عطر عشق
راهی را که تو به سوی کمال می‌پیمایی می‌تواند برای تو مفید باشد، به شرط این که توأم با عشق و صداقت و محبّت باشد.
محبّت نسبت به همه کس، چه نزدیک چه دور چه مادر چه فرزند چه همسر و چه غریبه. تفاوتی نمی‌کند.
عشق چون عطر، می‌پراکند و همۀ فضا را آکنده می‌سازد. با انسان‌ها با عشق و دوستی برخورد کن که این بهترین طریق هدایت است.
فرای منیّت
هر چه تو را از دوست جدا می‌کند، برای تو مانع کمال شده و فاصله‌ای را با خداوند، احساس خواهی کرد. خودخواهیها، منیّتها، در خود فرورفتنها، مانع کمال بوده و تو را از پروردگارت باز می‌دارد.
بهترین طریق، راه عاشقانه زیستن است. پس اگر فرزندت یا کسی که تو عاشقانه دوستش داشته باشی، خطایی مرتکب شود، تو چه می‌کنی؟
به او تذکّر داده و سپس بدون هیچ کینه و منیّتی او را می‌بخشی ولی هرگز با یک خطا او را از خود نمی‌رانی و قصد انتقام گرفتن نخواهی داشت.
راه عاشقانه زیستن، راهی فرای ذهن، فرای منیّت و فرای جهل و خودخواهی است. پس با انتخاب عشق از خود فراتر رفته و خدا را برگزینید که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.
اشک نیمه شبان
اشکی که نیمه شبان بر بالین مادری می‌ریزد، عشقی که هر از گاهی نثار قدوم فرزندی می‌شود، دیده‌ای که به در برای وصل دوست دوخته می‌شود، همه نشانه‌ای از عشق میان مادر و فرزندی است. آن را گرامی بدارید. به آن احترام بگذارید و حرمت آن را حفظ کنید.
بدانید: آنگاه که خداوند بندگانش را در حال نثار عشق به یکدیگر می‌نگرد، حتّی اگر برای نیّات دنیایی‌شان باشد، برای خداوند لحظه‌ای سرور‌آفرین و شادی‌آور است.