چرا بخشش؟
چرا در خود فرو رفتهایم؟ مگر نمیدانیم برای پیوستن به پروردگار باید از خودمان رها شویم؟ تا کی میخواهیم، خود را محور قرار داده و خدا را فراموش کنیم؟
یک سالک هرگز نمیرنجد. عذاب دنیوی ندارد. کدورت نمیداند و رنجش نمیشناسد. برای سیر و سلوک راه حق از خودت رها شو.
برای اینکه بتوانی زود ببخشی، همواره به یاد داشته باش: خداوند رحمان است و بزرگترین خطاهای شما را تنها با یک توبۀ قلبی و حتّی قبل از آن میبخشد.
پس برای خلیفةالله شدن، باید که شما نیز بخشنده بوده و قلبتان را به بخشش عادت دهید تا بتوانید خدا را درک کرده و به او نزدیک شوید.
رنجشها شما را از خداوند بازمیدارد و بر قلبتان زنگار مینشاند. زنگارها را زدوده و به سوی دوست رو آورید که این برای شما بهتر است، اگر میدانستید.
راه فنا
راه کمال، راه از خود گذشتن، خود را فنا کردن، خود را ندیدن و تنها خدا را دیدن است. چون در این مسیر گام بردارید، تنها خدا را خواسته و تنها برای او زندگی میکنید. خودخواهیها را کنار گذاشته و دیگرخواهی را بر خودخواهی ترجیح میدهید.
اگر این مسیر را برگزینی، چه خواهی کرد؟ آیا دیگران را برای منیّتهایشان، برای خودخواهیهایشان و ناآگاهیهایشان، آزار خواهی داد؟ یا از خود گذشته و تنها به خدا فکر خواهی کرد؟
به انسانها بیاموزید، گذشت را پیشۀ خود سازند. از ناآگاهی یکدیگر سوءاستفاده نکنند و به یکدیگر در مسیر کمال یاری رسانند.
نهایت تسلیم
آنگاه که خود را به خدا میسپاری، بیشک او بهترین راهنما و بهترین کارگزار است. دلت را به خدا بسپار.
هنگامی که خود را به خدا وامیگذاری، آنگاه که «من» را در رابطهها و در سرنوشتها حذف میکنی، هنگامی که در نهایت تسلیم، آینده را به دست خدا میسپاری، بهترین نتایج نصیب تو خواهد شد.
میتوانی دعا کنی. میتوانی خواستهات را ابراز کنی ولی چون خیر را به خدا بسپاری، همه چیز به بهترین وجه روبراه خواهد شد.
بسپارید
بسیارند کسانی که چون خود را به خدا میسپارند، از عواقب آن آگاهی ندارند.
هنگامی که خود را به خدا میسپارید و خود را در مسئلهای دخیل نمیدانید، در واقع کلیۀ امور خود را به خدا واگذاشته و به او تمسّک مینمائید.
بدانید: خداوند بهترین کارگزار است.
بدانید: هر چه خود را در مسئلهای حذف کنید، نتیجۀ بهتری خواهید گرفت.
بدانید: انسانها در تنگناها بایستی تنها از خداوند مدد طلبند و تنها او را برای حلّ مسائلشان به یاری طلبند.
بدانید: سرانجام به او خواهید پیوست و تنها راه نجات شما پیوستن به پروردگارتان است.
پس هر چه زودتر از خود رها شده وبه او متوسّل شوید که این بهترین راه زندگی است، اگر میدانستید.
حریم الهی
رهیابی به خلوت دوست، مستلزم آن است که چون به حریم الهی پا میگذاری، از هر چه غیر دوست، بریده و تنها برای خدا خالص و پاک شوی. عشق الهی جز به ایثار داشتههایت ممکن نمیشود و راه خداوند جز با گذشتن از علائقت میسّر نمیباشد.
پس بدان که رهروی، بدون گذشتن از خود وآنچه تو را به دنیا وابسته میکند، امکانپذیر نیست. بیاموز که برای وصل پروردگارت از هر چه تو را از دوست جدا میکند، جدا شده و تنها برای وی خالص و زلال شوی.
بر توست که بی مدد دوست خواستهای نداشته باشی و بی طلب دوست چیزی برای خود نخواهی.
از آنچه تو را به سوی خداوند سوق میدهد، استقبال کن و از آنچه تو را از وی جدا میکند، بپرهیز .
بدان که رضای پروردگار، در رضایت بندگان اوست. پس بیاموز که دل در گرو دنیا نگذاری و تنها با یاد خداوند، لحظهها را سپری کنی.
بر تو باد عشقورزیدن. که عشق تو را به ملکوت خداوند رهنمون میشود. به یاد داشته باش هرگز جز از خداوند مدد نطلبی و جز به رضای پروردگار نیندیشی و عشق را سرلوحۀ زندگیت قرار دهی.
فرزندان
فرزندان شما، حاصل عمر شما هستند. هدایت آنها به دست خداست. برای آنها دعای خیر نمائید. آنها نسلهای آیندۀ زمین هستند.
هر چه در توان دارید، در جهت خیر و صلاح آنها به کار بندید و آنها را به خدا واگذارید و از او هدایت بجوئید که رحمت پروردگار در همه حال شامل حال بندگان صالح میباشد.
باقلبت سخن بگو
در هنگامی که عبادت می کنی ، بدان که با چه کسی صحبت می کنی، وقتی خدا را مخاطب خود قرار می دهی، با همان احساسی که نسبت به او داری ، با او صحبت کن. اگر قلبت مالامال از عشق به خدا باشد، در هنگام صحبت با خدا، ذکرت عاشقانه می شود.
برای عشق ورزیدن به خداوند، با قلبت سخن بگو. کلام تو، دریچۀ قلب توست. خداوند صدایت را می شنود و پاسخ می دهد. همانا که خداوند بلند مرتبه و آگاه است.
کنترل خشم
هر یک از شما که بتواند خود را در هنگام خشم کنترل کند و خشم خود را فرو دهد، خواهد توانست به آرامش ابدی دست یابد. اگر انسانی در کشاکش روزمرّگی باعث دلگیری انسانی دیگر شود، خدا را از خود رنجانده است.
بدان و آگاه باش: در هیچ زمانی نمیتوانی همۀ انسانها را از خود راضی نگه داری، مگر اینکه به یگانگی با ذات احدیّت رسیده باشی. در آن صورت خواهی توانست در نهایت وارستگی زندگی کنی و باعث ناامیدی انسانی دیگر نباشی.
در هنگامی که دوستی را از خود میرنجانید، در واقع او را در ناامیدی نگه داشتهاید.
اگر برای تنبیه دیگران، آنها را میرنجانید، بدانید که انسانها با مدارا سازگارترند. بنابراین بیاموزید که مسائل خود را از طریق مسالمتجویانه حل کنید. خداوند انسانهای بردبار را دوست دارد.
عشق لایزال الهی
صافی و زلالی هر کس به اندازۀ میزان از خود گذشتگی اوست. چنانچه خدا را محور قرار داده و خود را تسلیم او نمایید، آنگاه پالایش شده و به وحدت و یکپارچگی با ذات احدیّت خواهید رسید.
میزان تسلیم شما، نشان دهندۀ عبودیّت شماست. در بندگی خداوند آزادگی نهفته است. پس آزاد و رها از هر گونه منیّت و خود خواهی به درگاه احدیّت سر تسلیم فرود آورید و از عشق لایزال الهی بهره مند شوید.
دعوت
اگر تو را به راهی دعوت کنم، همانا راه پیوستن به پروردگار است. زیرا انسانها هنگامی که در روزمرّگیها غرق میشوند، از یاد خدا غافل میشوند.
بدانید: چنانچه میخواهید، خدا را دریابید، باید هر لحظه را با یاد و نام خداوند سپری کرده و تنها با امید به خداوند زندگی کنید. بدانید که چنانچه از یاد خدا غافل شوید، وجود مقدّسش را احساس نکرده و بین شما و خداوند احساس جدایی حاصل میشود.
خود را به دنیا مشغول ندارید، از موانع بپرهیزید و رو به سوی پروردگار آورید و بدانید که خداوند شما را تنها نگذاشته است. پس یاد او را گرامی دارید و هر کاری را به یاد او انجام دهید که این برای شما بهتر است، اگر میدانستید.
هدیه به خدا
راه درست این است: که هر خدمتی را به خدا ببخشی و وقتی که به خدا ببخشی، از چه کسی انتظار قدردانی داری؟ خدا خودش میداند.
پس کار را انجام بده و آن را فراموش کن. چون به خدا بخشیدهای، انتظاری از بندهها نداری. ببخش و ذهنت را آزاد و قلبت را مصفّا کن.
داوری
هنگامی که خود را به خدا وامیگذارید، از آنچه شما را احاطه کرده است، خارج شده و در رابطۀ نزدیک با خداوند قرار میگیرید، در آن هنگام بهتر آن است که خود را مسئول مسائل پیرامونتان ندانسته و در تقابل با محیط قرار ندهید، بلکه بدانید که خداوند شما را راه مینماید، پس به او توکّل کنید و از او مدد جوئید.
در هنگامی که با مسائل روزمرّه مواجه میشوید، برای اخذ بهترین تصمیم، تفکّر کرده وجوانب مختلف یک مسئله را بسنجید و همواره، رضای خداوند را خواستار باشید.
اگر با تفکّر و تعقّل و به دور از داوریها با مسائل برخورد کنید، خداوند شما را مدد نموده و راه درست را به شما نشان خواهد داد.
رنج فقدان عزیزان
بدان که هر چه تو را از دوست جدا میکند، همانا تکیه بر آنچه که مندونالله است، میباشد.
هنگامی که تکیهگاههای شما از غیر خدا باشند، وقتی که آنها را از دست میدهید، احساس جدایی و رها شدن در فضای بیکسی را دارید و نمیتوانید خود را با آنچه روی داده است، تطبیق دهید.
بدانید که خداوند بهترین و مطمئنترین تکیهگاه شماست. او شما را در پناه امن خویش قرار میدهد و از شما در مقابل رنجها و مصائب حمایت میکند. اگر شما را در پناه امن خویش قرار نمیداد، رنجها و مصائب، شما رامیربود و با آنها خود را یکی میپنداشتید.
بدانید که خداوند بشر را آزاد و شاد آفریده است. پس بیاموزید که چون کودکان به زندگی بنگرید و زندگی را دوست بدارید که بهترین عطیّۀ خداوند است. آشپزی ورزش آموزش گوگل چت روم رایگان دانلود نرم افزار سخت افزار
کدام تکیه گاه؟
در لحظاتی از زندگی، انسانها نیاز به مساعدت و کمک از طرف همنوعانشان دارند. در این لحظات آنها چون یاوری نمییابند، احساس ناامیدی کرده و در یأس غوطهور میشوند.
بیاموزید، چون به نجات میرسید، از خدا مدد جوئید و هرگز انسانها را تکیهگاه خود نسازید. اگر به خداوند تکیه کنید، خدا شما را کفایت میکند و شما را از سرگردانی میرهاند.
راهبری جریانات
آن زمان که خود را به دنیا مشغول میداری، دنیا به سوی تو میآید. پس آنچه میاندیشی و آنچه انجام میدهی، در جهت نیّات دنیاییات میشود و تو را به خود مشغول میکند.
ولی اگر میخواهی حضور خداوند را در هر لحظه احساس کنی، بهتر است در تمام لحظات به یاد خداوند باشی، هر کاری را با نام و یاد خداوند آغاز کنی و افکار و گفتارت در جهت رضای خداوند باشد.
اگر خود را به محک رضای خدا بسنجی و در تمام لحظات در حال سنجش خودت باشی، قطعأ به خداوند بسیار نزدیک خواهی بود. فرصتها را غنیمت شمار و سعی کن هر روز از روز قبل و هر لحظه از لحظۀ قبل بهتر باشی.
خداوند تو را میآزماید. سعی کن از آزمونهای الهی سربلند بیرون آیی. همۀ پدیدههای اطراف تو، میتواند آزمون تو باشد.
پس تلاش کن به جای اینکه خود را به جریانات بسپاری، خود راهبری جریانات را در دست گیری و اسیر شیطان نشوی که شیطان تو را به شر و خداوند تو را به نیکی فرمان میدهد