همدلی خدا
خداوند یگانۀ بی‌همتا، برای یاری رساندن به بندگانش گاهی لازم است تا آنها را از ناهمواری عبور دهد تا بیاموزند که برای اعتلای خویش، بکوشند.
خداوند می‌داند که در مواقعی آنان نیاز به همدلی دارند ولی از آن محروم مانده‌اند زیرا بدان حد از تعالی نرسیده‌اند که بدانند هر آنچه که برای خدا انجام می‌دهند، تنها برای رشد و تعالی خودشان است.
خداوند غنی و بی‌نیاز است.
اگر تاکنون در وادی سرگردانی به سر برده‌اید، نه از آن جهت است که خداوند، شما را دوست نداشته است، بلکه همیشه به شما نظر داشته، شما مورد لطف و رحمت خدا بوده‌اید و او همیشه با شما بوده است.
هرگز از لطف حق نا‌امید نباشید. بدانید و آگاه باشید که خداوند هرگز شما را فراموش نکرده است. در تمام لحظات تاریک زندگیتان، او، حضور داشته و شما را نگاهبان بوده است.
به آینده بنگرید. آینده از آن شماست. نباید خود را در غم غوطه‌ور سازید. شادی را جستجو کنید. در هر لحظه از زمان و هر کجا که هستید به اعماق قلبتان رجوع کنید. خدا آنجاست و شما را یاری خواهد رساند.
همواره به یاد داشته باشید، در لحظاتی از زندگی که خدا را احساس نکرده‌اید، او با شما بوده است. شما در پناه او بوده‌اید و او، شما را نگاهبان بوده است. در جستجوی شادیها برخیزید و خود را اسیر غم نسازید که خداوند در دلهای شاد خانه دارد.
خداوند شما را بدان جهت می‌آزماید، که بدانید، هیچگاه از لطف حق نا‌امید نباشید و در تنگناهای زندگی به پروردگار رو کنید و از او مدد جویید.
خداوند دعای بندگانش را می‌شنود و اجابت میکند. اگر دعاهای شما به اجابت نمی‌رسد، از آنروست که خالصانه خدا را نمی‌جوئید و هر گاه به شما مددی رسد آن را از ناحیه‌ای به جز خداوند می‌پندارید.
خداوند بر دلها آگاه است.
واسطه
بدان: آنگاه که انسانی را دعا می‌کنید و یا مورد تحسین و ستایش قرار می‌دهید، به نیّتهایتان توجّه کنید.
اگر با ستایش انسانی، راهی به سوی دوست می‌یابید، البتّه می‌تواند شما را هدایتگر بوده و برای شما باعث کمال و نزدیکی به پروردگارتان باشد.
ولی اگر به آن درجه از درک و تعالی رسیده‌اید که برای راه‌یافتن به سوی پروردگار نیازی به واسطۀ هیچ انسانی ندارید، برای شما امتیاز بزرگی محسوب شده و می‌توانید مستقیما و بدون واسطه به درگاه دوست راه یابید و خداوند شما را پاسخگو خواهد بود.که تنها او شایستۀ پرستش و بندگی است.
دعا
پروردگار ما یگانه و بی همتاست. بخشندگی وی را حد و مرزی نیست. هر آنچه اراده کند، همان خواهد شد. درخواست بندگان از پروردگار، نشانه‌ای از توجّه آنان، به ذات احدیّت است. خداوند درخواست کنندگان از درگاهش را دوست دارد و می‌داند که چنانچه بنده‌ای رو به سوی او آورد و از غیر دوست چیزی طلب نکند، منشأ حیات را جستجو کرده است.
زیرا پروردگار یکتا در نهاد شما جاریست. او شما را تنها نمی‌گذارد، در هر نشستن و برخاستن، در هر نفس کشیدن و در هر دم حیات شما جاریست. اگر رو به سوی پروردگار کنید و از غیر خدا چیزی طلب نکنید، همانا پروردگارتان، شما را پاداش خواهد داد. پاداش شما، جواب دعاهای شماست. پروردگار شما شنوا و بیناست، درخواست شما را می‌شنود و اجابت میکند.
تنها خداست که از دلها آگاه است. راه می‌نماید و هدایت میکند و شما را به بهشت جاودانی رهنمون می‌شود.
نهایت تسلیم
آنگاه که خود را به خدا می‌سپاری، بی‌شک او بهترین راهنما و بهترین کارگزار است. دلت را به خدا بسپار.
هنگامی که خود را به خدا وامی‌گذاری، آنگاه که «من» را در رابطه‌ها و در سرنوشتها حذف می‌کنی، هنگامی که در نهایت تسلیم، آینده را به دست خدا می‌سپاری، بهترین نتایج نصیب تو خواهد شد.
می‌توانی دعا کنی. می‌توانی خواسته‌ات را ابراز کنی ولی چون خیر را به خدا بسپاری، همه چیز به بهترین وجه روبراه خواهد شد.
فروتنی
در هنگامی که در پیشگاه خداوند قرار می گیری به یاد داشته باش: حضور قلبی تو و توجّه به اینکه در حضور چه کسی قرار گرفته ای، قبل از هر چیز باید مورد توجّه تو باشد. همچنین، چنانچه بیمار و ناتوان هستی و نمی توانی، کمال احترام را به جا بیاوری، خداوند بخشنده و مهربان است.
ولی به یاد داشته باش همواره از جایگاه بنده ای خاضع و فروتن با ذات اقدس احدیت روبرو شوی و بدانی که خداوند بندگان خاضع خود را دوست دارد، صدای آنان را می شنود و دعاهای آنان را اجابت میکند.
نقش دعا در سرنوشت
هنگامی که در پیشگاه خداوند دعا می‌کنید و چیزی از خداوند درخواست می‌کنید، خداوند شنوا و بیناست. آنچه مقدّر شماست و با خواست شما انجام پذیرفته است، البتّه قابل تغییر نبوده و سرنوشت شما به دست خود شما رقم خورده است.
آنچه را که می‌توانید تغییر دهید، تنها مسیرهای مختلف زندگی است. این که چه راهی را برگزینید و از کدام مسیر به اهدافتان برسید، با دعا کردن قابل تغییر می‌باشد.
پس بیاموزید که برای تقدیر و سرنوشت کلّی خود، تسلیم امر خداوند بوده و بر آنچه خود انتخاب کرده و پذیرفته‌اید، چون و چرا نیاورید و بدانید که خداوند یگانۀ بی‌همتا بندگان خویش را دوست می‌دارد و بر آنان رنج و تعب روا نمی‌دارد.