فرصت باقی
انسانها، گاهی بر سر دوراهی قرار می‌گیرند و نمی‌دانند، چه راهی را برای زندگی برگزینند. آنان همواره در ترس و دودلی بسر می‌برند و از ناهمواریها و مشکلات واهمه دارند.
توجّه به این نکته ضروری است که خداوند یگانۀ بی‌همتا، شما را به جهت کمال آفریده است.
پس رو به درگاه خداوند آورید و از تنگ‌نظریها و دودلیها نهراسید. بدانید که خداوند همواره انسانها را یاری می‌دهد و آنها را به سوی رستگاری فرامی‌خواند.
پس تا فرصت باقی است، رو به سوی پروردگار آورید و راه هدایت بجوئید، که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.
حکمت خداوند
چون به خداوند رو آورید و او را در امورتان حَکَم قرار دهید، بی‌شک خداوند حکمت خویش را جاری ساخته و برای شما بهترین مأمن خواهد بود.
بیاموزید تنها از خداوند مدد طلبید و تنها از او یاری بجوئید. که او بهترین پناهگاه و یاری دهنده است.
رفع ابهام
بعضی از بندگان خداوند، آنچنان که باید وی را نشناخته‌اند و نمی‌توانند بین آنچه که آموخته‌اند و آنچه که قلبشان پذیرفته است، تعادل برقرار کنند. هنوز در پاره‌ای از موارد ابهاماتی دارند. بنابر این بهتر است به دنبال رفع ابهام و رسیدن به یقین باشند تا بتوانند آنچنان که شایسته است با خداوند یکتای خود ارتباط برقرار کنند.
باید قبل از هر چیز، قدم اوّل را بردارند و به سوی خداوند متعال حرکت کنند. خداوند به آنان یاری خواهد رساند و آنها را از وادی سرگردانی نجات خواهد داد.
طالب حقیقت
هر آنچه برای رضای دوست انجام می دهی، تو را به کمال نزدیکتر میکند ولی به یاد داشته باش، تنها خداوند در مورد اعمال شما قضاوت میکند. خیرخواهی و طلب خیر برای دیگران در جهت رضای خداوند است، که تو را به او نزدیکتر میکند.
هر چه انجام دهی با معیار سنجش خداوند قابل محک زدن است . اینکه چه کاری انجام دهی و چه کسانی را از کارهای خود خشنود کنی میتواند برای تو امتیازی محسوب شود ولی به این معنی نیست که هیچ گاه با مشکلی برخورد نخواهی کرد.
در مسیر کمال، گاهی خطاهایی پیش می آید و در بعضی موارد از او دور می شوی ولی نباید ناامید شوی و باید بدانی که در مسیر کمال رهروی بدون شکست امکان پذیر نیست. باید از شکستها پند گیری و از آنها در جهت کمال بهره بری و بدانی که هر انسانی به درجاتی در معرض امتحان قرار می گیرد.
از حضیض نهراس، که حضیض خود آتش اشتیاقت را شعله ورتر می کند و به تو در راه رسیدن به دوست یاری می دهد. نگران از دست دادن لحظه ها نباش که خداوند بخشنده و مهربان است. تو را می بیند و صدای تو را می شنود و تو را یاری می دهد.
به او پناه جوی، از او یاری طلب و پیوسته به سوی او حرکت کن که جایگاه انسانهای طالب حقیقت بسی والاست.
فاقد امتیاز معنوی
برتوست، آگاهانه با مسائل برخورد کرده و تنها از زاویۀ دید من‌گرایانه به آنها ننگری.
بدان: انسانها، پاره‌های تن یکدیگرند. با پاره‌های تنتان، چون قسمتی از وجود خودتان برخورد کنید. اگر چیزی را حق خود می‌دانید، بدون آزار و تنها از زاویۀ کمک‌رسانی و یاری به یکدیگر آن را مطالبه کنید.
در غیر این صورت، مطالبۀ حق برای شما فاقد امتیاز معنوی بوده و شما را از هدف اصلی دور میکند. برای یاری به یکدیگر پیشقدم شوید و هرگز جز به رضای دوست نیندیشید.
راههای نیکو
آنگاه که درمانده می‌شوید و تمام راهها را به روی خود بسته می‌بینید، همواره به یاد داشته باشید که راهی که شما را به خدایتان پیوند می‌دهد، همواره باز بوده واز درگاه احدیّت هرگز نومید برنخواهید گشت.
چون خود را به خدا می‌سپارید و از او مدد می‌طلبید، خداوند نیز شما را یاری خواهد رساند و به شما راههای نیکو خواهد نمایاند.
خیر را در هر چیزی جستجو کنید. در تمام لحظات و اتّفاقات خیری جاری است که شما را بر آن آگاهی نیست. پس با نیّت اینکه هر اتّفاقی خیر و هر ماجرایی خواست خدا بوده و شما را در مسیر کمال به پیش خواهد راند، دل به خدا سپارید و اتّفاقات ناخوشایند را چندان جدّی نگیرید.
سدّ کمال
هر انسانی در روند زندگی، با افراد مختلفی با خصوصیات گوناگونی، روبرو خواهد شد. ولی تفاوت آن در این است که آن کسی که در کنار شما قرار می‌گیرد، تا چه حد شما را در مسیر کمال یاری دهد یا برای شما سد ایجاد کند.
اگر در انتخابهایتان دقّت کنید و ملاک شما از دوستی و همراهی با افراد مختلف، یاری جستن از آنها در مسیر کمال باشد، البتّه اولی‌تر است. ولی چنانچه نتوانید به این مهم دست یابید، بهتر آن است که خود شما به آنها کمک کنید و همچنین به خودتان، تا از کاروان تکامل عقب نمانده و راه را برای خود دشوارتر نکنید.
وقف نیکی
بسیارند، کسانی که به کمک تو نیازمندند و هر گونه کمکی از جانب تو میتواند، برای آنان امید و دلگرمی به همراه داشته باشد.
کمک خود را از دیگران دریغ نکن. خود را وقف نیکی و نیکوئی کردن کن. خود را برای آنچه، تو را به پروردگارت نزدیک میکند، آماده ساز که خداوند شما را به یاری یکدیگر و دوستی و همدلی فرمان می‌دهد.
چرا
الرّجال قوّامون علی النّساء؟
مردها بر پای دارندۀ زنها هستند. زیرا زنان در بسیاری از موارد نیاز به حمایت و پشتیبانی از طرف مردها دارند. لطافت زن طوری است که در بسیاری از موارد بایستی از طرف مرد مورد حمایت قرار گیرد و این حمایت بایستی بدون چشمداشت از طرف مرد صورت گیرد.
اگر زن و مرد یکسان بودند، نیاز به حمایت از طرف هیچکدام آنها نبود ولی نیروی بدنی و ظرافت زن وی را نیازمند حمایت و همدلی از طرف مرد می‌نماید، پس بایستی این همدلی از طرف مردان برای همسرانشان صورت گیرد و در جهت یاری رساندن به آنان آماده باشند.
قوانین الهی
هر انسانی، جایگاه ویژۀ خود را دارد. هنگامی که زندگی فیزیکی‌تان را از سر می‌گذرانید، جایگاه شما در کالبد جسمانی‌تان بوده و از حقوق ویژۀ مربوط به آن برخوردارید ولی هنگامی که جسم را ترک می‌کنید، عالم فیزیک را نیز پشت سر گذاشته و به عوالم بالاتری راه می‌یابید.
پس ماندن در عالم فیزیک و رها نکردن آن، خارج از حدود و قوانین الهی بوده و به سود شما نخواهد بود.
اگر به این آگاهی دست یافته‌اید که راه خود را پیدا خواهید کرد ولی اگر وابستگیها مانع از ورود آگاهی می‌باشد، یکدیگر را یاری رسانید و به ارتقاء آگاهی یکدیگر کمک کنید تا قوانین الهی را جاری کرده باشید.
پیلۀ خودمحوری
آیا می‌دانی که انسانها نیازمند یکدیگرند؟ در هنگام نیاز به انسانها پشت نکن، حتی اگر برای چندمین بار دست نیاز به سوی تو آورند. به یاد داشته باش: هر کس را در هر زمان نیازمند کمک دیدی و احساس کردی، می‌توانی برایش مفید و مؤثّر باشی، رضای پروردگار را در نظر بگیر و برای کمک پیشقدم شو.
بدان و آگاه باش: انسانها می‌توانند در هنگام نیاز به یکدیگر یاری رسانند. پس تو نیز همگام با سایر انسانها در رساندن کمک و یاری به دیگران پیشقدم باش.
اگر تاکنون در پیلۀ خودمحوریهایت بوده‌ای، اکنون خود را از آن رها ساخته و تنها به رضای خداوند بیندیش و هر کارت را با این معیار بسنج که خداوند تو را هدایت کرده و در شمار صالحان قرار خواهد داد.