نیایش آزاد
چگونه عبادت پروردگار را انجام دهیم؟
خداوند انسانها را آزاد آفریده و برای آنها حق انتخاب قرار داده است. پس میتوانید در نوع نیایش پروردگار آزاد بوده و هر چیزی که شما را به پروردگارتان نزدیکتر میکند، انجام دهید.
آنچه تو را به پروردگارت هدایت میکند، انجام بده و خداوند را به پاکی و بزرگی یاد کن. خداوند تو را پاداش خواهد داد.
قید و بند
همواره در نظر داشته باشید که صراط مستقیم، بدون تلاش و پشتکار بیوقفه حاصل نخواهد شد. پس بیاموزید،زمان، زمان شدن است. از خود بیرون آمدن. به خدا پیوستن. با او یکی شدن. خالص شدن تنها، برای ذات مقدّس یگانۀ او. رها شدن از هر چه شما را به بند میکشد.
بندها را بگسلید. خود را آزاد کنید. برای خود قید و بند نسازید. بلکه همواره با آزادی کامل رو به سوی پروردگار کنید. بدانید: آنچه شما را به بند کشد، مانع کمال محسوب شده و برای شما سدّ راه خواهد بود.
پس بدون وابستگی، در نهایت آزادی رو به سوی پروردگار کنید که این برای شما بهتر است، اگر میدانستید.
عقیدۀ آزاد
اگر عقیدهات با کسی همسو نباشد، هر نوع عقیدهای، حتّی عقیدۀ خالص و حق، بهترین راه این است که با مدارا و محبّت او را جذب کرده و سپس بدون پیشداوری و قضاوت، عقیدهات را ابراز کنی.
اگر پذیرفت که راه جدیدی به سوی او باز شده است وگرنه او در انتخاب راه آزاد است و مختار است که هر گونه که بخواهد، عمل کند.
مدارا و محبّت، در همۀ زمینهها، بهترین راهحل برای حلّ مسائل عاطفی، روانی و خانوادگی است.
کدام راه؟
بدان: خداوند بندگانش را آزاد گذاشته و آنها در انتخاب راه خویش مختارند. هر انسانی میتواند از هر راهی که مایل بود به خداوند نزدیک شود.
بدان که طبیعت هر انسانی، گرایشات خاصّ خودش را دارد و هیچ کس نمیتواند برای دیگری تعیین راه کند. تنها میتوانید به یکدیگر کمک کرده و دیگران را از بیراهه نجات دهید.
تضادهای انسانها با باورهایشان، گاهی باعث رشد آنها شده و به پیشرفت آنها کمک میکند. پس بیاموزید، همواره برای جایگاه هر انسانی در پیشگاه خداوند ارزش قائل شده و همواره رضای پروردگار را در نظر بگیرید و برای یاری رساندن به انسانها، آنها را مورد آزار و بیحرمتی قرار ندهید.
حادثۀ سهمگین
خداوند انسانها را آزاد آفریده و هر انسانی در هر موقعیتی، هر رفتاری و هر واکنشی، از خود نشان دهد، در واقع خویشتن خویش را به اثبات رسانده است. پس برای هر عمل و هر واکنشی، نباید خود را ملامت کرده و دچار عذاب و ناراحتی باشی.
ولی بدان: خداوند انسانها را میآزماید، آنها که بر آزمایشات او صبور و شکیبا باشند، البتّه به خداوند نزدیکترند. بدان که آزمایشات میتواند از گفتاری کوچک تا حادثهای سهمگین باشد. ولی واکنش شما در هر آزمایش، نشانهای از تمامیّت وجود شماست.
پس در هنگام آزمایشات، بکوشید که صبور و شکیبا بوده و همواره خدا را مدّنظر داشته باشید. آنچه آزمایش توست، آزمایش دیگران نیز میتواند باشد ولی چنانچه قصد نزدیک شدن به پروردگار را داشته و هدف رهروی داشته باشی، البتّه باید واکنشهایت نیز متفاوت بوده و چون انسانی راستین با مسائل برخورد نمائی و در هر رابطه و کلامی، تنها به رضای دوست بیندیشی.
رضایت پروردگار، در رضایت بندگان اوست و شما را از شکیباییتان نصیبی از رحمت پروردگار است.
موهبت عظیم
پروردگار یگانۀ بیهمتا بندگانش را آزاد آفریده و به آنان اختیار داده است، تا خود را آنگونه که میخواهند ترسیم نمایند ولی عدّه ای از انسانها از این آزادی در جهت غیر کمال استفاده میکنند و حرمت یکدیگر را حفظ نمیکنند.
چنانچه در نفس پرستی رها شوید، نفس شما، شما را به غیر خدا دعوت میکند. از نفس بپرهیزید که خداوند یگانۀ بی همتا، نفس را برای شما در جهت کمال آفریده ولی عدّهای از آن در جهت ضدّ کمال بهره میبرند.
خداوند بندگانش را دوست میدارد، برای آنان حیات جاودان و کمال خواهان است، انسانها از این موهبت عظیم استفاده نمیکنند.
بیاموزید که از هر چه به شما داده شده درجهت کمال و نزدیک شدن به خداوند بهره برید که خداوند صالحان را جزای خیر خواهد داد.
سرنوشت
آیا سرنوشت هر انسانی از پیش تعیین شده و قطعی است؟
هنگامی که انسان پا به عرصۀ وجود میگذارد، با انتخاب خویش و خواستۀ خود، سرنوشت و آیندهاش را انتخاب میکند. برای انتخاب سرنوشت، شما هیچ اجباری ندارید و تنها خواست و انتخاب شماست که تعیینکنندۀ سرنوشت شماست ولی پس از اینکه سرنوشت خود را انتخاب نموده و پذیرفتید و قدم به دنیای خاکی گذاشتید، دیگر توانایی برای تغییر سرنوشت ندارید و سرنوشت شما محتوم و قطعی است و فقط میتوانید راههای رسیدن به آن را تغییر دهید.
در هنگام تولّد با انتخابهایتان پا به عرصۀ وجود میگذارید و در طول زندگی انتخابهایتان را فراموش میکنید و برای خود آیندهای متفاوت ترسیم میکنید ولی سرنوشت شما حتمی است و به سوی آن رانده میشوید .
عذاب الهی
اگر در دین اجباری نیست چرا برای امّتهای مختلف عذاب نازل شده است؟
سپاس خداوندی را که بهترین حیات را برای بندگان خویش مهیّا نموده است. خداوندی که چون ما را از گل سرشت و در زمین قرار داد، برای ما از نزد خود رسولانی فرستاد، تا ما را به او هدایت کرده و به ما قوانین الهی و راه درست زیستن را نشان دهند.
عدّهای از ما با رسولان الهی از در مخالفت درآمده و آنان را به استهزاء گرفتهایم، تا در زندگی دنیاییمان غرق شده و هرگز چشمان خود را به روی واقعیتها نگشائیم.
اگر ما را به حال خود رها سازد، دنیا را از فتنه و فساد پر کرده و همۀ بندگان را به راه شیطان فرامیخوانیم. از آن رو بر ما عذاب الهی فرود آمده است تا درهای فتنه بسته شده و سایر بندگان در تشخیص راه درست آزاد باشند، نه این که در محاصرۀ فتنهانگیزان قرار گیرند.
خداوند ما را آنچنان که شایسته است، به خود فرامیخواند. ولی آنان که پیام الهی را درک نکرده و با آن به ستیزه برخیزند و مانعی برای کمال سایر بندگان باشند، البتّه رفع مانع شده و از روی زمین محو خواهند شد.
مسیر الی الله
گام اوّل برای قدم نهادن در راهی که به سوی خداوند می روی، همانا هم سویی با پروردگار است. اگر تشنۀ حقیقت باشی، جستجو خواهی کرد. بدان و آگاه باش، که خداوند بندگان خود را رها نمی کند و در مسیر الی الله از آنان حمایت خواهد کرد.
ولی اینکه از چه راهی بهتر می توانی گام در مسیر الی الله بگذاری، بستگی به ظرفیتها و تواناییهای تو دارد. تو خود باید جستجوگر راه خویش باشی و بدانی که پروردگار جهانیان، انسانها را آزاد و مختار آفریده است تا آنها خود، مسیر خود را برگزینند.
اگر مشتاقانه در جستجوی کمال باشی، قطعاً راه خود را پیدا خواهی کرد. آموخته هایت را توشۀ راه خویش قرار ده و بدان که ماحصل آنچه تو بدست آورده ای، تعیین کنندۀ نهایی سرنوشت تو نخواهد بود. بلکه در این راه ممکن است به موانعی برخورد کنی و ناچار به تغییر مسیر باشی.
پس به خدا توکّل کن و در هر راهی که انتخاب میکنی از او مدد جوی.
قاموس خداوند
خداوند می داند، هر آنچه را که در افکار شما جاری است ولی در قاموس خداوند دل مکدّری جایی ندارد.
او می داند، گاهی شما، ناخواسته افکاری را در سر می پرورانید و برای آنها، شما را باز خواست نمی کند.
او تنها، اعمال شما را می نگرد و می داند، افکار شما زائیدۀ تخیّلات شماست.
شما را بدانجهت آزاد آفریده است، که خود را، آنطور که می دانید، بسازید. بنابراین بر کوچکترین اعمال و رفتار شما، نظارت نخواهد کرد.
اگر شما را آزاد نمی آفرید، آنگاه تجربه های شما ارزش گذاری نمی شد ولی با آزادی و اختیار، شما هر کدام، تجارب خاصّ خود را دارید و دنیا را از دید خود می نگرید وبنابر این، می توانید از تجارب خود در جهت کمال بهره برید.
هدیه به خدا
راه درست این است: که هر خدمتی را به خدا ببخشی و وقتی که به خدا ببخشی، از چه کسی انتظار قدردانی داری؟ خدا خودش میداند.
پس کار را انجام بده و آن را فراموش کن. چون به خدا بخشیدهای، انتظاری از بندهها نداری. ببخش و ذهنت را آزاد و قلبت را مصفّا کن.
رنج فقدان عزیزان
بدان که هر چه تو را از دوست جدا میکند، همانا تکیه بر آنچه که مندونالله است، میباشد.
هنگامی که تکیهگاههای شما از غیر خدا باشند، وقتی که آنها را از دست میدهید، احساس جدایی و رها شدن در فضای بیکسی را دارید و نمیتوانید خود را با آنچه روی داده است، تطبیق دهید.
بدانید که خداوند بهترین و مطمئنترین تکیهگاه شماست. او شما را در پناه امن خویش قرار میدهد و از شما در مقابل رنجها و مصائب حمایت میکند. اگر شما را در پناه امن خویش قرار نمیداد، رنجها و مصائب، شما رامیربود و با آنها خود را یکی میپنداشتید.
بدانید که خداوند بشر را آزاد و شاد آفریده است. پس بیاموزید که چون کودکان به زندگی بنگرید و زندگی را دوست بدارید که بهترین عطیّۀ خداوند است. آشپزی ورزش آموزش گوگل چت روم رایگان دانلود نرم افزار سخت افزار