وسوسۀ نفس
همانا انسان در هنگام وسوسۀ نفس دچار مشکل شده و آنطور که شایسته است، نمیتواند بر نفس خود غلبه کند. چنانچه بیاموزید، نفس را به خدمت کمال آورده و از نفس مرکبی برای وصل دوست بسازید، بهترین طریق زیستن را برگزیدهاید.
اگر توانستهای، تا حدودی به نفست غلبه کنی، پس باید در این طریق مسیر رو به کمال را بپیمایی و از آنچه بین تو و پروردگارت جدایی میاندازد، دوری کنی. در مسیر کمال همواره رو به جلو برو. چشم به آینده داشته باش و هر لحظه را گرامی بدار.
بدان: آنچه بین تو و خدایت فاصله میاندازد، برای تو باعث عقب رفتن و از دست دادن زمان میشود. پس از زمان بیشترین بهره را برده و هر لحظه به خدایت نزدیکتر شو و همواره به یاد داشته باش، نفس خود را به طرق مختلف به تو مینمایاند. از آن پرهیز کن و تنها خدا را در نظر داشته باش که این بهترین طریق وصل دوست است.
تقویت اراده
اگر میخواهی، ایمانت را قوی و محکم کنی، باید بتوانی بر خواهشهای نفست غلبه کنی. هنگامی که هیچ وسوسهای در تو اثر نکرده و هیچ لغزشی مرتکب نشوی، آنگاه میتوانی اطمینان داشته باشی که خدای خود را از هر جهت به نفست و خواستههایت ترجیح دادهای.
چون با تمام وجود و تمام قدرت، چیزی را باورداشته باشی، هیچ وسوسهای در تو اثر نخواهد کرد.
برای تقویت ایمانت توجّه داشته باش، آنچه تو را از خدا دور میکند، انجام ندهی. خودت را مرتّب ارزیابی کن. بر رفتار، پندار و گفتارت کنترل داشته باش و همواره به یاد داشته باش: نیکیها، محبّتها و عشق و دوستی، قلب تو را گسترده کرده و به تقویت ایمان تو کمک خواهد کرد.
گوهرها
چرا هنگامی که مورد وسوسۀ نفس قرار میگیرید، خود را به خدا نمیسپارید و موجب رنجش و آزار یکدیگر میشوید؟
بدانید که خداوند انسانها را به جهت عشق و مهربانی و نیکی آفریده است. پس هر کس خود را بدین گوهرها بیاراست، زودتر پروردگار خویش را درمییابد و او را رهایی و همجواری با رحمت پروردگار پاداش است.
قل اعوذ بربّّّ النّاس، ملک النّاس، اله النّاس
ربّ الناّس به معنی پروردگار جهانیان است. تأکیدی است بر اینکه پناهدهندۀ شما خداوند همۀ جهانیان است، پروردگاری که شما را آفریده، جان بخشیده و روزیرسان و بخشاینده است. او را پرستش کنید و تنها از او مدد طلبیده و به او پناه جوئید.
ملک النّاس، پادشاه آدمیان است. خداوندی که سلطنت مقتدرانهاش دو جهان را در بر گرفته و کلیۀ آفریدهها و پدیدهها تحت سلطنت و اقتدار او هستند. اوست یکتای آفریننده، خداوند جنّ و انس، پادشاه بلامنازع کل هستی و تنها وجود حاکم بر کلّ موجودات.
اله النّاس معبود جهانیان است، تنها نقطۀ پرستش و ذات یگانۀ هستی است.
چون خداوند به سه نام مختلف نام برده شده است، پس او را از هر دریچهای که بنگرید، تنها پناه خود خواهید یافت و اوست که تنها پناهگاه امن شماست.
بدان که وسوسههای شیطانی از نفس انسان برخاسته و او را به مسیر مندونالله هدایت میکنند. هنگامی که اسیر وسوسههای نفس قرار میگیرید و خود را به شیطان میسپارید، از پروردگارتان غافل شده و زمان ارزشمند خود را از دست میدهید.
بیاموزید که چون اسیر نفس خنّاس گشتید، با پناه بردن به پروردگار و توسّل جستن به او، هدایت طلبیده و خود را از وسوسههای شیطانی برهانید، که این برای شما بهتر است، اگر میدانستید.
وسوسه
پروردگار تو بخشنده و مهربان است. تنها پناهدهندۀ انسانهاست. چون بندهای را پناه دهد، او را هیچ گزندی نخواهد بود.
چون به پروردگارتان پناه برید، از وسوسههای جنّ و انس در امان خواهید بود. پس به او پناه برید، از او مدد طلبید و تنها وتنها به او تقرّب جوئید. که او بهترین پناهدهنده است.
غافل نشویم
انسانها چون از یاد خدا غافل میشوند، به انواع وسوسهها دچار گشته و دچار ضلالت و گمراهی میشوند. هر گاه خود را اسیر وسوسههای شیطان میبینی، به خدا پناه ببر و از او مدد بطلب و چون راه درست بر تو آشکار شد، بیدرنگ از خطا بپرهیز و خود را در رنج میفکن.
بدان و آگاه باش: که خداوند انسانها را بدون دلیل بر سر راه یکدیگر قرار نمیدهد. چون انسانی در مسیر شما قرار گرفت، از او دستگیری نموده و رضایت خداوند را بر همه چیز مقدّم دارید که این برای شما بهتر است.