچه تو را به او نزدیک می‌کند، تو را مزیّن خواهد ساخت.
خدا را بخوان. آنگاه که خدا را می‌خوانی، هرگز از دوری او رنجور نخواهی بود، قلبت به نور الهی متجلّی شده و صفای باطن خواهی یافت.
هرگز از خدا دور مباش. لحظه‌ای از پروردگارت منفک و جدا مباش. او را به هر نامی که بخوانی، به هر زبانی، به هر آئینی، تنها به به یاد او باش. با او باش و لحظه‌ای از یاد او غافل نباش. 589
دلتنگی
آیا برای وصل با خدا دلتنگی؟
دلتنگ مباش. خدا با توست. کنار تو. در هوای تنفّسی تو. نفس بکش! خدا را احساس نمی‌کنی؟
در نگاه تو. به آینه نگاه کن! عشق را در چشمانت نمی‌بینی؟ به آسمان نگاه کن! به زمین. به ستارگان . به درختان . به گلها. به هر چیزی که در اطراف توست. همه چیز رنگ و بویی از خدا دارد.
چرا دلتنگی؟ خدا را صدا کن! او سمیع و بیناست. هر لحظه در کنار تو و آمادۀ شنیدن صدای تو.
ندایش را نمی‌شنوی؟ او در غمی که در قلبت احساس می‌کنی، در اشکی که از چشمانت سرازیر است، در عشقی که وجودت را لبریز کرده ، هست.
خدا را صدا کن ! هر بار که صدایش می‌کنی، گوش فراده، به ندای قلبت گوش فراده، آرام باش، او حتّی در دلتنگی تو هست!
به آسمان نگاه کن! آیا در ابرهای زیبا، او را می‌بینی؟ در آبی آسمان. در تنوّع رنگ آسمان. شکوه عشق را در قلبت احساس می‌کنی؟
به هر کجا که بنگری، خدا را با همۀ زیباییها و شکوه می‌بینی.
اگر باچشم دل بنگری، هرگز دلتنگ خدا نخواهی بود. خداوند در همۀ لحظات و همۀ مکانها حضور دارد. تنها کافیست که با چشم بصیرت بنگری تا حضور مبارکش را در هر جایی احساس کنی.
خداوند هرگز بندگانش را تنها نمی‌گذارد و شما را با آغوش باز می‌پذیرد. 205
مسلک عشق
راه رهروی، راه عاشقانه زیستن است. چون با عشق زندگی کنی، مسائل را از دریچۀ دیگری خواهی دید. در مسلک عشق، انسانها را به دیدۀ جلوۀ دوست نگریستن و آنان را چون خود پنداشتن، مشکلات آنها را، مشکلات خود دانستن و تلاش برای حلّ مشکلات آنان، ارجح است.
چون با عشق زندگی کنید و با عشق به مسائل بنگرید. هرگز نمی‌توانید، خودخواهی را پیشۀ خود ساخته و تنها به خود بیندیشید بلکه رضای دوست را طالب بوده و از او مدد می‌طلبید.
بیاموزید، همواره به همۀ مسائل از زاویۀ دید عشق نگریسته و با عشق زندگی کنید. 594
آرامش
راه خدا، راه از خود گذشتن است. کسی که می‌خواهد به خدا برسد، باید منیّتهایش را حذف کند، خود را به فراموشی سپارد و همواره او را مدّ نظر داشته باشد.
هر انسانی با هر تکنیکی می‌تواند مقداری آرامش به دست آورده و پالایش شود. ولی برای وصل پروردگار تکنیک کافی نیست. بلکه باید راه تسلیم شدن واز خود گذشتن را بیاموزد. برای گذشتن از خود همواره باید به یاد داشته باشد که در هنگامی که تصمیمی را اتّخاذ می‌کند، خود را حذف و تنها به رضای او بیندیشد که این بهترین طریق وصل اوست. 421
لایتناهی
هنگامی که خدا را می‌خوانی به جنبه‌ای از وجودت توجّه می‌کنی که فراتر از زمان و مکان بوده و تو را به لایتناهی پیوند می‌دهد. بدان و آگاه باش: انسانها هنگامی که خود را در حصارها محدود می‌کنند و حاضر نیستند، حقیقت را در اطرافشان ببینند، به جنبه‌ای از وجودشان پشت می‌کنند که نمایانگر حقیقت آنهاست.
حقیقت تنها در زبان و کلام به شعار نمی‌آید، بلکه حقیقت با جان هر انسانی آمیخته و قسمت اصلی وجود هر انسانی را تشکیل می‌دهد. آنگاه که حقیقتی را بر زبان می‌رانید، ممکن است، عدّه‌ای برایشان قابل قبول و قابل تصوّر نبوده و آن را انکار کنند.
امّا ماهیت حقیقت تغییر ناپذیر بوده و موجودیت آن قابل اثبات است. برای اثبات حقیقت کافی است ضدّ حقیقت را اثبات کنید یعنی آنچه در آن خدا جریان ندارد را بیابید تا بتوانید به حقایق موجود درهستی دست یابید. 387
امواج شادی
بدان: امتحانات تو نعمتهایی است که به سوی تو سرازیر می‌شود. آنها را پاس بدار و در هنگام امتحانات، همواره بهترین راه را برگزین و بدان ، آنگاه که از امتحانات با موفّقیّت بیرون آیی، قدمی به پروردگار نزدیکتر شده‌ای.
این که نمی‌توانی، این نزدیک شدن را احساس کنی، به دلیل این است که قلبت را نگشوده‌ای. هنگامی که قلبت را بگشایی و بتوانی از هر اتّفاقی با آغوش باز استقبال نمایی، امواج عشق و شادی را احساس کرده و خود را در جوار رحمت حق خواهی یافت.
به اتّفاقات ، حوادث و به انسانهای اطرافت به دیدۀ آزمایش بنگر و همواره تلاش کن آزمایشات را به بهترین طریق ممکن عبور داده و همواره رو به سوی حق داشته باش. 597
هدف غایی
هنر زیستن را بیاموز. چون بیاموزی چگونه زندگی کنی، خواهی توانست از مراحل مختلف گذر کرده و به هدف غایی، دست یابی. هنر زیستن، تنها در مادّیات و روزمرّگیها غرق شدن نیست. بلکه چیزی ورای آنها وجود دارد.
زندگی واقعی، زندگی روح است. روح والایی که هدیۀ خداست. آن را جستجو کن. در آن غرق شو و همواره به یاد داشته باش، در پس همۀ ظواهر دنیایی، عالمی برتر، زیباتر و بسیار دلپذیرتر از آنچه تو می‌شناسی، وجود دارد.
اگر از آن غافل شوی، بسیار متضرّر شده‌ای و اگر به آن دست یابی، به هدف غایی زندگی‌ات دست یافته‌ای. راه جستجو را بیاب و تنها به آن بیندیش و برای آن زندگی کن. 573
عشق و سراب
آنانکه راه خویش را به سوی پروردگارشان هموار کرده و تنها او را در زندگی جستجو می‌کنند، بهترین طریق را برای حیات برگزیده‌اند. آنان تنها هدف زندگیشان را هدفی نیکو و والا قرار داده و از لحظاتشان تنها برای رسیدن به این هدف سود می‌برند. برای آنان حیاتی دلپذیر و سرشار از لحظههای وصل و رسیدن است.
اما آنانکه خود را در سراب عشق می‌بینند و برای خودشان رؤیاهایی تصوّر می‌کنند و دل به سراب کمال خوش داشته‌اند، آنان در خودخواهی خویش غرقه‌اند، برای آنان موهبتی نیست. آنچه آنان را به خود مشغول می‌دارد، تنها غرق شدن در لذّات دنیایی و فرورفتن در شهوات و خودخواهیهاست.
بیاموزید: چون قصد حرکت به سمت خداوند را می‌کنید، از دلبستگیها رها شده، عشق را سرمایۀ راهتان نموده و تنها به وصل او بیندیشید که این برای شما بهتر است. 368