وابستگی
نیاز انسانها بر پایۀ احساس آنها به زندگی است. هر چه به زندگی وابسته‌تر باشید، نیازمندترید.
بدان که توجّه کردن به نیازهای دیگران، می‌تواند مطلوب باشد به شرط این که با رنجاندن و شکستن دلی همراه نباشد.
اگر این توجّه تنها از سر اخلاص و برای رضای دوست باشد، مطلوب است ولی اگر در پس آن خودخواهی و خودمحوری باشد نمی‌تواند باعث رشد و کمال باشد.
جلای عشق
عشق، همواره میبخشد. جلا می‌دهد. صفا می‌دهد. عشق همواره از دوستی و محبت و گذشت می‌گوید و عشق همواره به تو می‌آموزد، راه رهروی، از خودخواهی و خودمحوری جداست.
خدا را همواره به خاطر داشته باش. خدا در دل عاشقان جاریست. با عشق، یاد او را همواره در قلبت زنده نگاه دار.
سختگیری
هنگامی که در برخورد با سلسله مراتب کاری به مشکلی برمی‌خوری، بهتر است، از خودت بپرسی: اکنون عشق چه می‌کند؟
بدان: عشق، از خودخواهی و خودمحوری به دور است. عشق، منافع همگان را در نظر می‌گیرد. عشق، برای جرمهای کوچک، مجازاتهای سنگین اعمال نمی‌کند. بلکه محدودیتهایی با ملایمت و رأفت می‌تواند مشکلات را حل کند.
عشق، منافع خود را میبخشد.در حالیکه در قلب خود هیچ کدورت و کینه‌ای نداری، سختگیری را به خاطر انضباط کاری انجام خواهی داد.