رفع آلام

رفع آلام

آنگاه که خود را تنها و بی‌پناه می‌یابی، پناهگاهی بهتر از ذات اقدس احدیّت نخواهی یافت.

بدان: خداوند شما را از تن واحده آفریده‌ است. پس هر گاه، هر یک از شما را رنجی رسد، دیگران موظّفند، با او چون قسمتی از وجود خودشان برخورد کرده و در جهت رفع آلام او بکوشند. اگر در جهت کمک به انسانها و رفع دردها و مصیبتهای آنها هر قدمی بردارید، گام بزرگی به پروردگارتان تزدیک شده‌اید.

بیاموزید: بهترین زمان برای درک پروردگارتان، هنگامی است که دل انسانی را شاد کرده یا غم انسانی دیگر را زایل نموده‌اید، پس در این راه هر رنج و مصیبتی متحمّل شوید، البتّه شما را پاداشی عظیم خواهد بود.

خداوند شما را می‌آموزد که هر گاه و در هر شرایطی انسانی نیازمند کمک شما بود، بدون توجّه به موانع، تنها به رضایت دوست بیندیشید و رضایت پروردگار را در شادی و رضایت بندگانش جستجو کنید.

خداوند، همواره در قلب بندگان مؤمن خویش جای دارد و آنها را در پناه امن خویش مأمن داده‌ است.

حریم الهی

حریم الهی

 ره‌یابی به خلوت دوست، مستلزم آن است  که چون به حریم الهی پا می‌گذاری، از هر چه غیر دوست، بریده و تنها برای خدا خالص و پاک شوی. عشق الهی جز به ایثار داشته‌هایت ممکن نمی‌شود و راه خداوند جز با گذشتن از علائقت میسّر نمی‌باشد.

 پس بدان که رهروی، بدون گذشتن از خود وآنچه تو را به دنیا وابسته می‌کند، امکان‌پذیر نیست. بیاموز که برای وصل پروردگارت از هر چه تو را از دوست جدا می‌کند، جدا شده و تنها برای وی خالص و زلال شوی. 

بر توست که بی مدد دوست خواسته‌ای نداشته باشی و بی طلب دوست چیزی برای خود نخواهی. 

از آنچه تو را به سوی خداوند سوق می‌دهد، استقبال کن و از آنچه تو را از وی جدا می‌کند، بپرهیز .

بدان که رضای پروردگار، در رضایت بندگان اوست. پس بیاموز که دل در گرو دنیا نگذاری و تنها با یاد خداوند، لحظه‌ها را سپری کنی.

بر تو باد عشق‌ورزیدن. که عشق تو را به ملکوت خداوند رهنمون می‌شود. به یاد داشته باش هرگز جز از خداوند مدد نطلبی و جز به رضای پروردگار نیندیشی و عشق را سرلوحۀ زندگیت قرار دهی.