بهترین طریق سپردن
چون به خداوند پناه می‌بری و از او مدد می‌طلبی ، کارها را به او واگذار کن و خود را حذف کن که این برای تو بهتر است.
چون خود را کامل و تمام به خدا بسپاری و همۀ امور را به او واگذاری، خداوند خود بهترین کارگزار است. او خیر همۀ بندگانش را می‌داند و آنها را به بهترین طریق هدایت می‌کند.
تنها کافی است که با تمام وجود و تمام قلب او را بخوانی و تنها و تنها از او مدد طلبی که این بهترین طریق سپردن خود به خداوند است.
حکمت خداوند
چون به خداوند رو آورید و او را در امورتان حَکَم قرار دهید، بی‌شک خداوند حکمت خویش را جاری ساخته و برای شما بهترین مأمن خواهد بود.
بیاموزید تنها از خداوند مدد طلبید و تنها از او یاری بجوئید. که او بهترین پناهگاه و یاری دهنده است.
بحران
خود را به خدا بسپار تا توان تو افزایش یابد. به او پناه ببر. از او مدد بطلب ولی شرط آن این است که در مواقع بحران، خدا را به یاد بیاوری و به او پناه ببری تا نتایج شگفت آن را ببینی.
دوراهی
آنگاه که انسانها خدا را می‌خوانند، خود را به او سپرده و از او مدد می‌طلبند.
بیاموزید: هرگز جز از خدای یگانۀ بی‌همتا از کسی مدد نطلبیده و کسی را به کمک نخواهید.
بیاموزید: چون شما را امری دررسد و بر سر دوراهی مانده‌اید، راهی را برگزینید که رضایت خداوند را در آن بدست آورید.
بیاموزید: همواره هنگامی که با مشکلات مواجه می‌شوید، آنها را برای خود اصل قرار نداده و خود را درگیر آنها نسازید.
وعدۀ خلیفة اللّهی
بدانید: خداوند شما را وعدۀ خلیفة‌اللّهی عطا فرموده و برای شما حیات جاودانه مهیّا نموده است.
بدانید: آنگاه که خود را به خدا می‌سپارید و از او مدد می‌طلبید، به مطمئن‌ترین تکیه‌گاه، تکیه زده‌اید. آنگاه که شما را به خود فرامی‌خواند، درواقع شما را از اصل وجودی‌تان آگاه ساخته و شما را در رحمت خویش غوطه‌ور می‌سازد.
بدانید که هرگز جز از خدای یگانۀ بی‌همتا مدد نطلبیده و جز به او پناه نبرید که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.
بهترین سعادت
برای کمک کردن به انسانها، بهترین راه را برگزین و از راهی برای یاری پیشقدم شو که برای او، بهترین سعادت را به ارمغان بیاورد. برای یاری و کمک، باید بدانی که بزرگترین نیاز وی چیست و اگر آن نیاز بر‌آورده شود، او چطور می‌تواند راه درست را تشخیص دهد.
سعادت هر انسانی در پیوستن به پروردگار است. اگر در زندگیتان دچار بحران شدید، بدانید که بهترین راه، همانا امید داشتن به خداوند و مدد گرفتن از اوست.
حکمت خداوند
اگر بخواهی خود را تسلیم امر پروردگار نمائی، باید از هر گونه قضاوت بپرهیزی و چون تو را امری در رسد، از خداوند مدد طلبی و بدانی که خداوند خواهان خیر است.
پس خیر را در هر امری جستجو کن و به یاد داشته باش که هرگز خداوند خواهان شر برای بندگانش نیست. اگر در هر چیزی خیر آن را جستجو کنی، پی به حکمت خداوند برده و راهی به سوی شناخت پروردگار می‌یابی.
پس چون تو را امری در رسد، خدا را به یاد بیاور و در هر لحظه از او مدد جوی که خداوند صالحان را پاداش خیر خواهد داد.
حریم الهی
ره‌یابی به خلوت دوست، مستلزم آن است که چون به حریم الهی پا می‌گذاری، از هر چه غیر دوست، بریده و تنها برای خدا خالص و پاک شوی. عشق الهی جز به ایثار داشته‌هایت ممکن نمی‌شود و راه خداوند جز با گذشتن از علائقت میسّر نمی‌باشد.
پس بدان که رهروی، بدون گذشتن از خود وآنچه تو را به دنیا وابسته می‌کند، امکان‌پذیر نیست. بیاموز که برای وصل پروردگارت از هر چه تو را از دوست جدا می‌کند، جدا شده و تنها برای وی خالص و زلال شوی.
بر توست که بی مدد دوست خواسته‌ای نداشته باشی و بی طلب دوست چیزی برای خود نخواهی.
از آنچه تو را به سوی خداوند سوق می‌دهد، استقبال کن و از آنچه تو را از وی جدا می‌کند، بپرهیز .
بدان که رضای پروردگار، در رضایت بندگان اوست. پس بیاموز که دل در گرو دنیا نگذاری و تنها با یاد خداوند، لحظه‌ها را سپری کنی.
بر تو باد عشق‌ورزیدن. که عشق تو را به ملکوت خداوند رهنمون می‌شود. به یاد داشته باش هرگز جز از خداوند مدد نطلبی و جز به رضای پروردگار نیندیشی و عشق را سرلوحۀ زندگیت قرار دهی.
مسیر الی الله
گام اوّل برای قدم نهادن در راهی که به سوی خداوند می روی، همانا هم سویی با پروردگار است. اگر تشنۀ حقیقت باشی، جستجو خواهی کرد. بدان و آگاه باش، که خداوند بندگان خود را رها نمی کند و در مسیر الی الله از آنان حمایت خواهد کرد.
ولی اینکه از چه راهی بهتر می توانی گام در مسیر الی الله بگذاری، بستگی به ظرفیتها و تواناییهای تو دارد. تو خود باید جستجوگر راه خویش باشی و بدانی که پروردگار جهانیان، انسانها را آزاد و مختار آفریده است تا آنها خود، مسیر خود را برگزینند.
اگر مشتاقانه در جستجوی کمال باشی، قطعاً راه خود را پیدا خواهی کرد. آموخته هایت را توشۀ راه خویش قرار ده و بدان که ماحصل آنچه تو بدست آورده ای، تعیین کنندۀ نهایی سرنوشت تو نخواهد بود. بلکه در این راه ممکن است به موانعی برخورد کنی و ناچار به تغییر مسیر باشی.
پس به خدا توکّل کن و در هر راهی که انتخاب می‌کنی از او مدد جوی.
همنشینی با دوست
هر گاه از لطف خداوند ناامید شدی، بدان که خداوند همواره یار و پشتیبان بندگان خویش است.چون به پروردگارتان پناه برید، از همۀ موانع گذر خواهید کرد.
وقتی که نام مقدّس پروردگار را بر زبان می‌آوری و از او مدد می‌جوئی، بدان که خداوند پاسخ تو را خواهد داد. پاسخ تو، همانا مجاورت با دوست و همنشینی با پروردگار است.
چون در پیشگاه مقدّس خداوند قرار می‌گیری و لحظاتی را با او سخن می‌گویی، از هر چه غیر دوست جدا شو و تنها به پروردگار بیندیش که در آن صورت حضور مقدّس او را درک کرده و در جوار رحمت حق قرار خواهی گرفت.
خداوند شما را می‌نگرد و از اعمال و نیّات شما آگاه است. باشد که رو به سوی پروردگار آورید و از رحمت او بهره‌مند شوید.
داوری
هنگامی که خود را به خدا وامی‌گذارید، از آنچه شما را احاطه کرده است، خارج شده و در رابطۀ نزدیک با خداوند قرار می‌گیرید، در آن هنگام بهتر آن است که خود را مسئول مسائل پیرامونتان ندانسته و در تقابل با محیط قرار ندهید، بلکه بدانید که خداوند شما را راه می‌نماید، پس به او توکّل کنید و از او مدد جوئید.
در هنگامی که با مسائل روزمرّه مواجه می‌شوید، برای اخذ بهترین تصمیم، تفکّر کرده وجوانب مختلف یک مسئله را بسنجید و همواره، رضای خداوند را خواستار باشید.
اگر با تفکّر و تعقّل و به دور از داوریها با مسائل برخورد کنید، خداوند شما را مدد نموده و راه درست را به شما نشان خواهد داد.
کدام تکیه گاه؟
در لحظاتی از زندگی، انسانها نیاز به مساعدت و کمک از طرف همنوعانشان دارند. در این لحظات آنها چون یاوری نمی‌یابند، احساس ناامیدی کرده و در یأس غوطه‌ور می‌شوند.
بیاموزید، چون به نجات می‌رسید، از خدا مدد جوئید و هرگز انسانها را تکیه‌گاه خود نسازید. اگر به خداوند تکیه کنید، خدا شما را کفایت می‌کند و شما را از سرگردانی می‌رهاند.