بندگان عزیز
بدان و آگاه باش: بندگان خداوند همگی، چه آنها که رو به سوی او دارند و به سوی وی در حرکتند و چه آنها که از خدا غافل گشته‌اند، برای او گرامی‌اند. پس با آنچه برای پروردگارت گرامی است، محترمانه برخورد کن و خود را از آن جدا مپندار.
جدا پنداشتن و برتر دانستن خودت از بندگان عزیز خداوند، تو را به بیراهه افکنده و از مسیر اصلی دور خواهد کرد. بیاموز، همواره عشق را سرلوحۀ عملت قرار داده و همانطور که خداوند عاشق بندگان خویش است، تو نیز آنها را عزیز داشته و گرامی بداری.
حدود الهی
خداوند انسانها را برابر آفریده، به آنها مزایای یکسانی عطا نموده و آنها را برای هم تکیه‌گاه و پشتیبان قرار داده است.
آنگاه که انسانی خود را برتر از سایر انسانها بداند و بخواهد عدالت خداوند را مورد شک و تردید قرار دهد، قوانین الهی را زیر پا گذاشته و از حدود الهی تجاوز کرده است.
راز
همانا انسان رازی را با خود حمل می‌کند، که این راز او را به کائنات پیوند داده و از همۀ آنها برتر و بالاتر می‌برد.
بدان: انسانها پاره‌های تن یکدیگرند. با یکدیگر چون پاره‌ای از وجود خودتان برخورد کنید. هنگامی که یکی از شما را مصیبتی دررسد، به او بیاموزید که زندگی آنگونه که می‌اندیشد، نیست بلکه در مسیر تکامل و راه عشق، البتّه مصیبتهایی پیش خواهد آمد. در هنگام وقوع حادثه‌ای آنچه دیگران بدان نیاز دارند، همدلی، همراهی، عشق و نیازبه دانستن راه صحیح است.
همۀ انسانها محبّت را دوست دارند. پس با عشق و محبّت و احساس همدلی و همراهی، راه صحیح زندگی را به آنها بیاموزید و از آنها دوری نکنید. چهارچوبها را کنار بگذارید. هنگامی که از بندها رها شوید، بهتر می‌توانید، از عشق یکدیگر بهره برید.