فطرت الهی
بدان و آگاه باش: خداوند، آنچه را مقدّر شماست، تعیین نموده و برای شما جایگاهی از پیش تعیین کرده است. هرآنچه انجام دهید و برای تعالی و کمال خود بکوشید، البتّه از دید خداوند پنهان نمیماند و خداوند به همان اندازه شما را پاداش خواهد داد. پاداش شما مستقر شدن در جوار رحمت خداست. بکوشید، تا جایگاه الهی خویش را به دست آورید.
انسانها برای تعالی و کمال آفریده شدهاند. پس هر کس رو به سوی تعالی و کمال آورد، از فطرت الهی خویش پیروی کرده و زندگی را به درستی شناخته است.
بیاموزید که تنها هدف زندگیتان را حرکت به سمت خدا قرار داده و تنها به وصل پروردگارتان بیندیشید.آنچه شما را از پروردگارتان دور میکند، غرق شدن در زندگی دنیاییتان میباشد. پس آنچه مانع حرکت به سوی خدا و مانع وصل پروردگار است، از خود دور کرده و از موانع عبور کنید.
باشد که پروردگارتان را دریابید.
همدلی خدا
خداوند یگانۀ بیهمتا، برای یاری رساندن به بندگانش گاهی لازم است تا آنها را از ناهمواری عبور دهد تا بیاموزند که برای اعتلای خویش، بکوشند.
خداوند میداند که در مواقعی آنان نیاز به همدلی دارند ولی از آن محروم ماندهاند زیرا بدان حد از تعالی نرسیدهاند که بدانند هر آنچه که برای خدا انجام میدهند، تنها برای رشد و تعالی خودشان است.
خداوند غنی و بینیاز است.
اگر تاکنون در وادی سرگردانی به سر بردهاید، نه از آن جهت است که خداوند، شما را دوست نداشته است، بلکه همیشه به شما نظر داشته، شما مورد لطف و رحمت خدا بودهاید و او همیشه با شما بوده است.
هرگز از لطف حق ناامید نباشید. بدانید و آگاه باشید که خداوند هرگز شما را فراموش نکرده است. در تمام لحظات تاریک زندگیتان، او، حضور داشته و شما را نگاهبان بوده است.
به آینده بنگرید. آینده از آن شماست. نباید خود را در غم غوطهور سازید. شادی را جستجو کنید. در هر لحظه از زمان و هر کجا که هستید به اعماق قلبتان رجوع کنید. خدا آنجاست و شما را یاری خواهد رساند.
همواره به یاد داشته باشید، در لحظاتی از زندگی که خدا را احساس نکردهاید، او با شما بوده است. شما در پناه او بودهاید و او، شما را نگاهبان بوده است. در جستجوی شادیها برخیزید و خود را اسیر غم نسازید که خداوند در دلهای شاد خانه دارد.
خداوند شما را بدان جهت میآزماید، که بدانید، هیچگاه از لطف حق ناامید نباشید و در تنگناهای زندگی به پروردگار رو کنید و از او مدد جویید.
خداوند دعای بندگانش را میشنود و اجابت میکند. اگر دعاهای شما به اجابت نمیرسد، از آنروست که خالصانه خدا را نمیجوئید و هر گاه به شما مددی رسد آن را از ناحیهای به جز خداوند میپندارید.
خداوند بر دلها آگاه است.
خدایی شو
خداوند بندگان خویش را هدایت میکند و راه درست زندگی را به آنان میآموزد. برای هدایت آنان هادیانی میگمارد تا پیام پروردگارشان را ابلاغ نموده و برای هدایت انسانها، به سوی پروردگار بکوشند.
پس برای تعالی و خدایی شدن بکوش و هر لحظه را به یاد پروردگار سپری کن و از لحظههایت کمال استفاده را برده، تا هر چه زودتر و بهتربه سرمنزل مقصود برسی.
اگر خداوند تو را میآزماید تنها به این جهت است که پالایش شده و رو به سوی پروردگارت آوری. باشد که در مسیر تعالی و ترقّی به سمت خدا، هر روز از روز قبل بهتر و متعالیتر بوده و هرگز تسلیم خواهشهای نفس نباشی.
شور حرکت
اگر چه اطاعت از امر پروردگار برای هر انسانی لازم بوده و به رشد و تعالی او کمک میکند ولی کافی نیست. باید بدانی ، آنچه تو انجام میدهی، خالی از عشق و شور حرکت نباشد.
عشق را دریاب. آن را سرلوحۀ عملت قرار بده. با عشق سخن بگو. از عشق بگو. با عشق، عمل کن. به عشق فکر کن. همه چیز را با عشق بیامیز و نتایج آن را ببین.
برای عشقورزیدن، به انسانها، به حیوانات، به موجودات، دقّت کن. حسن آنها را ببین و عشقت را به سوی آنها جاری کن.
مقصد اصلی
بدان: آنکه تو را آفریده، هدایت نموده و راه مینماید، قادر است، در تمام لحظات پشتیبان و نگاهبان تو باشد.
بیاموزید: مسائل را به طریق خردمندانه حل نموده و برای آنها بهترین راهحل را برگزینید. آنگاه که به قصد مقصد اصلی خود رهسپار میشوید، از غیر دوست بریده و تنها برای او خالص شوید تا بتوانید خدا را دریابید.
بیاموزید: در مسائل تنها خود را محق ندانسته بلکه برای دیگران نیز حقّی قائل شوید. آنچه شما از خودتان گذشت میکنید، برای شما کمال محسوب شده و شما را به هدفتان نزدیک میکند.
تنها با انجام تکنیک و عبادات نیست که به هدف نزدیک میشوید بلکه در کنار آن ازخودگذشتگیها و فداکاریها نیز به شما کمک کرده و برای شما مایۀ رسیدن به تعالی و کمال میشود.
خواهشهای نفس
بدان که پیوستن به پروردگارت میسّر نمیشود، مگر با گذشتن از خواستهها و علائقت.
آنچه تو را دربند و اسیر خود کرده، خواهشهای نفس توست. آنگاه که امتحان الهی پیش میآید و به قضاوت مینشینی، خود را کنار بگذار.
آنگاه که آموختی که منافع دیگران را بر خواستههای خود مقدّم بداری، در آن صورت پیشرفت تو به سوی تعالی و ترقّی، تسریع شده و خدا را درخواهی یافت.