عشق به هستی
عشق ورزیدن را با باز کردن دریچه‌های قلبت به روی کلّ هستی تمرین کن. هرچه بتوانی به کلّ هستی عشق بورزی به خدای خودت عشق ورزیده‌ای.
تمرین را در هر لحظه از زمان انجام بده، با تمام وجود و با تمام عشق.
باقلبت سخن بگو
در هنگامی که عبادت می کنی ، بدان که با چه کسی صحبت می کنی، وقتی خدا را مخاطب خود قرار می دهی، با همان احساسی که نسبت به او داری ، با او صحبت کن. اگر قلبت مالامال از عشق به خدا باشد، در هنگام صحبت با خدا، ذکرت عاشقانه می شود.
برای عشق ورزیدن به خداوند، با قلبت سخن بگو. کلام تو، دریچۀ قلب توست. خداوند صدایت را می شنود و پاسخ می دهد. همانا که خداوند بلند مرتبه و آگاه است.
خانۀ مهر
مهرورزیدن، با تمرین و ممارست گسترش می‌یابد، اگر می‌خواهی قلبت را خانۀ مهر کنی، دریچه‌های قلبت را بگشای و به هر انسانی که بر سر راه تو قرار می‌گیرد، عشق بورز و به انسانها به دیدۀ پاره‌های جدامانده از پروردگار بنگر و با تمرین مداوم قلبت را وسعت ببخش که تنها به همّت والای خودت میسّر خواهد شد.