سرنوشت و خطا
آیا انسانهای خطاکار و جنایتکار قبل از تولّد تصمیم گرفته‌اند که آنگونه باشند؟
برای انتخابهای ما خوب و بد وجود ندارد. هر کس تصمیمی برای زندگیش می‌گیرد و با ایده‌آلی پا به دنیا می‌گذارد. ملاک خوبی و بدی و قضاوتهای ما در دنیای خاکی شما شکل می‌گیرد ولی قبل از تولّد از قضاوت برحذر داشته شده و به هر چیز از دریچۀ دیگری غیر از آنچه در زندگی دنیاییمان می‌نگریم، خواهیم نگریست.
اگر چه انسانها با تصمیم تکامل و نیّت پاک به دنیا می‌آیند ولی در زندگی دنیاییشان همه چیز را به فراموشی سپرده و مسیرهای دشوار و بیراهه را برمی‌گزینند و از هدف اصلی دور می‌مانند.
قبل از تولّد، تصمیمی برای جنایت و خطا کردن گرفته نشده است بلکه در مسیر زندگی بیراهه‌ها پدید آمده و هوای نفس، انسانها را از مسیر اصلی دور می‌کند.
هیچگونه تناقضی بین انتخاب اوّلیه و سرنوشت ما وجود ندارد. فقط تفاوت در مسیرهاست.
بیاموزیم که بهترین راه و کوتاهترین مسیر را برای وصل پروردگارمان بجوئیم، که این برای ما بهتر است. زیرا فرصت عمر کوتاه بوده و غفلتها، فرصتها را هدر داده و برای ما زمان باقیمانده می‌تواند بسیار ارزشمند باشد.
قرین رحمت
از لحظه‌هایت برای نزدیک شدن به پروردگار استفاده کن. بدان که دنیا محل گذر است، پس بی‌جهت خود را با آن درگیر نساز.
غفلت از خداوند تو را به دنیا فریب می‌دهد، پس بیاموز که از زمان در جهت کمال بهره بری و راه درست زیستن را بیاموزی و همچنین بیاموزی که با مسائل پیرامونت با دید باز و بزرگ‌منشانه برخورد کنی.
انسانها خطاکارند، خطاها را ببخشی و قبل از اینکه ذهنت را درگیر خطاهای دیگران کنی، با بخشش، زمانت را بیهوده هدر ندهی. خداوند تو را قرین رحمت خود خواهد ساخت و تو را رهنمون خواهد شد.
پس به یاد داشته باش، هر گاه تو را اندوهی فرا رسد و به خاطر نا‌آگاهی انسانی در رنج افکنده شدی، به خدا پناه ببر، از خداوند مدد بطلب و برای حل مشکلاتت تنها او را مأمن خود قرار بده و بدان که خداوند آگاه و قادر است و بر هر کاری تواناست.