جنبۀ عشق
از فرصتها برای عشق‌ورزیدن و به کمال رسیدن، استفاده کن. فرصتها را غنیمت شمار و در انسانها جنبۀ خوبی و عشقشان را ببین و خود نیز تنها با محبّت کردن، جنبۀ انسانی‌ات را رشد بده.
با توکّل به خدا و پناه جستن از خداوند، تنها مسیر عشق را انتخاب کن که این بهترین مسیر رسیدن به خداست.
عشق خالص
بدان: بندگان خداوند دو دسته‌اند. آنها که خود را به خدا سپرده و تنها از او مدد می‌طلبند و در همه کاری تنها رضایت او را می‌جویند؛ آنان صالحان روی زمین و بهترین بندگان خداوند می‌باشند؛ و دستۀ دوّم کسانی که هر از گاهی خدا را به یاد می‌آورند و در نیّت‌هایشان خالص و پاک نیستند؛ آنها چون دل به غیر خدا ببندند البتّه خطاکارند و آنها را پاداشی در آنچه برای نیّت‌های دنیویشان انجام می‌دهند نیست.
بدان: هرچه از دوست طلب کنید، در چشم به هم زدنی به شما داده خواهد شد، به شرط این که نیّت شما خالص بوده وتنها او را بجوئید.
هرگز جز از خدای یگانۀ بی‌همتا از کسی مدد مطلبید که شما را گمراهی آشکار به ارمغان خواهد آورد.
بدان: راه به خدا رسیدن راهی پر فراز و نشیب است. از نشیب‌ها هراس به دل راه ندهید و در فرازها مغرور و دچار منیّت نشوید، بلکه همواره رو به سوی دوست داشته و تنها او را به یاد آورید.
بدانید: محبّت انسانها به یکدیگر و عشق خالص آنها مانع از دلخوری و رنجش می‌شود. پس با عشق و محبّت یکدیگر را ببخشید و با رنجش راه را برای خودتان دشوار نکنید.
با یگانگی و عشق، به یکدیگر، به دیدۀ اغماض نگریسته و تنها خدا را بجوئید که این برای شما بهتر است اگر می‌دانستید.
شادی، مهمان خانۀ دلها
خداوند تو را می‌آزماید. پس بیاموز، همواره، در آزمایشات الهی، عشق را سرلوحۀ عمل خود قرار دهی. با عشق زیستن، یعنی هر کاری را عاشقانه، تنها به هدف رضای دوست انجام دادن.
برای جلب رضایت پروردگار، به یاد داشته باش: خداوند بندگان خویش را دوست دارد و ستم بر آنان را روا نمی‌دارد.
ولی بدان: رضایت پروردگار در شاد کردن بندگانش است. پس بیاموز: همواره شادی را مهمان خانۀ دلها کرده و با بخشش و گذشت و بذل محبّت و عشق، ایثارگرانه، رضایت دوست را طلب کنی.
آرامش ابدی
خدا را بخوان و با یاد او به آرامش و سکون وسکوت، دست خواهی یافت.
بی‌عدالتی، زمانی رخ می‌دهد که خدا را به فراموشی سپرده و وحدت و عشق را زیر پا می‌گذارید.
بیاموزید، با یکدیگر با عشق، گذشت و محبّت برخورد کنید. یکدیگر را نیازارید. نسبت به هم صداقت و یکرنگی داشته باشید. موقعیت دیگران را درک کنید و همواره خدا را به یاد داشته باشید.
آنگاه که در موضع گذشت، محبّت و عشق، قرار می‌گیری. آنگاه که خود را از دیگران جدا نمی‌پنداری و آنگاه که هر کاری را تنها به نیّت رضای دوست انجام می‌دهی، خواهی توانست از رنج رهایی یافته و به آرامش ابدی دست یابی.
نگاه آسمانی
خداوند بندگانش را دوست دارد و به آنها عشق می‌ورزد و رضای بندگان و حیات لذّتبخش و جاودان برای آنها طالب است.
هر کس از دیدگاه خداوند، به بندگان خداوند بنگرد، بدون شک نگاه او عاشقانه و عاری از هر گونه بدخواهی و کینه است. پس بیاموز که با دیدۀ خداوند، به بندگانش بنگری و هر‌آنچه را که برای خود طالبی، برای آنها نیز طالب باشی و هرگز جز با دیدۀ عشق و محبّت به آنان ننگری تا رضای خداوند را به دست آوری.
وحدت و عشق
هنگامی که سخن از عشق به میان می‌آید، انسانها یکدیگر را با چشم کثرت می‌نگرند. چنانچه بیاموزید،یکدیگر را تن واحده شمرده و با یکدیگر آنطور که مایلید با خودتان رفتار شود، رفتار کنید، در این صورت یگانگی با خداوند را احساس خواهید کرد.
بیاموزید: یکدیگر را همچون پاره‌ای از وجود خودتان به شمار آورید و با هم با عشق و یگانگی رفتار کنید. چنانچه به این پایه از یگانگی برسید، بی‌شک خدا را در اعماق قلبتان احساس خواهید کرد.
بدانید و آگاه باشید: که برای رسیدن به پروردگارتان باید از خود بگذرید. از حصارها رها شوید تا در سایۀ نیکی و وحدت، خداوند را در اعماق قلبتان بیابید. اینک زمان آن رسیده که هر‌آنچه که شما را به دنیا و متعلّقات آن وابسته می‌کند، رها کنید و به وارستگی و صفای باطن دست یابید.
بدانید و آگاه باشید: که تنها در سایۀ عشق، محبّت و دوستی و یکرنگی می‌توانید عشق خداوند را تجربه کرده و از لذّت وصال او بهره‌مند شوید.
جرقّه های عشق
بدانید: آنگاه که خداوند شما را می‌خواند، از هر چه غیر دوست بریده و تنها به او روی آورید و تنها ازاو مدد جوئید.
بدانید: راه بهتر زیستن، راه عاشقانه زیستن است. برای یکی شدن و درک وحدت با پروردگار، باید یکی شدن را در زندگی دنیاییتان تجربه کنید و سپس با درکی که از وحدت دارید، عشقهای زمینی را پشت سر گذاشته و تنها رو به سوی پروردگار آورید.
اگر بتوانید، در زمین، زندگیتان را بر پایۀ عشق و صفا و محبّت بنا کنید، زودتر به این مهم دست یافته و انگیزه‌های بهتری خواهید داشت.
همواره راهی را برگزینید که در آن بتوانید به آرامش و صفای باطن دست یافته و از درگیریها و خشونتها دوری کنید.
ولی برای گزینش و انتخاب، باید کلیۀ جوانب را سنجیده و تنها به جرقّه‌های عشق اکتفا نکرده و بنای زندگی خود را بر پایه‌های محکم و استوار بنا نهید. گوگل
دوستیها
دوستیها دروازه‌ای است به بهشت. در دوستیها رحمتی است، از جانب پروردگار. چنانچه بیاموزید دلهایتان نسبت به یکدیگر مالامال از عشق ، محبّت ، صفا و دوستی باشد، در این صورت عشق پروردگار را درک کرده و خود را به او نزدیک خواهید ساخت.
دوستیها آنگاه می‌تواند برای شما مایۀ شرّ باشد که انسانی را جایگزین خدا کرده و او را مورد پرستش قرار دهید. در این صورت وحدت با خداوند را درک نکرده و از او فاصله خواهید گرفت. ولی اگر دوستیها را به نیّت خیر و نیکی حفظ کنید، برای شما بهتر است.
آنگاه که خدا را می‌خوانید و به او توجّه می‌کنید، به یاد داشته باشید، خداوند شنوا و بیناست و از هر چه بر شما رود، آگاه است. پس بدون واهمه به خدا رو آورید و به او توسّل جوئید، که این بهترین طریق زیستن است.