تنها هدف زندگی
خداوند، تو را هدایت میکند به سوی راهی که در آن از تنگنظریها به دور مانده و خود را مقیّد به آداب دست و پاگیر ننمائی و بدانی که هرگز هیچ انسانی بدون وارستگی و رهایی به لقاء پروردگارش نرسیده است.
پس طریق هدایت بجوئید و به سوی خداوند رو آورید که این برای شما بهتر است. بدانید، که پایان کار همه، زندگانی در سرای جاویدان است. بنابر این بیجهت خود را به دنیا مشغول ندارید.
بدانید که پروردگار، انسانها را به جهت کمال آفریده است. پس باید محور اصلی زندگی شما، گام گذاشتن در راه پروردگار و رسیدن به لقاء ذات مقدّس خداوندی باشد. همانا انسانی که بداند برای چه آفریده شده و هدف از زندگی وی چه بوده است، میتواند بهترین زندگی را برای خود رقم زند.
پس تا فرصت باقی است، رو به سوی پروردگار کنید و از آنچه بین شما و خداوند جدایی میاندازد، دوری گزینید که این برای شما بهتر است، اگر میدانستید.
جنبۀ عشق
از فرصتها برای عشقورزیدن و به کمال رسیدن، استفاده کن. فرصتها را غنیمت شمار و در انسانها جنبۀ خوبی و عشقشان را ببین و خود نیز تنها با محبّت کردن، جنبۀ انسانیات را رشد بده.
با توکّل به خدا و پناه جستن از خداوند، تنها مسیر عشق را انتخاب کن که این بهترین مسیر رسیدن به خداست.
عهد تا پای جان
بدان: راه رهروی، راه پیوسته رفتن است. آنگاه که از راه بازمیمانید، قدمی به عقب برمیدارید.
بدانید: برای رسیدن به خدا، از لحظاتتان غافل نباشید. فرصتها را گرامی دارید و از آنها بهترین بهره را ببرید. هنگامی که عهدی میبندید، تا پای جان عهدتان را استوار نگه دارید.
جلای دل
هنگامی که ذکری را بر زبان میرانی یا در دل تکرار میکنی، آن ذکر هر چه که باشد، تو را به هدفت نزدیک میکند. ذکر اسماء مقدّس خداوند، دل را جلا میبخشد و تو را به دوست پیوند میدهد.
اگر هنگام ذکر، دل را به خدا سپاری، و آن را با تمام وجود ادا کنی، تو را به هدفت نزدیک کرده و برای تو پیشرفت محسوب میشود. بسته به این که به کجا میخواهی بروی، فرصت را غنیمت شمرده و از آن برای پیشرفت استفاده کن. هر چه وقت داری، به خدا نزدیک شو که این بهترین طریق زیستن است.
وصل معبود
همچنانکه خود را به دنیا مشغول میدارید، از وظیفۀ اصلی خود که همانا سیر در مسیر الیالله و طیّ طریق است، بازمانده و روزمرّگیها شما را از پروردگارتان بازمیدارد. بیاموزید که همواره رو به سوی حقتعالی داشته باشید و تنها وصل او را بجوئید.
آنچنان زندگی کنید که چون هنگام ترک دنیا فرارسد، مشتاقانه وصل معبود را بجوئید و تأسّفی برای فرصتهای از دست رفته نداشته باشید.
بیاموزید، عشق را جستجو کنید که عشقورزیدن شما را به معبودتان میرساند و برای شما برکت و جاودانگی به ارمغان خواهد آورد.
خود را با دنیا یکی ندانید که دنیا سرابی بیش نیست و هر که خود را به آن آلوده سازد، البتّه تأسّف فرصتهای از دست رفته را خواهد خورد.
بیاموزید، همواره عشق را جستجو کنید که خداوند در دلهای عاشق خانه دارد.
واپسین دم حیات
فرزندان شما حاصل عمر شما هستند. آنها در پیچ و خم زندگیتان، امیدی برای آیندۀ شمایند و شما را به آینده اتّصال میدهند. برای آنها دعا کنید. خیر طلب کنید. همواره با دعای خیر بدرقهشان کنید. به خداوند بسپارید که او بهترین نگاهبان است.
فرصتها را غنیمت شمارید. فرصتی برای رهیابی به خلوت دوست. خود را در روزمرّگی غرق نکنید. از فرصتها برای خداگونه شدن استفاده کنید.
بدانید که زندگی دنیا سرابی بیش نیست. شما را فریب میدهد و به خود مشغول میدارد. آنگاه که بدان مشغولید، فرصتها را از دست میدهید و چون به انتهای راه میرسید، برای فرصتهای از دسترفته تاًسّف خواهید خورد.
پس از همین لحظه فرصتها را دریابید که خداوند راهنمای شماست. در پی زمانی دیگر نباشید. لحظۀ اکنون را دریابید که هرگز برنخواهد گشت. شما در واپسین دم حیات، درخواهید یافت که چگونه لحظههای ارزشمند خود را از دست دادهاید.
پس زمان، زمان شدن است. از آگاهیهای خود در جهت کمال بهره برید و راه خود را به سوی پروردگار هموار کنید.
همانا خسران ناشی از آنچه از دست دادهاید، بر شما سنگین خواهد بود. پس آنچه را که خداوند بر شما از پیش فرستادهاست، دریابید که هدیهای بسیار ارزشمند است.
این هدیه، همانا توانایی خداگونه شدن در نهاد هر یک از شما انسانهاست. ارزش آن را بشناسید و از آن در جهت کمال خویش بهره گیرید.
سپاسگزار زندگی
اگر مرگ آغاز زندگی جاوید است، چرا به خاطر
زنده بودن خوشحال و سپاسگزاریم؟
آنچه شما را در این زمان رهنمون میسازد، این است که انسانها در زندگی دنیاییشان میتوانند پایههای کمال را بنا نهاده و در حیات پس از مرگ، بر اساس آن پایهها رو به بالا صعود کنند.
اگر در زندگی دنیایتان، فرصت کافی داشته باشید و اگر از لحظههای زندگیتان کمال استفاده را ببرید، این میتواند برای شما نعمت محسوب شده و فرصتها برایتان عامل ترقّی و پیشرفت و رسیدن به کمال باشند.
عامل دیگر این است که چون زندگیتان طولانی میشود، دلبستگی شما به دنیا بیشتر شده و این میتواند برای شما امتحانی بزرگ باشد که قطع دلبستگیها، شما را به پروردگارتان نزدیک کرده و عامل بزرگی برای کمال محسوب میشود.
پس بیاموزید که از لحظات عمرتان نهایت استفاده را برده و از هر لحظۀ آن برای نزدیک شدن به پروردگارتان سود برید.
راهبری جریانات
آن زمان که خود را به دنیا مشغول میداری، دنیا به سوی تو میآید. پس آنچه میاندیشی و آنچه انجام میدهی، در جهت نیّات دنیاییات میشود و تو را به خود مشغول میکند.
ولی اگر میخواهی حضور خداوند را در هر لحظه احساس کنی، بهتر است در تمام لحظات به یاد خداوند باشی، هر کاری را با نام و یاد خداوند آغاز کنی و افکار و گفتارت در جهت رضای خداوند باشد.
اگر خود را به محک رضای خدا بسنجی و در تمام لحظات در حال سنجش خودت باشی، قطعأ به خداوند بسیار نزدیک خواهی بود. فرصتها را غنیمت شمار و سعی کن هر روز از روز قبل و هر لحظه از لحظۀ قبل بهتر باشی.
خداوند تو را میآزماید. سعی کن از آزمونهای الهی سربلند بیرون آیی. همۀ پدیدههای اطراف تو، میتواند آزمون تو باشد.
پس تلاش کن به جای اینکه خود را به جریانات بسپاری، خود راهبری جریانات را در دست گیری و اسیر شیطان نشوی که شیطان تو را به شر و خداوند تو را به نیکی فرمان میدهد