قوی و استوار
بدان: انسانها پشتوانۀ یکدیگرند. از توقّعات یکدیگر آزرده خاطر نباشید، بلکه راهی را جستجو کنید تا بتوانید هم توقّعات را برآورده کنید و هم به خودتان کمتر صدمه بزنید.
بدان: تصمیمی که تو در هر لحظه اتّخاذ میکنی، میتواند برایت مفید و سازنده بوده و به رشد تو کمک کند؛ مشروط بر این که تصمیمات تو همسوی با پروردگار بوده و تو را به سوی پروردگار رهنمون شود.
بدان: آنچه تو بدان نیاز داری همدلی و همراهی دیگران است و چنانچه این همدلی را احساس نکنی، احساس تنهایی و مظلوم واقع شدن کرده و به روانت لطمه وارد میآید.
چنانچه بدانی هر تصمیم تو ،هر حرکت تو، و هر عمل تو از دید خداوند پنهان نبوده و برایت محفوظ خواهد ماند، احساس تنهایی نکرده و در کنار پروردگارت خودت را قوی و استوار احساس خواهی کرد. پس نگران نباش. خودخواهیها را به جان بخر و به رضای دوست بیندیش که این بهترین طریق زیستن است.
راز
همانا انسان رازی را با خود حمل میکند، که این راز او را به کائنات پیوند داده و از همۀ آنها برتر و بالاتر میبرد.
بدان: انسانها پارههای تن یکدیگرند. با یکدیگر چون پارهای از وجود خودتان برخورد کنید. هنگامی که یکی از شما را مصیبتی دررسد، به او بیاموزید که زندگی آنگونه که میاندیشد، نیست بلکه در مسیر تکامل و راه عشق، البتّه مصیبتهایی پیش خواهد آمد. در هنگام وقوع حادثهای آنچه دیگران بدان نیاز دارند، همدلی، همراهی، عشق و نیازبه دانستن راه صحیح است.
همۀ انسانها محبّت را دوست دارند. پس با عشق و محبّت و احساس همدلی و همراهی، راه صحیح زندگی را به آنها بیاموزید و از آنها دوری نکنید. چهارچوبها را کنار بگذارید. هنگامی که از بندها رها شوید، بهتر میتوانید، از عشق یکدیگر بهره برید.
سدّ کمال
هر انسانی در روند زندگی، با افراد مختلفی با خصوصیات گوناگونی، روبرو خواهد شد. ولی تفاوت آن در این است که آن کسی که در کنار شما قرار میگیرد، تا چه حد شما را در مسیر کمال یاری دهد یا برای شما سد ایجاد کند.
اگر در انتخابهایتان دقّت کنید و ملاک شما از دوستی و همراهی با افراد مختلف، یاری جستن از آنها در مسیر کمال باشد، البتّه اولیتر است. ولی چنانچه نتوانید به این مهم دست یابید، بهتر آن است که خود شما به آنها کمک کنید و همچنین به خودتان، تا از کاروان تکامل عقب نمانده و راه را برای خود دشوارتر نکنید.
جلوۀ نور حق
رهروی به آن نیست که خود را تا پای جان آزار دهید. بلکه رهروی به پیوسته و آهسته راه پیمودن است. خداوند همواره منتظر و مشتاق بندگان مخلص خویش بوده است. ولی بدان که خداوند به آزار رساندن شما نیازی ندارد.
برای خوب بودن و خوب رفتار کردن، نباید خود را از همۀ مواهب محروم نمائید. بلکه کافی است که خود را به خدا سپارید. از خدا مدد طلبید. با عشق و یگانگی به انسانها بنگرید و خود را از آنها جدا نپندارید.
آنچه شما را آزار میدهد، در اصل توهّم جدایی است. درتوهّم جدایی خود را بالاتر یا پایینتر میپندارید و بر اساس آن رفتار میکنید.
بدانید: همۀ بندگان خداوند جلوهای از نور حق بوده، پس با جلوههای پروردگار با عشق و احساس اتّحاد و یگانگی رفتار کنید.
برای انجام این عمل، هنگامی که در برابر انسانی قرار میگیری، کاملآ فراموش کن که موقعیت اجتماعی، مالی یا نسبت خانوادگی شما چیست. بلکه تنها به انسانها به عنوان جلوهای از حق و نمادی از خداوند بنگر و با آنها احساس همدلی و همراهی نموده و برای آنها چون دوستی دلسوز و تکیهگاهی مطمئن باش تا خداوند تو را از رحمت خویش پاداش داده و در سیر الیالله موفق و رستگار باشی.