اشک نیمه شبان
اشکی که نیمه شبان بر بالین مادری می‌ریزد، عشقی که هر از گاهی نثار قدوم فرزندی می‌شود، دیده‌ای که به در برای وصل دوست دوخته می‌شود، همه نشانه‌ای از عشق میان مادر و فرزندی است. آن را گرامی بدارید. به آن احترام بگذارید و حرمت آن را حفظ کنید.
بدانید: آنگاه که خداوند بندگانش را در حال نثار عشق به یکدیگر می‌نگرد، حتّی اگر برای نیّات دنیایی‌شان باشد، برای خداوند لحظه‌ای سرور‌آفرین و شادی‌آور است.
عبادت شایسته
آنچنان که شایسته است، عبادت پروردگار را به جا آورید. بدانید که خداوند نیازی به عبادات شما ندارد ولی شما با رو آوردن به درگاه خداوند و طلب بخشش از او، خود را به دروازه‌های کمال نزدیک می‌کنید.
هنگامی که در پیشگاه مقدّس خداوند قرار می‌گیرید، در نظر داشته باشید که مخاطب شما چه کسی است و آنچنان که لایق و شایستۀ مخاطبتان است، او را مورد خطاب قرار دهید.
به یاد داشته باشید، دوستی با پروردگار ، مستلزم یاد همیشگی اوست. آنان که یاد خداوند را همیشه در دلهایشان زنده نگاه می‌دارند و همواره با او راز و نیاز می‌کنند، البتّه در طریق دوستی اولی‌ترند.
بدانید سرمایۀ معنوی شما، می‌تواند برای شما، چون مرکبی به سوی دوست باشد. پس بیاموزید تا سرمایه‌های معنویتان را افزایش داده و بدانید هر قدر در این راه تلاش کنید، به همان اندازه پاداش خواهید گرفت. پاداش شما نزدیک شدن به پروردگار و قرار گرفتن در جوار رحمت اوست که پاداشی، بس عظیم است.
بخشندگی خداوند
پروردگار تو بخشنده و مهربان است. میزان بخشندگی خداوند را هیچ بنده‌ای نمی‌تواند درک کند مگر اینکه به مقام خلیفة‌الهی برسد. آنگاه، در جایگاه خداوند، می‌تواند درکی از میزان رحمانیت خداوند داشته باشد.
پروردگار کریم می‌داند که در لحظاتی از زندگی انسانها دچار لغزش می‌شوند و این لغزشها برای آنان می‌تواند گاهی آموزنده و حاوی درسهایی برای ادامۀ زندگی باشد.
اگر آنان بخاطر خطاهایشان بخشوده شوند، می‌توانند از این درسها استفاده کرده و برای ادامۀ راه زندگی از لغزشهای مکرّرشان جلوگیری کنند.
پس بر خداوند است که با رحمانیّت خاصّ خود از خطاهای آنان چشم‌پوشی کند و به آنان فرصت از نو ساختن و شروع دوباره بدهد.
دعا
پروردگار ما یگانه و بی همتاست. بخشندگی وی را حد و مرزی نیست. هر آنچه اراده کند، همان خواهد شد. درخواست بندگان از پروردگار، نشانه‌ای از توجّه آنان، به ذات احدیّت است. خداوند درخواست کنندگان از درگاهش را دوست دارد و می‌داند که چنانچه بنده‌ای رو به سوی او آورد و از غیر دوست چیزی طلب نکند، منشأ حیات را جستجو کرده است.
زیرا پروردگار یکتا در نهاد شما جاریست. او شما را تنها نمی‌گذارد، در هر نشستن و برخاستن، در هر نفس کشیدن و در هر دم حیات شما جاریست. اگر رو به سوی پروردگار کنید و از غیر خدا چیزی طلب نکنید، همانا پروردگارتان، شما را پاداش خواهد داد. پاداش شما، جواب دعاهای شماست. پروردگار شما شنوا و بیناست، درخواست شما را می‌شنود و اجابت می‌کند.
تنها خداست که از دلها آگاه است. راه می‌نماید و هدایت می‌کند و شما را به بهشت جاودانی رهنمون می‌شود.
مسیر حق
بدان: آنچه انسانها را با یکدیگر پیوند می‌دهد و باعث وحدت آنها می‌شود، همسویی در مسیر زندگی و در نهایت یکی شدن با پروردگار یگانۀ بی‌همتاست.
اگر خدا را از صمیم قلب بخوانی و نیازهایت را تنها از خداوند جویا شوی، البتّه او بهترین پاسخگوست. بیاموزید همواره خدا را بجوئید تا آنچه به دست می‌آورید، شما را به مسیر حق رهنمون گردد.
فاصله از پروردگار
چگونه می‌خواهی وصل و یکی شدن با پروردگار را تجربه کنی در حالیکه در منیّتهایت غوطه‌ور گشته‌ای؟
از هوای نفس دوری کن، خود را به خدا بسپار، از هر چه غیر دوست جدا شو و انسانها را به خاطر خواهشهای درونت محکوم نکن.
بدان و آگاه باش: چنانچه انسانی را رنجیده‌خاطر سازی، به همان اندازه از پروردگارت فاصله گرفته و او را درک نخواهی کرد.
هر گاه قدم در راه پروردگارت می‌گذاری، بیاموز که از خواهشهای درون دوری گزینی و تنها به رضای خداوند بیندیشی که این برای تو بهتر است، اگر می‌دانستی.
وصل معبود
همچنانکه خود را به دنیا مشغول می‌دارید، از وظیفۀ اصلی خود که همانا سیر در مسیر الی‌الله و طیّ طریق است، باز‌مانده و روزمرّگیها شما را از پروردگارتان بازمی‌دارد. بیاموزید که همواره رو به سوی حق‌تعالی داشته باشید و تنها وصل او را بجوئید.
آنچنان زندگی کنید که چون هنگام ترک دنیا فرارسد، مشتاقانه وصل معبود را بجوئید و تأسّفی برای فرصتهای از دست رفته نداشته باشید.
بیاموزید، عشق را جستجو کنید که عشق‌ورزیدن شما را به معبودتان می‌رساند و برای شما برکت و جاودانگی به ارمغان خواهد آورد.
خود را با دنیا یکی ندانید که دنیا سرابی بیش نیست و هر که خود را به آن آلوده سازد، البتّه تأسّف فرصتهای از دست رفته را خواهد خورد.
بیاموزید، همواره عشق را جستجو کنید که خداوند در دلهای عاشق خانه دارد.
جادوی سیاه
آیا امکان آزار و اذیّت انسانها توسّط جادوی سیاه با عدالت خداوند منافات ندارد؟
خداوند عادل و مهربان است.
بدانید که خداوند بندگان خویش را آزادی عطا فرموده است و آنها که از آزادی خویش سوء‌استفاده کرده و آیات الهی را به سخره می‌گیرند، نسبت به خداوند ناسپاسی کرده و آیات الهی را به طریق غیر معقولی به کار می‌برند.
بدانید: خداوند هنگامی که شما را آفرید و از روح الهی خویش در شما دمید، به شما آزادی و حقّ انتخاب عطا فرمود، تا بداند کدامیک از شما، صراط مستقیم را برمی‌گزینید و کدامیک بر راه راست پایدارترید.
آنگاه که از بخشندگی خداوند و حقّ انتخاب خود سوء‌استفاده می‌کنید و سایر انسانها را مورد آزار قرار می‌دهید، راه کمال را بر خود بسته و دیگران را نیز مانع خیر می‌شوید.
بدانید خداوند عادلانه شما را آفرید و قوانین خلقت را نیز بر مبنای عدالت بنا نهاد. پس هر کدام از شما که از حقّ آزادی خود عدول نماید، قوانین الهی را به سخره گرفته و آنها را دستاویزی برای خودخواهی خود قرار دهد، البتّه در سیر الی‌الله دچار مشکل شده و خود را به رنج می‌افکند و آنها که مورد ستم قرار می‌گیرند، خداوند آنها را پاداش داده و به سبب آنچه بر آنها رفته است، از نعمت کمال برخوردار می‌نماید.
خداوند کلّ مجموعۀ هستی را بر مبنای عدالت بنا نهاد و شما را نیز از عدالت خویش بهره‌مند نمود.
سراب زندگی
همواره به یاد خدا باشید و تمام لحظات زندگیتان را با خداوند سپری کنید.
زندگانی دنیا سرابی بیش نیست، خود را به آن آلوده نسازید. در حالیکه از لحظات ارزشمند عمر خود برای نزدیک شدن به پروردگارتان بهره می‌برید و راه کمال می‌جوئید، بیاموزید که در روزمرّگیها غرق نشده و تنها به دنیا نیندیشید.
همواره حق را جستجو کنید و تلاشهایتان را به سوی رضایت پروردگار سوق دهید که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.
عشق خالصانه
هنگامی که خود را در پیشگاه مقدّس خداوند قرار می‌دهی و آنگاه که نامهای مقدّسش را بر زبان می‌رانی، بدان آنچه تو را به دوست وصل می‌کند، عشق خالصانه و ذکر قلبی است.
ذکر را از قلبت ادا کن. هنگامی که او را به نامی می‌خوانی و به صفتی یاد می‌کنی، آن صفت را با باور قلبی و با تمام وجود بیان کن. چون او را با تمام وجود و با تمام عشق بخوانی، البتّه پاسخ تو را خواهد داد.
گوهرها
چرا هنگامی که مورد وسوسۀ نفس قرار می‌گیرید، خود را به خدا نمی‌سپارید و موجب رنجش و آزار یکدیگر می‌شوید؟
بدانید که خداوند انسانها را به جهت عشق و مهربانی و نیکی آفریده است. پس هر کس خود را بدین گوهرها بیاراست، زودتر پروردگار خویش را درمی‌یابد و او را رهایی و همجواری با رحمت پروردگار پاداش است.
وعدۀ خلیفة اللّهی
بدانید: خداوند شما را وعدۀ خلیفة‌اللّهی عطا فرموده و برای شما حیات جاودانه مهیّا نموده است.
بدانید: آنگاه که خود را به خدا می‌سپارید و از او مدد می‌طلبید، به مطمئن‌ترین تکیه‌گاه، تکیه زده‌اید. آنگاه که شما را به خود فرامی‌خواند، درواقع شما را از اصل وجودی‌تان آگاه ساخته و شما را در رحمت خویش غوطه‌ور می‌سازد.
بدانید که هرگز جز از خدای یگانۀ بی‌همتا مدد نطلبیده و جز به او پناه نبرید که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.
رهاشو
بدان: آنچه تو نیاز داری، همانا پی بردن به راز آفرینش انسان و غلبه بر هوای نفسی است که تو را هر لحظه به خود می‌خواند.
بیاموز، از هوای نفس رها شده و خود را به خدا سپاری.
بیاموز، لحظه‌ها را با افکار بیهوده هدر ندهی.
بیاموز، خداوند را همواره به یاد آوری و چون هوای نفس تو را به خود می‌خواند، با به یاد آوردن پروردگار و به دست آوردن رضای او و با حرکت در جهت رضای پروردگار، به او پناه جسته و خود را از هوای نفس وارهانی.
سکوت
بی‌آنکه نامی از خداوند برده باشی و یا چیزی بر زبان برانی، می‌توانی قلبت را در هر لحظه مالامال از عشق خداوند نموده و هر نشستن و برخاستن و نیز هر نفس کشیدن را به امید و یاد خداوند انجام دهی.
اگر خداوند را هر لحظه با خود احساس کنی و یاد او را گرامی بداری، می‌توانی سکوت کرده و با سکوت ذهن، راهی به سوی پروردگارت بیابی.
عشق در قرآن
آیا در قرآن اشاره‌ای به عشق و مهر نشده است؟
قرآن کلام الهی است. آیا کلام پروردگار می‌تواند عاری از عشق و مهر باشد؟ آنگاه که خداوند بندگان خویش را مورد خطاب قرار می‌دهد و راه هدایت را به آنان می‌نماید، آنان را از عشق لایزال خویش بهره‌مند نموده و به سوی خویش فرامی‌خواند.
بدانید: کلام الهی هر چه که باشد و واسطۀ کلام هر که باشد، به جهت هدایت و دعوت بوده و برای شما پیام‌آور صلح و دوستی است. چگونه می‌تواند چنین دعوتی مملوّ ازعشق نباشد؟
خداوند عاشقانه شما را فرامی‌خواند و با آغوش باز می‌پذیرد. باشد که رستگار شوید و به او بپیوندید که او ذات یگانۀ هستی است.