شاخه ها
بدان و آگاه باش: انسانها شاخه‌های یک درختند. روحهایی جدا از هم ولی پیوسته.
پس با شاخه‌های درختتان چون خود درخت برخورد کنید. اگر شاخه‌ای را بیازارید، درخت را آزرده‌اید. چون عشقتان را نثار شاخه‌ای کنید، درخت را شاد کرده‌اید.
آنچه بر خود می‌پسندی بر دیگران نیز بپسند. خود را با تصوّری کاملاً روشن جای طرف مقابل بگذار و ببین این رفتار چه تأثیری بر تو می‌تواند داشته باشد و ببین چه رفتاری را دوست داری.اگر آگاهانه و با چشم باز و با دید روشن جای دیگران قرار بگیری، آنگاه رفتارهای خداپسندانه را کاملاً خواهی شناخت.
عشق به هستی
عشق ورزیدن را با باز کردن دریچه‌های قلبت به روی کلّ هستی تمرین کن. هرچه بتوانی به کلّ هستی عشق بورزی به خدای خودت عشق ورزیده‌ای.
تمرین را در هر لحظه از زمان انجام بده، با تمام وجود و با تمام عشق.
فرای منیّت
هر چه تو را از دوست جدا می‌کند، برای تو مانع کمال شده و فاصله‌ای را با خداوند، احساس خواهی کرد. خودخواهیها، منیّتها، در خود فرورفتنها، مانع کمال بوده و تو را از پروردگارت باز می‌دارد.
بهترین طریق، راه عاشقانه زیستن است. پس اگر فرزندت یا کسی که تو عاشقانه دوستش داشته باشی، خطایی مرتکب شود، تو چه می‌کنی؟
به او تذکّر داده و سپس بدون هیچ کینه و منیّتی او را می‌بخشی ولی هرگز با یک خطا او را از خود نمی‌رانی و قصد انتقام گرفتن نخواهی داشت.
راه عاشقانه زیستن، راهی فرای ذهن، فرای منیّت و فرای جهل و خودخواهی است. پس با انتخاب عشق از خود فراتر رفته و خدا را برگزینید که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.
عشق چیست؟
عشق، مجموعۀ آنچه تو را از خود جدا می‌کند، از خودپرستی رها می‌کند، تو را با همۀ هستی، یکی می‌کند و سپس خدا را با تمام وجود درمی‌یابی.
تقویت اراده
اگر می‌خواهی، ایمانت را قوی و محکم کنی، باید بتوانی بر خواهشهای نفست غلبه کنی. هنگامی که هیچ وسوسه‌ای در تو اثر نکرده و هیچ لغزشی مرتکب نشوی، آنگاه می‌توانی اطمینان داشته باشی که خدای خود را از هر جهت به نفست و خواسته‌هایت ترجیح داده‌ای.
چون با تمام وجود و تمام قدرت، چیزی را باورداشته باشی، هیچ وسوسه‌ای در تو اثر نخواهد کرد.
برای تقویت ایمانت توجّه داشته باش، آنچه تو را از خدا دور می‌کند، انجام ندهی. خودت را مرتّب ارزیابی کن. بر رفتار، پندار و گفتارت کنترل داشته باش و همواره به یاد داشته باش: نیکیها، محبّتها و عشق و دوستی، قلب تو را گسترده کرده و به تقویت ایمان تو کمک خواهد کرد.
پلّه های ترقّی
چنانچه بیاموزی، در تمام رفتارهایت صادق بوده ، منفعت‌طلبی را کنار بگذاری و بدون هیچ آینده‌نگری عشق بورزی، آنگاه خواهی توانست، پلّه‌های ترقّی را بپیمایی.
مسیر دشوار
بدان: در مسیرهای صعب، همّت والا و پشتکار قوی، تنها توشۀ شماست. همّتت را مضاعف کن و بدان که با پشتکار و اراده، به هر چیزی دست می‌یابی. اراده کن، به ذهنت غلبه کنی. اراده کن، عشق را بسط و گسترش دهی. اراده کن، تنها وتنها به خدا بیندیشی و خدا را محور قرار دهی.
از آیندۀ نامعلوم نهراس بلکه با پشتکار و اراده و با اتّکاء به خدا پیش برو و بدان که خداوند هر چه اراده کند، همان خواهد شد.
منفعت پذیرش
هنگامی که از فردی بیمار و ناتوان مراقبت می‌کنید، گاهی ناامیدی بر شما چیره می‌شود و نمی‌دانید که آیا این روند طولانی خواهد بود یا آیا روزی برای شما رهایی خواهد بود یا نه.
برای چنین اموری همواره به یاد داشته باشید، آنچه را که نمی‌پذیرید و با آن می‌جنگید، با شما خواهد ماند و آنچه را که بپذیرید و برای آن تسلیم خواست خدا باشید، شما را رها خواهد کرد.
هر یک از شما که وضعیت موجود را بپذیرد و خودش را با آن تطبیق دهد، بتدریج رهایی برایش اتّفاق خواهد افتاد.
چنانچه با عشق و از اعماق قلب و نیّت خالص و پاک، به خدمت مبادرت ورزید، درسهایی را از وضعیّت موجود گرفته و زودتر آزاد خواهید شد.
گام بلند
انسانها همواره منافعشان را جستجو می‌کنند و به هر پدیده و ماجرایی از دیدگاه منافع شخصی خودشان می‌نگرند.
چنانچه بیاموزید، در اتّفاقات و جریانها، منافع و سود دیگران را نیز در نظر گرفته و منافع آنها را به خودتان ترجیح دهید، گامی بلند به سوی رهایی و رستگاری برداشته‌اید.
اگر انسانی در نا‌آگاهی به سر برده و بر اساس آن عمل می‌کند، او را طرد نکرده و از او برای خودتان هیولایی نسازید. بلکه بکوشید، به انسانها به دیدۀ جلوۀ روی دوست نگریسته و عشق را سرلوحۀ اعمالتان قرار دهید.
راز
همانا انسان رازی را با خود حمل می‌کند، که این راز او را به کائنات پیوند داده و از همۀ آنها برتر و بالاتر می‌برد.
بدان: انسانها پاره‌های تن یکدیگرند. با یکدیگر چون پاره‌ای از وجود خودتان برخورد کنید. هنگامی که یکی از شما را مصیبتی دررسد، به او بیاموزید که زندگی آنگونه که می‌اندیشد، نیست بلکه در مسیر تکامل و راه عشق، البتّه مصیبتهایی پیش خواهد آمد. در هنگام وقوع حادثه‌ای آنچه دیگران بدان نیاز دارند، همدلی، همراهی، عشق و نیازبه دانستن راه صحیح است.
همۀ انسانها محبّت را دوست دارند. پس با عشق و محبّت و احساس همدلی و همراهی، راه صحیح زندگی را به آنها بیاموزید و از آنها دوری نکنید. چهارچوبها را کنار بگذارید. هنگامی که از بندها رها شوید، بهتر می‌توانید، از عشق یکدیگر بهره برید.
تنها، عشق
درسها را فراگیرید. هنگامی که انسانی بر سر راه شما قرار می‌گیرد، برای آموختن درسی و از سر گذراندن تجربه‌هایی است. بیاموزید از هر ماجرایی درسی گرفته و از آن برای رشد و تکامل و نزدیکتر شدن به خدا استفاده کنید.
درس اوّل، درس عشق است. عشق، نسبت به هر چه و هر که بر سر راه تو قرار می‌گیرد. حتّی اگر با باارزشترین ارزشهای تو مخالفت کنند. تو را انکار کنند. قلبت را جریحه‌دار کنند. بر آزار تو اصرار بورزند، ولی آنچه که باقی می‌ماند، عشق است.
اگر بتوانی حتّی به چنین کسانی عشق بورزی، آنها را ببخشی، از صمیم قلب دوستشان داشته باشی و برای رضای خدا، تنها و تنها به عشق بیندیشی، آنگاه پالایش شده و به صفای باطن دست خواهی یافت.
وفای به عهد
هنگامی که با خدایت عهد و پیمانی می‌بندی وفای به عهد را بر هر چیزی مقدّم بدان و هرگز از مسیر مستقیم منحرف نشو.
بدان: آنگاه که در معرض امتحانات قرار می‌گیری، خدا را بر هر چیز مقدّم دانسته و از زیاده‌روی بپرهیزی که اسراف در هر کاری برایت خسران و هجران به دنبال خواهد داشت.
همواره عشق را به یاد داشته باش و جز به عشق، به چیزی نیندیش.
فراز و نشیب
آنچه شما را به شک و دودلی وامی‌دارد و مانع پیوستن به خدا می‌شود، خودخواهیها و در خودفرورفتنهاست.
بدانید: آنگاه که خداوند شما را آفرید، میان شما هیچ تفاوتی نگذاشت بلکه این شما هستید که راهی را برگزیده و برای کمال مسیری را تعیین می‌کنید. هنگامی که مسیری را طی می‌کنید، فراز و نشیبهایی را در پیش رو خواهید داشت. فرازها شما را از یاد خدا باز ندارد و فرودها ناامیدتان نکند. بلکه همواره رو به جلو حرکت کنید و عشق را چراغی فراراه خود قرار دهید.
چون عشق چراغ راه تو باشد، آیا انسانی را از خود ناامید خواهی کرد؟
مرام عشق ورزی
بدان، عشق‌ورزیدن به کلام و گفتار منتهی نمی‌شود. هنگامی که عشق می‌ورزید، از هر‌آنچه برای شما عزیز و ارزشمند است، مایه می‌گذارید و آنها را فدا می‌کنید.
برای تو چه چیز ارزشمند است؟ دارایی؟ اعتبار؟ خوشنامی؟ یا هر چه که ناچار شوی برای عشق فدا کنی؟ کدامیک ارزشهای والای تو را تقویت می‌کند؟
آنگاه که برای رضای دوست از هر چه برایتان محترم وعزیز است، دست برمی‌دارید و آنها را فدا می‌کنید، به او نزدیکترمی‌شوید. حتّی اگر در این میان بی‌صداقتی‌ای صورت گرفته، تظاهر شده، یا کارهای نیک تو به حساب دیگران گذاشته شده ولی چون نیّت تو رضای پروردگار است، پس می‌توانی از آنها گذشته و کارها را به خدا واگذاری.
نیّت و عمل
بدان خداوند یگانۀ بی‌همتا، شما را به اعمال و نیّاتتان قضاوت می‌کند.
هر گاه به کاری عاشقانه و با کمال خلوص مبادرت کردید، البتّه نتایج شگفتی به بار خواهد آورد ولی اگر نیّـت و عمل شما یکسان نباشد، نتایج چندان مطلوبی نخواهد داشت. نیّتهایتان را با عشق خالص به مرحلۀ عمل درآورید، که این برای شما بهتر است.