مقصد غایی
هر چه تو را از دوست جدا میکند، در خود فرورفتن و به خود پرداختن است. آنگاه که قصد نزدیک شدن به پروردگار را داری، البتّه خداوند تو را هدایت خواهد کرد.
تکنیکهای مختلفی که در مسیر عشق با آنها برخورد میکنید، اگر چه هر کدام از راه جداگانه و مجزّایی به مقصد میرسند ولی مقصد غایی همۀ آنها یکی است. بین آنها جدایی نبوده و ضدّ هم نمیباشند.
تکنیکهای مختلف در جزئیّات تفاوت داشته ولی در اصول و کلیّات همانندی و یکسانی دارند.
وقت معیّّّّّن
هر چه از دوست طلب کنی، البتّه تو را نصیبی از رحمت پروردگار خواهد بود.
بدان و آگاه باش: آنگاه که خدا را میخوانی و خود را به او میسپاری، بهترین طریق را برای زیستن برگزیدهای.
بدان: خداوند هر چیز را به وقت معیّن به بندگانش عطا میکند. تنها او از دلها آگاه است و تنها اوست که همواره با شماست. پس بیاموزید که همواره خدا را جستجو کرده و به قلبهایتان رجوع کنید.
راههای متعدّد
بدان و آگاه باش: راههای رسیدن به خدا، هموار و متعدّد هستند. انسانها بنا به خواستههای درونی خود راهی را برمیگزینند.
رها از قیود
باورهای تو و راهکارهایت بر اساس باورهایت، گاهی تو را به رنج و زحمت انداخته و از مسیر اصلی دور میکند.
هنگامی که خود را در محاصره و فشار احساس میکنی، خود را رها کرده و تنها به این بیندیش که چه چیز تو را از درون شاد و راضی میکند. آنگاه بدون مقیّد شدن به قید و بندها و رها از قیود، به کاری دست بزن که رضایت درونی ات را حاصل میکند.
وقف نیکی
بسیارند، کسانی که به کمک تو نیازمندند و هر گونه کمکی از جانب تو میتواند، برای آنان امید و دلگرمی به همراه داشته باشد.
کمک خود را از دیگران دریغ نکن. خود را وقف نیکی و نیکوئی کردن کن. خود را برای آنچه، تو را به پروردگارت نزدیک میکند، آماده ساز که خداوند شما را به یاری یکدیگر و دوستی و همدلی فرمان میدهد.
نیّت و عمل
بدان خداوند یگانۀ بیهمتا، شما را به اعمال و نیّاتتان قضاوت میکند.
هر گاه به کاری عاشقانه و با کمال خلوص مبادرت کردید، البتّه نتایج شگفتی به بار خواهد آورد ولی اگر نیّـت و عمل شما یکسان نباشد، نتایج چندان مطلوبی نخواهد داشت. نیّتهایتان را با عشق خالص به مرحلۀ عمل درآورید، که این برای شما بهتر است.
شراکت
آنگاه که در معاملهای شرکت میکنید، در سود و زیان آن شریک خواهید بود. نمیتوانید در کاری شرکت کنید، از سود آن بهره برید ولی از زیان آن شانه خالی کنید.
اگر آگاهانه و دانسته در کاری شرکت جوئید و از عواقب آن آگاهی داشته باشید، قطعاً شما را نیز در زیان آن کار نصیبی است و نمیتوانید از سود بهره برید ولی زیان و عواقب آن را به گردن دیگران بگذارید.
لفّافۀ مهر
هر چه بر خود میپسندی، بر دیگران نیز همان را بپسند. برای عنوان کردن یک مطلب، نباید راست و صریح، سراغ اصل مطلب بروی.
بلکه باید جوانب آن را سنجیده و آن را به گونهای عنوان کنی که برای طرف مقابل هیچ نوع دلخوری و کدورتی ایجاد نشود.
حرفهایت را در لفّافۀ مهر، آبروداری و عصمت بپیچ و سپس آن را بر زبان بیاور.
قلبی سرشار از نور
بدان: خداوند، بندگان خویش را مینوازد و آنها را که به او رو میآورند، هرگز از خود نمیراند. تو را فاصلهای با پروردگارت نیست بلکه باید تمرین عشقورزی را بیاموزی. اگر هر روزت را با عشق شروع کنی، قلبت سرشارتر و پرنورتر شده و احساس بهتری خواهی داشت.
عشق را سرلوحۀ عملت قرار بده، هر کاری را تنها به خاطر عشق و برای عشق انجام بده، آنگاه قلبت پرنور و صفا شده و جلا پیدا خواهد کرد.
عمل صالح
بدان خداوند یگانۀ بیهمتا، همواره هدایتگر بندگان خویش بوده و شما را نیز تا حدّ معیّنی وظیفهای است. آنچنان عمل کنید که برای دیگران آموزنده بوده، شما را سرمشق خویش قرار دهند.
مجادله کردن، به گمراهی انجامیده و گمراهان را بر خطای خویش پافشارتر کرده و آنها به اصرار بر خطای خویش باقی میمانند.
بدانید: بهترین راه هدایت انسانها ، عمل کردن به قوانین الهی و بر آن راه، پایداری نمودن است. چنانچه هر مانع و مشکلی که در مسیر شما قرار گیرد، با صبر و پایداری بر مواضع خویش اصرار ورزیده و با اعمال صالح خویش، سایر انسانها را راهنما باشید.
وعده های خداوند
هر گاه خود را تنها و بیکس مییابی، بدان خداوند تنها پناه توست. تو را مینگرد و حمایت میکند.
بدان: هیچ انسانی بدون اذن پروردگار، توانایی انجام هیچ کاری را ندارد.
بدان: آنچه خداوند به تو وعده داده است، حق است و پیروزی تنها از آن خداست.
بدان: رهروان حقیقی، تنها به عشق خداوند میزیند و همۀ لحظاتشان را با او سپری میکنند.
بدان: هر گاه نومیدی بر تو غلبه کرده و تورا از راه بازمیدارد، به خداوند پناه برده و از او مدد بطلب که او ذات یگانۀ هستی است.
وعدههای پروردگار، هرگز خلاف نبوده و پیروزی حق حتمی است. پس صبور و شکیبا بوده و همه را به خدا بسپارید که این برای شما بهتر است، اگر میدانستید.
بازگشت به خانه
خدا را بخوان و در این خواندن، عشق را بیاموز. همواره بگو، اکنون عشق چه میکند؟ عشق، از خود میگذرد، خود را فدا میکند، فنا میکند، رها میکند تا رضایت پروردگار را جستجو کند.
عشق، راه بازگشت به خانه را بر خود هموار میکند و این بازگشت را با ازخودگذشتگی، ایثار، فداکاری و شهامت فدا کردن خود جشن میگیرد.
بدان که رضایت پروردگار در رضایت بندگان اوست. هر دلی را که شاد کنی، خدا را شاد کردهای و هر لبخندی به لبی بنشانی، پلّهای به پروردگار نزدیکتر شدهای.
رها از بیراهه
بدان وآگاه باش: آنکه تو را هدایت نموده است، در تمام راهها، تو را پشتیبانی و محافظت نموده و از بیراههها برحذر میدارد.
بدان: خداوند آن عدّه از بندگانش را که به راستی طالب هدایتند، به مسیر درست رهنمون شده و آنان را از شیطان محافظت مینماید. پس بر توست که شاکر و سپاسگزار خداوند بوده و بر آنچه به تو ارزانی میشود، همواره قدردان باشی.
بدان: خداوند بندگان خویش را میآزماید و آنها که بر آزمایشات او صبور و شکیبا باشند، البتّه رستگار خواهند شد.
پس بیاموزید، به همۀ اتّفاقات به دیدۀ آزمایش نگریسته و همواره شکرگزار حق باشید و بدانید، آنچه شما را به خداوند نزدیک مینماید و از بیراههها میرهاند، پناه جستن در پناه ذات باریتعالی است.
جلای دل
هنگامی که ذکری را بر زبان میرانی یا در دل تکرار میکنی، آن ذکر هر چه که باشد، تو را به هدفت نزدیک میکند. ذکر اسماء مقدّس خداوند، دل را جلا میبخشد و تو را به دوست پیوند میدهد.
اگر هنگام ذکر، دل را به خدا سپاری، و آن را با تمام وجود ادا کنی، تو را به هدفت نزدیک کرده و برای تو پیشرفت محسوب میشود. بسته به این که به کجا میخواهی بروی، فرصت را غنیمت شمرده و از آن برای پیشرفت استفاده کن. هر چه وقت داری، به خدا نزدیک شو که این بهترین طریق زیستن است.
جبران
چون دراتّفاقی خود را مقصّر میدانی واز خطای خود آگاهی داری، بایستی در جهت جبران آن قدم برداشته و همیشه منتظر نمانی که چه چیزی پیش خواهد آمد، بلکه خود تو آینده را رقم زده واتّفاقات را بوجود آوری.
هنگامی که بر سر دوراهی مانده و نمیدانی چه کاری انجام دهی، بهتر است، به قلبت رجوع کرده و از ندای احساست پیروی کنی تا بتوانی به جواب درست دست یابی.