سرلوحۀ عمل
بخشش را سرلوحۀ عملت قرار بده. هر گاه با انسانی روبرو می‌شوی، همۀ کدورتهای پیشین را فراموش کرده و طوری رفتار کن، مانند اینکه همواره تو را مورد لطف و محبّت قرار داده است.
تنهاترین لحظه
آن زمان که خود را تنها احساس می‌کنید، درها را به روی خود بسته و تلاشها را بی‌ثمر می‌انگارید، از لطف حق ناامید گشته و خود را بی‌سرپناه می‌یابید، بدانید: خداوند حامی شماست، همواره با شما بوده و در تنهاترین لحظاتتان شما را تنها نمی‌گذارد، شما را می‌نگرد و مشتاق شنیدن صدای شماست.
بدانید: خداوند هنگامی که انسان را آفرید و او را بر روی زمین قرار داد، رحمانیت خود را بر او جاری نموده و از عشق خود او را بهره‌مند ساخت.
بدانید: راههای رحمت و برکت را خود شما می‌توانید به روی خود باز نموده و از آنها بهره برید. چنانچه بیاموزید، هر پدیده‌ای را به دیدۀ رحمتی از جانب پروردگار بنگرید و در هر اتّفاقی خیر آن را جستجو کنید و همواره به تمامی اتّفاقات و پدیده‌ها، به دیدۀ رحمت و برکت بنگرید و جنبۀ مثبت آن را دریابید، از پدیده‌ها درس گرفته و آن درس را توشۀ فردای خود سازید، آنگاه رحمت و برکت بیشتری را به سوی خود فراخوانده و همواره سپاسگزار خواهید بود.
عطیّه
خداوند یگانۀ بی‌همتا، چون بنده‌ای را به خویش فراخواند، بی‌شک او را عطیّه‌ای عطا فرموده است و وی را از میان بندگان خویش برگزیده است. پس بر عطیّۀ پروردگار سپاسگزار باشید و شایستگی دریافت آن را به اثبات برسانید.
بدانید: خداوند چون بندگان خویش را مورد لطف و رحمت خود قرار می‌دهد، آنان را بر این رحمت وظیفه‌ای است. وظیفۀ خود را در قبال پروردگارتان بشناسید و آن را همواره و در همه حال به جا آورید که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.
تقوای الهی
خداوند هرگز بنده‌ای را بر دیگری برتری نمی‌دهد، مگر به دلیل تقوای الهی. چون تقوا پیشه کنید و رضای پروردگار را بر هر چیزی رجحان دهید، آنگاه رحمت خاصّ الهی را درک کرده و از آن بهره‌مند خواهید شد.
پس بیاموزید که لطف پروردگار را موجب غرور و جدایی خود از سایر انسانها ندانسته و همواره سپاسگزار رحمت حق باشید.
عطیّه
بدان و آگاه باش: که خداوند یگانۀ بی‌همتا هر گاه بر بنده‌ای فرود آید و وی را مورد لطف و رحمت قرار دهد، او را عطیّه‌ای بخشیده و برای او هدیه‌‌ای مهیّا نموده است.
پس آنکه خدای خود را درمی‌یابد و در جوار رحمت حق به سر می‌برد، چگونه می‌تواند واهمه‌ای از جدایی داشته باشد؟
خداوند، انسانها را به خویش فرا‌می‌خواند و آنان را به پیوستن به خود دعوت می‌کند، پس بدانید: هر گاه، هر یک از شما ، دعوت پروردگارش را بشنود و اجابت کند، او را از جانب پروردگار، عطیّه‌ای خواهد بود و خداوند هرگز به خاطر امتحانات و خطاهای شما، شما را از رحمت خویش محروم نخواهد کرد.
بیاموزید که هر لحظه را با نام و یاد مقدّس خداوند سپری کنید و به پروردگار نزدیکتر شوید، که این برای شما بهتر است.