سرلوحۀ عمل
بخشش را سرلوحۀ عملت قرار بده. هر گاه با انسانی روبرو می‌شوی، همۀ کدورتهای پیشین را فراموش کرده و طوری رفتار کن، مانند اینکه همواره تو را مورد لطف و محبّت قرار داده است.
شور حرکت
اگر چه اطاعت از امر پروردگار برای هر انسانی لازم بوده و به رشد و تعالی او کمک می‌کند ولی کافی نیست. باید بدانی ، آنچه تو انجام می‌دهی، خالی از عشق و شور حرکت نباشد.
عشق را دریاب. آن را سرلوحۀ عملت قرار بده. با عشق سخن بگو. از عشق بگو. با عشق، عمل کن. به عشق فکر کن. همه چیز را با عشق بیامیز و نتایج آن را ببین.
برای عشق‌ورزیدن، به انسانها، به حیوانات، به موجودات، دقّت کن. حسن آنها را ببین و عشقت را به سوی آنها جاری کن.
سرلوحه
بر خودت واجب بدان، همواره کمک به انسانها را سرلوحۀ اعمالت قرار دهی و از خودخواهی بپرهیزی. رضای دوست را جستجو کنی و از آنچه بین تو و پروردگار فاصله می‌اندازد، پرهیز کنی.
تواناییهایت را در نظر بگیر و بر اساس تواناییهایت از هیچ کمکی دریغ نکن.
تمرین عشق ورزی
در قلبهای شما جایی برای خداوند وجود دارد که اگر آن را درک کنید و به ادراک کامل آن برسید، خواهید توانست بسیاری از مسائل را برای خودتان حل کرده و از درد و رنج رهایی یابید.
تمرین عشق‌ورزی با ذکر نام و یاد خداوند، شروع شده و سپس به کمک به همنوعان، دستگیری از بیچارگان، شادی را مهمان خانۀ دلها کردن و عشق به کلّ هستی ادامه می‌یابد.
اگر بخواهی هر روزت را با عشق شروع کنی، باید تا می‌توانی در این مسیر گام برداشته و تنها به خداوند بیندیشی. به یاد خدا و برای رضای خدا لحظه‌هایت را سپری کنی و همواره بکوشی تا همبستگی و عشق را سرلوحۀ عملت قرار دهی.