شاخه ها
بدان و آگاه باش: انسانها شاخههای یک درختند. روحهایی جدا از هم ولی پیوسته.
پس با شاخههای درختتان چون خود درخت برخورد کنید. اگر شاخهای را بیازارید، درخت را آزردهاید. چون عشقتان را نثار شاخهای کنید، درخت را شاد کردهاید.
آنچه بر خود میپسندی بر دیگران نیز بپسند. خود را با تصوّری کاملاً روشن جای طرف مقابل بگذار و ببین این رفتار چه تأثیری بر تو میتواند داشته باشد و ببین چه رفتاری را دوست داری.اگر آگاهانه و با چشم باز و با دید روشن جای دیگران قرار بگیری، آنگاه رفتارهای خداپسندانه را کاملاً خواهی شناخت.
طریق معنوی
هرگز مپندارید که طریق معنوی، میتواند با آزار دیگران همراه باشد. اگر خدا را جستجو میکنید، بدانید، خداوند در شاد کردن انسانها خود را به شما مینمایاند.
خداگونه
از انسانها دلگیر نباش. هر کس در حدّ آگاهی و بینش خود عمل میکند.
تو خداگونه باش. خداگونه ببخش. خداگونه زندگی کن. خداگونه گذشت کن تا خدا را شاد کنی.
در هر کجا که باشی و درهر لحظه اوبا توست و از تو حمایت میکند.
بازگشت به خانه
خدا را بخوان و در این خواندن، عشق را بیاموز. همواره بگو، اکنون عشق چه میکند؟ عشق، از خود میگذرد، خود را فدا میکند، فنا میکند، رها میکند تا رضایت پروردگار را جستجو کند.
عشق، راه بازگشت به خانه را بر خود هموار میکند و این بازگشت را با ازخودگذشتگی، ایثار، فداکاری و شهامت فدا کردن خود جشن میگیرد.
بدان که رضایت پروردگار در رضایت بندگان اوست. هر دلی را که شاد کنی، خدا را شاد کردهای و هر لبخندی به لبی بنشانی، پلّهای به پروردگار نزدیکتر شدهای.
رنج فقدان عزیزان
بدان که هر چه تو را از دوست جدا میکند، همانا تکیه بر آنچه که مندونالله است، میباشد.
هنگامی که تکیهگاههای شما از غیر خدا باشند، وقتی که آنها را از دست میدهید، احساس جدایی و رها شدن در فضای بیکسی را دارید و نمیتوانید خود را با آنچه روی داده است، تطبیق دهید.
بدانید که خداوند بهترین و مطمئنترین تکیهگاه شماست. او شما را در پناه امن خویش قرار میدهد و از شما در مقابل رنجها و مصائب حمایت میکند. اگر شما را در پناه امن خویش قرار نمیداد، رنجها و مصائب، شما رامیربود و با آنها خود را یکی میپنداشتید.
بدانید که خداوند بشر را آزاد و شاد آفریده است. پس بیاموزید که چون کودکان به زندگی بنگرید و زندگی را دوست بدارید که بهترین عطیّۀ خداوند است. آشپزی ورزش آموزش گوگل چت روم رایگان دانلود نرم افزار سخت افزار
خدا را با قدرت صدا کن
انسانها دو دستهاند: دستهای از انسانها، با عشق و آگاهی بیگانهاند. آنها زندگی را در روزمرّگی و هواهای نفسانی میبینند و حتّی به اندیشهشان، نیز، توان رسیدن به عشق، خدا ، آگاهی و بصیرت راهی نیست.
دستۀ دوّم، کسانی هستند که برای زندگیشان، هدفهایی را ترسیم میکنند. از خود و راحتی خود میگذرند و زندگیشان را وقف رسیدن به آگاهی و بصیرت و عشق میکنند. آنان، تنها خدا را جستجو کرده و برای آن میزیند.
بیاموز در دستۀ دوّم قرار گرفته و از کسانی باش که تنها برای خدا زندگی کنی و همۀ لحظههایت را در رضایت خداوند خلاصه کنی. اگر با عشق گام برداری و عشق، چراغ فراراه تو باشد، همه چیز برای تو در مسیر حل شده و خداوند خود، تو را راهنما خواهد بود.
همواره به یاد خدا باش. خدا را در لحظههایت با تمام قدرت جاری کن. نه تنها با ذکر نام مقدّس او، که با شاد کردن و رضایت بندگانش. هر لبخندی که بر لبی مینشانی، خدا را یاد میکنی. هر دلی را که از غصّه خارج میکنی، خدا را با تمام قدرت صدا کردهای. خداوند همواره صدای شما را میشنود.
بر سر دوراهیها خود را معطّل نکن. با توکّل به خداوند و با اعتماد به پیش برو و برای آنچه تو را به هدف نزدیک میکند، تلاش کن که خداوند همواره یار عاشقان است. شما را مینگرد و برای شما بهترین راهنماست.