یکتای آفریننده
بر تو باد عشق ورزیدن، چون تو با عشق خداوند سخن می‌گویی و قدم برمی‌داری، بدان که خداوند حامی توست.
اوست یکتای آفریننده، خداوند بزرگ بی‌همتا، پروردگار جهانیان، که چون چیزی را اراده کند، همان خواهد شد.
هر گاه تسلیم امر خداوند باشی، بدان خداوند حامی توست و اگر مشکلی برایت پیش آید، حلّ آن مشکل نیز در ید قدرت اوست. پس سپاسگزار حق باش که رضای خداوند در آن است.
تنهاترین لحظه
آن زمان که خود را تنها احساس می‌کنید، درها را به روی خود بسته و تلاشها را بی‌ثمر می‌انگارید، از لطف حق ناامید گشته و خود را بی‌سرپناه می‌یابید، بدانید: خداوند حامی شماست، همواره با شما بوده و در تنهاترین لحظاتتان شما را تنها نمی‌گذارد، شما را می‌نگرد و مشتاق شنیدن صدای شماست.
بدانید: خداوند هنگامی که انسان را آفرید و او را بر روی زمین قرار داد، رحمانیت خود را بر او جاری نموده و از عشق خود او را بهره‌مند ساخت.
بدانید: راههای رحمت و برکت را خود شما می‌توانید به روی خود باز نموده و از آنها بهره برید. چنانچه بیاموزید، هر پدیده‌ای را به دیدۀ رحمتی از جانب پروردگار بنگرید و در هر اتّفاقی خیر آن را جستجو کنید و همواره به تمامی اتّفاقات و پدیده‌ها، به دیدۀ رحمت و برکت بنگرید و جنبۀ مثبت آن را دریابید، از پدیده‌ها درس گرفته و آن درس را توشۀ فردای خود سازید، آنگاه رحمت و برکت بیشتری را به سوی خود فراخوانده و همواره سپاسگزار خواهید بود.
عطیّه
خداوند یگانۀ بی‌همتا، چون بنده‌ای را به خویش فراخواند، بی‌شک او را عطیّه‌ای عطا فرموده است و وی را از میان بندگان خویش برگزیده است. پس بر عطیّۀ پروردگار سپاسگزار باشید و شایستگی دریافت آن را به اثبات برسانید.
بدانید: خداوند چون بندگان خویش را مورد لطف و رحمت خود قرار می‌دهد، آنان را بر این رحمت وظیفه‌ای است. وظیفۀ خود را در قبال پروردگارتان بشناسید و آن را همواره و در همه حال به جا آورید که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.
تقوای الهی
خداوند هرگز بنده‌ای را بر دیگری برتری نمی‌دهد، مگر به دلیل تقوای الهی. چون تقوا پیشه کنید و رضای پروردگار را بر هر چیزی رجحان دهید، آنگاه رحمت خاصّ الهی را درک کرده و از آن بهره‌مند خواهید شد.
پس بیاموزید که لطف پروردگار را موجب غرور و جدایی خود از سایر انسانها ندانسته و همواره سپاسگزار رحمت حق باشید.
مادر
هنگامی که قدم به دنیای خاکی گذاشتی، وقتی که نوزاد ناتوان و کوچکی بودی، در آن هنگام که توان حتّی تمیز نگه داشتن خود را هم نداشتی، این مادر بود که تو را زندگی بخشید. به تو ایستادن آموخت، از وجودش تغذیه‌ات کرد و خود را وقف آسایش تو نمود.
هر گاه از او دلگیر شدی، بدان پروردگار تو را به واسطۀ گذشتهایت پاداش خواهد داد. ولی از تو انتظار می‌رود، زحمات مادر را پاس بداری و حرمت او را حفظ نمائی. اینک که در دوران بلوغ عمر به سر می‌بری، به یاد داشته باش: بخاطر موهبت زندگی و به دلیل رنجهای بدون مزد مادر بایستی سپاسگزار باشی تا رحمت الهی را درک کنی.
اگر به تو کمکی میکند، به یاد داشته باش: انسانها چون فراموشکارند و همواره دوران سختی و ناتوانی خویش را از یاد می‌برند، در دوران قدرت و اقتدار، ناسپاس و بی‌بهره از احساس قدر‌شناسی می‌باشند.
بیاموزید: همواره دوران سختی و ناتوانی را به خاطر سپرده تا دردوران قدرت و اقتدار،سپاسگزار یکدیگر باشید.
بهترین زمان
بدان: که خداوند بندگان خویش را آزاد آفریده و به آنان حقّ انتخاب راه و روش زندگی عطا فرموده است.
بدان: که چون راهی را برای زیستن برمی‌گزینی، آن را از هر جهت مورد بررسی قرار داده و در آن اندیشه کنی.
بدان: هر چه خداوند اراده کند، همان خواهد شد و هرگز هیچ موجودی، یارای مقابله با ارادۀ خداوند را ندارد.
بدان: راههایی که به خدا ختم می‌شوند، متعدّد بوده ولی در زمان مناسب راهی که مناسب و شایستۀ توست، در مسیر تو قرار خواهد گرفت و تو برای آن سپاسگزار و شاکر خواهی بود.
بدان: بهترین زمان ، زمانی است که خداوند تعیین میکند ولی خود شما باید برای رسیدن به زمان مناسب تلاش کنید، از خود بگذرید، مسیر را برای خدا هموار کنید تا خدا در بهترین زمان بر شما فرود آید.
خدا را دریابید
همانا انسان برترین مخلوقات خداوند است. خداوند او را آفرید تا خلیفه ای باشد برای او در روی زمین و نشانه ای آشکار از نهایت آفرینندگی اش. پس او را بیافرید و به او از قدرتهای خودش بخشید. به او آموخت که در جهت آفرینندگی رو به سوی کمال آورد و بداند که خداوند در منتهای بخشندگی خود وی را جانشین خود قرار داده است.
اما انسان هرگز تا بدین حد ناسپاس نبوده است. سپاسگزار حق باشید تا رحمت الهی را دریابید. اگر شما را به حال خود رها کند، همانا در گمراهی آشکار به سر خواهید برد. بدانید و آگاه باشید که تنها راه پرستش حق، گذشتن از جادۀ کمال است. «خدا را دریابید»، هر نشانۀ آشکاری بر وجود خداوند را به کار گیرید تا راهنمای شما باشد به سوی ابدیت.
بدانید|: چون برای دریافت حقیقت دچار مشکل شدید، در تنگنای کوته فکریها خودرا دچار مشکل نسازید. بلکه به پروردگار رو آورید،از او مدد جوئید، در او پناه گیرید و بدانید که پروردگار حامی شماست.
خداوند همواره انسانها را پناه داده است و آنها را راهنمایی کرده است. گمراهی انسانها، نشانۀ آشکاری از دور شدن از معنویات و حقایق است. هر چه به این کجروی ادامه دهید، راه بقا برای شما سخت تر خواهد بود. برای رسیدن به وصل پروردگارتان باید که از خود بگذرید. از خود گذشتگی شما، همانا موانع را از سر راه شما بر می دارد و شما را هدایت میکند.
اینک که حقایق را دریافته اید، بدانید و آگاه باشید که زیبنده ترین حیات ممکن بر روی زمین همانا، زندگی توأم با عشق و وحدانیت خداوند است.
چنانچه در این راه گام بگذارید، خداوند شما را مدد خواهد کرد و به شما راه هدایت را نشان خواهد داد. پیوسته جستجوگر خدا باشید و از هر چه غیر دوست دوری گزینید و بدانید که نهایت حیات جاودان شما، پیوستن به پروردگارتان است.