چرا بخشش؟
چرا در خود فرو رفته‌ایم؟ مگر نمی‌دانیم برای پیوستن به پروردگار باید از خودمان رها شویم؟ تا کی می‌خواهیم، خود را محور قرار داده و خدا را فراموش کنیم؟
یک سالک هرگز نمی‌رنجد. عذاب دنیوی ندارد. کدورت نمی‌داند و رنجش نمی‌شناسد. برای سیر و سلوک راه حق از خودت رها شو.
برای اینکه بتوانی زود ببخشی، همواره به یاد داشته باش: خداوند رحمان است و بزرگترین خطاهای شما را تنها با یک توبۀ قلبی و حتّی قبل از آن می‌بخشد.
پس برای خلیفةالله شدن، باید که شما نیز بخشنده بوده و قلبتان را به بخشش عادت دهید تا بتوانید خدا را درک کرده و به او نزدیک شوید.
رنجشها شما را از خداوند بازمی‌دارد و بر قلبتان زنگار می‌نشاند. زنگارها را زدوده و به سوی دوست رو آورید که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.