نگاهی از دریچۀ عشق
راه عاشقانه زیستن، راهی پرفراز و نشیب است. آنگاه که تصمیم می‌گیری قدم در راه عشق گذاشته و جز به خدا نیندیشی، انواع وابستگی‌ها درمسیر تو سدّ راه خواهند شد و تو را از پروردگارت باز خواهند داشت.
بیاموز همواره رو به سوی محبوب خویش داشته و تنها انسان‌ها را از دریچۀ چشم او بنگری. به همه چیز عاشقانه نگاه کن. در قضاوت‌هایت عشق ملاک تو باشد و انسان‌ها را با عشقشان بسنج.
بدان خداوند شما را به عشق می‌پذیرد و با عشق محک می‌زند. پس هرگز در قضاوت‌های خود نقطه ضعف‌ها را نبین. بلکه سعی کن عشق انسان‌ها را دیده و آن را چون معیاری برای سنجش آنها قرار دهی
راهبری جریانات
آن زمان که خود را به دنیا مشغول می‌داری، دنیا به سوی تو می‌آید. پس آنچه می‌اندیشی و آنچه انجام می‌دهی، در جهت نیّات دنیایی‌ات می‌شود و تو را به خود مشغول می‌کند.
ولی اگر می‌خواهی حضور خداوند را در هر لحظه احساس کنی، بهتر است در تمام لحظات به یاد خداوند باشی، هر کاری را با نام و یاد خداوند آغاز کنی و افکار و گفتارت در جهت رضای خداوند باشد.
اگر خود را به محک رضای خدا بسنجی و در تمام لحظات در حال سنجش خودت باشی، قطعأ به خداوند بسیار نزدیک خواهی بود. فرصتها را غنیمت شمار و سعی کن هر روز از روز قبل و هر لحظه از لحظۀ قبل بهتر باشی.
خداوند تو را می‌آزماید. سعی کن از آزمونهای الهی سربلند بیرون آیی. همۀ پدیده‌های اطراف تو، می‌تواند آزمون تو باشد.
پس تلاش کن به جای اینکه خود را به جریانات بسپاری، خود راهبری جریانات را در دست گیری و اسیر شیطان نشوی که شیطان تو را به شر و خداوند تو را به نیکی فرمان می‌دهد