هماهنگی فکر و عمل
چرا بسیاری از ما از انتظاراتی که خدا از ما دارد فاصله داریم؟
آنچه ما بدان می‌اندیشیم عاشقانه زیستن، عشق ورزیدن، و تمرین عشق ورزی است. ولی هنگام به عمل آوردن آن دچار نقص و کاستی می‌شویم. زیرا نمی‌توانیم میان فکر و عمل هماهنگی برقرار کرده و افکار و آموخته‌هایمان را در هنگام عمل اجرا کنیم.
پس راه حل این است: در تمام لحظات مراقب اعمالمان باشیم هر کاری را با دیدۀ باز و با مراقبت کامل انجام بدهیم و همواره رضایت پروردگار را مد نظر داشته باشیم.
در این صورت خواهیم توانست اعمال و افکارمان را هم‌سو کرده و هماهنگ با هستی پیش برویم.
عشق به هستی
عشق ورزیدن را با باز کردن دریچه‌های قلبت به روی کلّ هستی تمرین کن. هرچه بتوانی به کلّ هستی عشق بورزی به خدای خودت عشق ورزیده‌ای.
تمرین را در هر لحظه از زمان انجام بده، با تمام وجود و با تمام عشق.
قلبی سرشار از نور
بدان: خداوند، بندگان خویش را می‌نوازد و آنها را که به او رو می‌آورند، هرگز از خود نمی‌راند. تو را فاصله‌ای با پروردگارت نیست بلکه باید تمرین عشق‌ورزی را بیاموزی. اگر هر روزت را با عشق شروع کنی، قلبت سرشارتر و پرنورتر شده و احساس بهتری خواهی داشت.
عشق را سرلوحۀ عملت قرار بده، هر کاری را تنها به خاطر عشق و برای عشق انجام بده، آنگاه قلبت پرنور و صفا شده و جلا پیدا خواهد کرد.
بعد خدایی
همچنانکه خود را به خدا می‌سپارید، به یاد داشته باشید، خداوند امتحانات را به جهت ارتقاء و پیشرفت شما برایتان تدارک می‌بیند. چگونه انتظار نزدیک شدن به پروردگارتان را دارید، حال آنکه در روزمرّگیها، خودخواهیها و هوای نفس غرقه‌اید؟ چرا به خدا توسّل نمی‌جوئید؟
خود را به خدا سپارید. هر چه برایتان پیش می‌آید، نفس را رها کرده و خود را به خدا سپارید و بدانید که خداوند آنان را که به او پناه می‌جویند، حامی و پشتیبان است. در هنگام توسّل به خداوند به یاد داشته باشید که چون کار خود را به خدا وامی‌گذارید، از هر چه منیّت و خودخواهی دوری می‌گزینید و به جای هوای نفس، خدا را بر مسند قضاوت می‌نشانید.
آنگاه درهای رحمت الهی به روی شما باز شده و البتّه پیشرفت معنوی شما تسریع خواهد شد. اگر از نفس خود به ستوه آمده‌اید، بیاد داشته باشید، تنها خود شما می‌توانید، با تمرین و ممارست بر آن غلبه کرده و بعد معنوی و خدایی‌تان را پرورش دهید. که خداوند هر که را به او رو کند، هدایت خواهد کرد.
خانۀ مهر
مهرورزیدن، با تمرین و ممارست گسترش می‌یابد، اگر می‌خواهی قلبت را خانۀ مهر کنی، دریچه‌های قلبت را بگشای و به هر انسانی که بر سر راه تو قرار می‌گیرد، عشق بورز و به انسانها به دیدۀ پاره‌های جدامانده از پروردگار بنگر و با تمرین مداوم قلبت را وسعت ببخش که تنها به همّت والای خودت میسّر خواهد شد.
تمرین عشق ورزی
عشق را در نهانگاه قلبتان جستجو کنید.اگر باور دارید که همگی یک تن بوده و به یک پیکر متّصلید، البتّه مراحل عشق را پیموده‌اید. ولی چنانچه هنوز به این باور نرسیده‌اید و هنوز این اصل برایتان نهادینه نشده است، با تمرینات مختلف می‌توانید به آن دست یابید.
تمرین عشق‌ورزی با تمرین نگاه واحد به انسانها و عدم قضاوت و بخشش و گذشت، شروع می‌شود.
حدیث دوست نگویم مگربه حضرت دوست
که آشنا سخن آشنا نگه دارد
«حافظ»
جز خدا نبینید
«همه از خدائیم، به سوی خدا می‌رویم»
کلّ هستی از خداست. آنچه در دنیای توهّمتان می‌بینید، از ذات احدیّت نشأت گرفته است. آیا چیزی جز خدا و جز از خدا می‌بینید؟ خدا آنچه هست، آنچه نیست، آنچه خواهد بود و آنچه بوده است، می‌باشد. خدا تنها حقیقت، تنها زندۀ واقعی، تنها حیات جاودان و تنها شعور حاکم بر هستی است.
جز خدا نیست. هر چه هست، خداست. جز خدا نبینید. جز خدا نپندارید و جز خدا حامی‌ای نجوئید که او ذات یگانۀ هستی است. تنها حقیقت ماندگار و تنها پدیدۀ جاودان. جز او هر چه هست، همه از اوست. با اوست. در اوست و تنها اوست که هست و غیر او هر چه هست، زندگانی از او می‌یابد که او وحدت بی‌منتهاست.
خداوند سبحان
خداوندسبحان، رحمان و رحیم است. بخشنده و بی‌همتاست. مهربان و شکور است. بدون پرسش، بدون درجه‌بندی، تنها با عشق می‌بخشد و از بخشش خود، نه نگران می‌شود، نه کمبودی خواهد داشت. بلکه تنها می‌بخشد، چون ذات او رحمان و صفت او بخشندگی است.
پس در تبعیّت از خدای خود رحمانیّت را تمرین کنید تا به کمال و والایی دست یابید.